نارسایی کلیه و اوره بیش از حد در ادرار در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

نارسایی کلیه و اورمی حاد در سگ ها

اورمی حاد یک بیماری ناگهانی است که با سطوح بالای اوره ، محصولات پروتئینی و اسیدهای آمینه در خون مشخص می شود. این وضعیت معمولاً به دنبال آسیب دیدگی های ناگهانی کلیه رخ می دهد ، یا زمانی اتفاق می افتد که لوله های ادراری که کلیه را به مثانه متصل می کنند (حالب) انسداد دارند. در نتیجه ، خروج ادرار با انسداد مواجه می شود ، عدم تعادل در تنظیم مایعات ایجاد می شود و منجر به تجمع سموم بالقوه در بدن می شود. خوشبختانه اورمی حاد در صورت شناسایی به موقع و به موقع قابل درمان و درمان است.

اکثر نژادهای سگ ، چه زن و چه مرد ، تحت تأثیر اورمی حاد قرار دارند. با این حال ، قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مانند ضد یخ خطر اورمی را افزایش می دهد. بنابراین میزان بروز اورمی حاد در زمستان و پاییز بیشتر از فصول دیگر است. علاوه بر این ، سگها بیشترین حساسیت را به اورمیای حاد بین شش تا هشت سال دارند.

شرایطی که در این مقاله پزشکی توصیف شده است می تواند سگها و گربه ها را تحت تأثیر قرار دهد. اگر می خواهید یاد بگیرید چگونه اورمی حاد روی گربه ها تأثیر می گذارد ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

از آنجا که این خون بالقوه سمی از بدن سگ جریان دارد ، بیشتر سیستم ها تحت تأثیر قرار می گیرند ، از جمله سیستم ادراری ، گوارشی ، عصبی ، تنفسی ، اسکلتی عضلانی ، لنفاوی و سیستم ایمنی بدن.

پس از معاینه ، به نظر می رسد که سگ ها در حالت طبیعی جسمی ، با یک کت موی نرمال هستند ، اما ممکن است در حالت افسرده باشند. هنگامی که علائم آشکار است ، علائم می تواند از دست دادن اشتها ، بی حالی ، استفراغ و اسهال باشد که ممکن است با خون رنگ آمیزی شود. علائم دیگر ممکن است شامل التهاب زبان ، تنفس با بوی آمونیاک (به دلیل اوره) ، زخم در دهان ، تب ، نبض سریع یا کند نبض ، کاهش یا افزایش خروج ادرار و حتی تشنج باشد. کلیه ها ممکن است هنگام لمس احساس بزرگ شدن ، لطافت و سفت شدن کنند.

علل

نارسایی کلیه یا انسداد در خروج ادرار ممکن است به دلیل یکی از موارد زیر باشد:

• التهاب کلیه
• سنگ کلیه یا حالب
• وجود اجسام خارجی در حالب (ها)
• بافت کلیه آسیب دیده که باعث برگشت جریان ادرار می شود
• جریان خون کم در کلیه ها در اثر ضربه ، خونریزی بیش از حد ، گرمازدگی ، نارسایی قلبی و …
• بلع مواد شیمیایی (به عنوان مثال ، برخی از داروهای ضد درد ، رنگهایی که برای تصویربرداری داخلی ، جیوه ، سرب ، ضد یخ استفاده می شود)

تشخیص

یک پروفایل خون کامل توسط دامپزشک انجام می شود ، از جمله مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون و تجزیه و تحلیل ادرار. سگهایی که دارای اورمیه حاد هستند ممکن است حجم سلول بسته بندی شده بالایی داشته و تعداد گلبولهای سفید خون آنها افزایش یابد. سطح برخی از آنزیم های پروتئینی و مواد شیمیایی مانند کراتینین ، فسفات ، گلوکز ، گلوکز و پتاسیم نیز بالا خواهد بود.

ادرار ممکن است با قرار دادن یک کاتتر یا با استفاده از یک سوزن ظریف در سگ جمع شود. که نتایج آن ممکن است سطح بالایی از پروتئین ، گلوکز و وجود سلولهای خونی را نشان دهد. برای مشاهده و بررسی دقیق سیستم ادراری ، ممکن است رنگهای حاجب به مثانه تزریق شود تا قسمت داخلی مثانه ، حالب ها و کلیه در عکسبرداری با اشعه ایکس و سونوگرافی روشن شود.

رفتار

اگر اورمی به دلیل مسمومیت سمی باشد ، اولین قدم از بین بردن سموم بدن است. این ممکن است از طریق شستشوی معده ، جایی که معده تمیز می شود ، یا با استفاده از زغال فعال برای خنثی کردن سم انجام شود. در صورت شناسایی عامل سمی ممکن است پادزهرهای خاصی نیز استفاده شود.

هدف از مراقبت نیز برقراری تعادل مایعات ، گردش خون و ایجاد تعادل مواد شیمیایی در خون است. نظارت دقیق بر مصرف مایعات ، مصرف غذا و تغذیه در حالی که درمان در حال انجام است بسیار مهم است.

برخی از داروهایی که ممکن است تجویز شوند عبارتند از:

• داروهای ادرار آور
• ضد استفراغ
• مشتقات دوپامین
• محافظ مخاط برای مقابله با اسیدیته
• بی کربنات ها برای برقراری مجدد تعادل شیمیایی در بدن
• بر اساس پاسخ سگ شما به این داروها ، دامپزشک ممکن است دیالیز یا جراحی را نیز توصیه کند

زندگی و مدیریت

به طور کلی ، این بیماری پیش آگهی ضعیفی برای بهبودی دارد. برخی از عوارض احتمالی شامل تشنج ، کما ، فشار خون بالا ، ذات الریه ، خونریزی در دستگاه گوارش ، ایست قلبی ، اضافه مایعات ، عفونت گسترده در خون و نارسایی اندام های متعدد است.

هزینه کل روش درمانی نیز بسیار زیاد است. گاهی اوقات می توان از دیالیز استفاده کرد تا زمانی که سگ به اندازه کافی پایدار باشد و جراحی را تحمل کند.

پس از اتمام مراحل ، کنترل سطح مایعات روزانه ، سطح مواد معدنی ، وزن بدن ، میزان دفع ادرار و وضعیت جسمی عمومی بسیار مهم است. کل روند بهبودی به عوامل مختلفی بستگی دارد ، از جمله میزان آسیب به اندام یا سیستم ، منشا بیماری و وجود سایر شرایط پاتولوژیک یا اندام های بیمار.