فهرست مطالب:

درماتیت لیس Acral
درماتیت لیس Acral

تصویری: درماتیت لیس Acral

تصویری: درماتیت لیس Acral
تصویری: Dr. Becker Discusses Acral Lick Dermatitis in Cats 2024, نوامبر
Anonim

بیماری های پوستی در گربه هایی که باعث لیسیدن می شوند

درماتیت لیس آکرال یک پلاک محکم ، برجسته ، زخمی یا ضخیم است که معمولاً در قسمت پشتی مچ پا یا بین انگشتان پا قرار دارد. سن بروز آن در گربه ها با توجه به علت متفاوت است. برخی از دامپزشکان معتقدند که این بیماری ممکن است بیشتر روی مردان تأثیر بگذارد ، در حالی که برخی دیگر نشان می دهند هیچ استعدادی وجود ندارد.

علائم و انواع

در زیر برخی از علائمی وجود دارد که ممکن است در صورت ابتلا گربه شما از درماتیت لیس آکرال مشاهده شود:

  • لیسیدن زیاد و جویدن ناحیه آسیب دیده
  • گاهی اوقات ، سابقه ضربه به ناحیه آسیب دیده
  • برجستگی های طاس ، زخم ، ضخیم و برجسته (معمولاً در پشت مچ پا ، پاشنه یا بین انگشتان پا قرار دارد)
  • ضایعات غالباً منفرد اتفاق می افتد ، اگرچه ممکن است در بیش از یک مکان ایجاد شود

علل

  • بیماری های پوستی ، مانند عفونت های استاف
  • آلرژی
  • مشکلات هورمونی ، مانند پرکاری تیروئید
  • کنه ها
  • عفونت قارچی
  • واکنش به جسم خارجی
  • سرطان
  • آرتروز
  • ضربه
  • اختلال عملکرد عصب

تشخیص

یک دامپزشک ابتدا باید سابقه رفتاری را روی گربه شما انجام دهد. در زیر لیستی از سایر معاینات ممکن است که به طور کلی برای تشخیص درماتیت لیس آکرال استفاده می شود:

  • تراشیدن پوست ، کشت قارچ و باکتری ، بیوپسی و داروهای Tzanck (برای عفونت تبخال)
  • تست آلرژی پوست - گربه های آلرژیک اغلب التهاب چند لیسه و سایر مناطق خارش دارند که با حساسیت خاص سازگار هستند
  • تست های آزمایشگاهی برای رد بیماری های غدد درون ریز (مانند پرکاری تیروئید) ، عفونت های باکتریایی ، سرطان ، عفونت قارچ و انگل ها
  • رژیم حذف مواد غذایی

مهم است که دامپزشک قبل از تشخیص اختلالات پوستی ناشی از عصب شناختی (روان زا) ، بیماری های زمینه ای را رد کند.

رفتار

بیماری لیس آکرال به سختی درمان می شود ، خصوصاً اگر هیچ دلیل اصلی شناسایی نشود. از محدودیت های جسمی مانند یقه های الیزابت و بانداژ می توان در کوتاه مدت استفاده کرد تا از لیسیدن یا گاز گرفتن ناحیه تحریک شده توسط گربه شما جلوگیری کند. گربه شما برای رد کردن هرگونه مشکل مربوط به اضطراب یا بی حوصلگی باید توجه و ورزش کافی را به خود جلب کند. اگر دامپزشک براساس مشکلات رفتاری تشخیص دهد ، ضد تهویه نیز ممکن است کمک کند. در غیر این صورت ، و در صورت امکان از هرگونه تغییر عمده خانگی باید خودداری شود ، یا حداقل باید فضای مطمئنی برای گربه شما در نظر گرفته شود تا عوامل استرس زای محیطی مسئله ساز نشوند. تا زمانی که مشکوک به آلرژی نباشید ، رژیم غذایی باید ثابت بماند. جراحی فقط در صورتی توصیه می شود که سایر روشهای درمانی به پایان رسیده باشد.

برای درمان این بیماری می توان از انواع دارویی زیر استفاده کرد:

1. آنتی بیوتیک ها

  • براساس فرهنگ و حساسیت باکتریایی
  • به خانگی شما داده می شود تا زمانی که عفونت کاملاً برطرف نشود ، حداقل حداقل شش هفته

2. سیستمی

  • آنتی هیستامین ها
  • داروهای روانگردان
  • بازجذب انتخابی سروتونین
  • درمان هورمونی
  • داروهای ضد افسردگی

3. موضعی

  • داروهای موضعی را باید استفاده کنید تا از آلودگی جلوگیری شود
  • گربه باید به مدت 10 تا 15 دقیقه از لیس زدن ناحیه تحت درمان خودداری کند

زندگی و مدیریت

اگر یک بیماری زمینه ای دلیل آن تشخیص داده شود ، درمان آن باید از تکرار درماتیت در گربه شما جلوگیری کند. در صورت عدم یافتن ، دلایل عصبی - اختلالات وسواسی اجباری یا خودزنی - مقصر هستند. در این موارد ، پیش آگهی محافظت می شود.

مهم است که شما بر رفتار لیسیدن و جویدن گربه خود نظارت کنید.

توصیه شده: