فهرست مطالب:

اختلال دژنراتیو پوست (درماتیت نکرولیتیک) در سگ ها
اختلال دژنراتیو پوست (درماتیت نکرولیتیک) در سگ ها

تصویری: اختلال دژنراتیو پوست (درماتیت نکرولیتیک) در سگ ها

تصویری: اختلال دژنراتیو پوست (درماتیت نکرولیتیک) در سگ ها
تصویری: یبوست وسمی که هر روزوارد بدن شما میگردد! درمان آن 2024, نوامبر
Anonim

درماتیت نکرولیتیک سطحی در سگ ها

درماتیت سطحی نکرولیتیک با زوال و مرگ سلولهای پوستی مشخص می شود. اعتقاد بر این است که سطح بالای هورمون گلوکاگون در خون - که باعث تحریک تولید قند خون در پاسخ به سطح پایین قند خون می شود - و کمبود اسیدهای آمینه ، روی و اسید چرب ضروری در درماتیت سطحی نکرولیتیک نقش دارد. مستقیم یا غیر مستقیم.

درماتیت سطحی نکرولیتیک در سگها غیر معمول و در گربه ها نادر است. اگر می خواهید در مورد چگونگی تأثیر این بیماری بر گربه ها بیشتر بدانید ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

این اختلال پوستی به طور کلی بر روی پوزه ، پنجه ها ، پایه های پا ، چشم ها و دستگاه تناسلی سگ تأثیر می گذارد و باعث:

  • دلمه ها
  • سرخی
  • سایش
  • زخم / زخم
  • درد هنگام راه رفتن
  • ترک خوردن سطح پوست و پاها
  • هیپرکراتوز (ضخیم شدن و سفت شدن پوست)

علل

درماتیت سطحی نکرولیتیک به دلیل کمبود اسیدهای آمینه یا کمبود اسیدهای چرب ضروری و روی سگ با عدم تعادل تغذیه ای همراه است. یا ناهنجاری های متابولیکی ناشی از سطح بالای گلوکاگون سرم ، اختلال عملکرد کبد یا ترکیبی از این شرایط.

بیماری پوستی به ندرت با تومور پانکراس ترشح کننده گلوکاگون یا داروی طولانی مدت فنوباربیتال و فنی توئین مرتبط است که برای درمان تشنج استفاده می شود.

علاوه بر این ، درماتیت نکرولیتیک سطحی به طور کلی یک علامت ظاهری بیماری پیشرفته کبدی ، یا همزمان بیماری کبدی و دیابت شیرین است.

تشخیص

دامپزشک شما یک معاینه فیزیکی کامل از طریق مشخصات بیوشیمیایی ، شمارش کامل خون ، آنالیز ادرار و صفحه الکترولیت روی سگ شما انجام می دهد. شما باید شرح حال کاملی از سلامتی حیوان خانگی ، شروع علائم و شرایط سلامتی احتمالی را که ممکن است باعث تشدید این بیماری شود ، کنید.

برخی از آزمایشات خون ممکن است با نتایج غیر طبیعی مانند اسیدهای صفراوی بالا در خون ، سطح گلوکاگون پلاسما ، اسیدهای آمینه کم و سطح انسولین بالا بازگشت. سطح سولفوبروموفتالئین سدیم (BSP ، از طریق صفرا دفع می شود) نیز ممکن است به سطوح غیر طبیعی در خون افزایش یابد.

عکسبرداری با اشعه ایکس و سونوگرافی معمولاً در تشخیص گلوکاگون مفید نیست. با این حال ، سونوگرافی ممکن است بیماری پیشرفته کبدی را نشان دهد. نمونه برداری از پوست (نمونه های بافتی) برای تشخیص صحیح بسیار مهم است ، اما فقط ضایعات اولیه برای معاینه مفید هستند.

رفتار

دامپزشک در صورت امکان روند بیماری زمینه ای را درمان می کند و داروی مناسب برای درمان علائم سگ را تجویز می کند. بیشتر سگ ها به صورت سرپایی قابل معالجه هستند اما در بعضی موارد مراقبت در بیمارستان ضروری است. نارسایی کامل کبدی باید با مراقبت های حمایتی درمان شود.

سگهایی که تومورهای ترشحی گلوکاگون دارند با جراحی بهبود می یابند ، اما تومورها به سرعت گسترش می یابند ، قبل از اینکه مداخله جراحی پیشرفت آنها را معکوس کند. بیشتر این موارد با بیماری مزمن و غیر قابل برگشت کبد همراه است.

زندگی و مدیریت

متأسفانه ، اکثر سگهایی که به این بیماری مبتلا هستند ، یک بیماری داخلی شدید با پیش آگهی ضعیف نیز دارند. یک شامپوی تجویز شده با فرم خاص می تواند به از بین بردن پوسته کمک کند و باعث راحتی سگ شما شود.

توصیه شده: