التهاب عروق پوست ، عضله و خون در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

درماتومیوزیت در سگ ها

درماتومیوزیت یک بیماری التهابی ارثی در پوست ، عضلات و رگهای خونی است. به طور معمول در کلیلی های جوان ، گوسفندان شتلند و نژادهای متقاطع آنها ایجاد می شود. علائم مشابهی در نژادهای دیگر مانند Beauceron Shepherd ، Welsh Corgi ، Lakeland terrier ، Chow Chow ، German Shepherd و Kuvasz و همچنین سگهای جداگانه گزارش شده است. با این حال ، وضعیت در این سگها در حال حاضر به عنوان درماتوپاتی ایسکمیک (خون رسانی کم به پوست) طبقه بندی می شود و نه درماتومیوزیت که قبلا گزارش شده است. مطالعات نشان می دهد که درماتومیوزیت به صورت اتوزومی غالب (کروموزوم از هر دو والدین به ارث می رسد) ، با بیان متغیر ، به ارث می رسد. ضایعات پوستی معمولاً قبل از شش ماهگی ایجاد می شوند و ممکن است در هفت هفتگی ایجاد شوند. میزان كامل ضایعات معمولاً در یك سالگی وجود دارد و پس از آن گرفتاری های كاهش می یابد. درماتومیوزیت بزرگسالان می تواند رخ دهد ، اما نادر است.

علائم و انواع

علائم درماتومیوزیت می تواند از ضایعات ظریف پوستی و التهاب عضلات گرفته تا ضایعات پوستی شدید و کاهش عمومی در توده عضلانی (معروف به آتروفی عضلات) ، با بزرگ شدن مری (لوله ای که از گلو به معده می رود) متفاوت باشد. ضایعات پوستی در اطراف چشم ها ، لب ها ، صورت و سطح داخلی گوش های خاردار از نظر شدت متفاوت خواهد بود. ممکن است کل صورت درگیر شود. نوک دم و برجستگی های استخوانی نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند.

ضایعات ممکن است با گذشت زمان افزایش و کاهش یابد. مشخصه آنها با درجات متغیر نواحی پوسته ای ، از دست دادن سطح بالای پوست است (بر اساس عمق از بین رفتن بافت به آنها فرسایش یا زخم گفته می شود) و آلوپسی. قرمز شدن پوست (اریتم) و تجمع سلولهای سطحی پوست ، از جمله در شوره سر ، یا پوسته پوسته شدن پوست ، ممکن است از علائم این بیماری باشد. ضایعات اولیه پوستی ممکن است جای زخم بر روی پوست ایجاد کند. سگهایی که به شدت مبتلا شده اند ممکن است در خوردن ، آشامیدن و بلعیدن مشکل داشته باشند.

علائم درماتومیوزیت معمولاً در سگ های مبتلا قبل از شش ماهگی مشاهده می شود. ممکن است چندین همزن آلوده به این بیماری مبتلا شوند ، اما شدت بیماری اغلب در سگهایی که تحت تأثیر این بیماری قرار دارند ، به طور قابل توجهی متفاوت است. زخم پد پا و زخم در دهان و همچنین ناهنجاری یا از دست دادن ناخن ، همراه با التهاب عضلات ممکن است رخ دهد. علائم ممکن است وجود نداشته باشد ، یا ممکن است از کاهش نامشخص توده عضلات از بالا و کنار سر ، پشت چشم ، تا فک پایین گسترش یابد ، یا ممکن است بیش از حد کلی باشد ، با از دست دادن توده عضلانی در نقاط مساوی بدن. راه رفتن سفت نیز ممکن است وجود داشته باشد. اغلب در توده عضلانی عضلات گسترش یافته از استخوان زیر چشم به عضله فک پایین که برای بستن فک عمل می کند و در عضلات گسترش یافته از بالا و کنار سر و پشت چشم ، تا عضلات فک پایین که برای بستن فک عمل می کنند. سگهایی که بزرگ مری تشخیص داده شده اند ممکن است با ذات الریه پایین بیایند. لازم است از شرایطی که می تواند منجر به ذات الریه شود اجتناب شود.

علل

علل درماتومیوزیت را می توان به طور معمول در یک منبع وراثتی جستجو کرد ، اما همچنین می تواند ناشی از بیماری واسطه ایمنی یا عوامل عفونی باشد.

رفتار

اکثر سگها را می توان به صورت سرپایی درمان کرد ، اما سگهایی که التهاب شدید عضلات دارند و مری بزرگ شده اند ، ممکن است برای مراقبت های حمایتی نیاز به بستری شدن داشته باشند. اگر شرایط به حدی شدید باشد که درمان بی اثر باشد ، ممکن است اتانازی توسط دامپزشک شما نشان داده و توصیه شود.

زندگی و مدیریت

برای محافظت از پوست حیوان خانگی خود در برابر تحریک یا آسیب بیشتر ، باید از فعالیت هایی که باعث ضربه زدن به پوست می شوند خودداری کنید. حیوان خانگی خود را در طول روز در خانه نگه دارید تا از قرار گرفتن در معرض نور شدید خورشید جلوگیری کنید ، زیرا قرار گرفتن در معرض نور ماورا بنفش ممکن است ضایعات پوستی را بدتر کند. در صورت داشتن مری بزرگ ، یا در خوردن غذا و یا بلعیدن ، ممکن است لازم باشد رژیم غذایی خود را تغییر دهید.

دامپزشک شما ممکن است شامپوهای ضد آلرژی و درمان عفونت های ثانویه باکتریایی پوست را توصیه کند. ویتامین E ، مکمل های ضروری اسیدهای چرب ، استروئیدها برای کاهش التهاب و دارویی برای بهبود جریان خون نیز ممکن است تجویز شود. حیوانات آلوده نباید پرورش داده شوند و اکیداً توصیه می شود حیوانات دست نخورده عقیم شوند.