دیسک لغزش ، کمر بد ، و اسپاسم عضلات در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

برای دقت در 27 فوریه 2020 توسط دکتر هانی الفنباین ، DVM ، PhD بررسی و به روز شد

دیسک بین مهره ای (IVDD) در سگها شرایطی است که دیسک های بالشتکی بین مهره ها (استخوان ها) ستون نخاع یا برآمده یا به فضای نخاع می ترکد. این را معمولاً دیسک فتق یا دیسک لغزنده می نامند.

سپس این دیسک ها با فشار بر روی اعصاب در حال عبور از نخاع باعث درد ، آسیب عصبی و حتی فلج می شوند.

نژادهای سگ که مستعد IVDD هستند شامل Dachshund ، Basset Hound ، Shih Tzu و German Shepherd Dogs هستند.

در اینجا آنچه شما باید در مورد IVDD در سگ ها بدانید و اینکه چگونه می توانید به سگ خود کمک کنید آورده شده است.

علائم و انواع IVDD در سگ ها

دیسک های بین مهره ای که از یک ماده ژلاتینی احاطه شده توسط یک لایه ضخیم خارجی احاطه شده اند ، اساساً جذب کننده ستون فقرات هستند.

فتق دیسک در سگها دو نوع است: نوع I و نوع II.

نوع II به طور کلی علائم و نشانه های شدید کمتری دارد.

علائم IVDD در سگ ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• فلج
• راه رفتن غیر عادی
• عدم تمایل به پرش
• درد و ضعف در پاهای عقب (لنگش)
• گریه از درد
• رفتار اضطراب آور
• پشت یا گردن قوز دار با عضلات متشنج
• اشتها و سطح فعالیت کاهش می یابد
• از دست دادن کنترل مثانه و روده (بی اختیاری ادرار و مدفوع) یا عدم تمایل به ایستادن برای از بین بردن

دلایل IVDD در سگ ها

IV و IV نوع IV دلیل اصلی آن متفاوت است.

دلایل IVDD نوع I در سگ ها

در نوع I که در ناحیه وسط کمر نژادهای کوچکتر معمول است ، دیسک ها باعث سخت شدن (یا کلسیفیکاسیون) لایه خارجی می شوند.

این باعث خراب شدن دیسک می شود و باعث می شود راحتتر خراب شود. هرگونه برخورد شدید مانند پرش و فرود یا حتی فقط قدم گذاشتن در مسیر اشتباه ، می تواند باعث ترکیدن یک یا چند دیسک (دیسک) و فشار مواد داخلی به نخاع شود.

این مسئله بیشتر در نژادهای کوچک سگ با کمر دراز و کوتاه پا دیده می شود.

دلایل IVDD نوع II در سگ ها

با فتق نوع II ، دیسک ها برای مدت طولانی سفت و رشته ای می شوند و در نهایت شکسته می شوند ، برجستگی پیدا می کنند و نخاع را فشرده می کنند.

IVDD نوع II بیشتر در سگهای پیر نژاد بزرگ دیده می شود.

فشرده سازی نخاع

هنگامی که اعصاب نخاع سگ فشرده می شوند ، تکانه های عصبی قادر به انتقال سیگنال های خود به اندام ها ، مثانه و غیره نیستند. اگر آسیب به اندازه کافی شدید باشد ، فلج و از بین رفتن مثانه و کنترل روده می تواند رخ دهد.

بسته به محل دیسک برآمده ، علائمی در هر نقطه از بدن سگ ، از گردن تا پاهای عقب وجود دارد. ممکن است یک طرف بدن به شدت بیشتر از طرف دیگر آسیب ببیند.

تشخیص مشکلات کمر در سگ ها

معاینه دامپزشکی شامل یک آزمایش نورولوژیک کامل است ، که به شما در شناسایی محل آسیب نخاع کمک می کند.

اشعه ایکس ممکن است ناحیه غیرطبیعی در ستون فقرات را نشان دهد. با این حال ، از آنجا که نخاع در اشعه ایکس ظاهر نمی شود ، برای تعیین محل آسیب ممکن است تصویربرداری ویژه ای لازم باشد.

هنگامی که چنین روشی ، میلوگرام نامیده می شود ، رنگ خاصی را به قسمت اطراف نخاع تزریق می کند تا در اشعه ایکس ظاهر شود. این آزمایش نیاز به بیهوشی سگ شما دارد.

در برخی موارد ، آزمایش های بعدی مانند MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) یا CT (توموگرافی کامپیوتری) نیز می تواند برای تعیین محل عصب زدن ، که برای ترمیم جراحی ضروری است ، انجام شود.

درمان IVDD در سگ ها

بسته به شدت آسیب نخاع سگ شما ، درمان می تواند از محافظه کارانه تا جراحی باشد.

درمان محافظه کارانه IVDD

مراقبت های محافظه کارانه معمولاً شامل درمان با داروهایی مانند استروئیدها یا ضدالتهاب های غیر استروئیدی همراه با یک یا چند نوع کنترل درد برای کاهش تورم و درد است.

سگ شما را نیز باید در یک جعبه نگهداری کنید تا از بروز آسیب بیشتر جلوگیری کند. مدت زمان دقیق استراحت دقیق به آسیب خاص سگ شما و میزان بهبود آن بستگی دارد. پس از یک دوره استراحت ، او ممکن است به تدریج به فعالیت طبیعی خود برگردد.

توانبخشی بدنی اغلب توصیه می شود.

درمان جراحی IVDD

اگر آسیب بیش از حد شدید باشد و سگ فلج یا بی اختیار باشد ، ممکن است درمان محافظه کارانه کافی نباشد.

در این موارد برای باز شدن فضا نیاز به جراحی اضطراری است. این کار با برداشتن بخشی از مهره های استخوانی روی نخاع (لامینکتومی) برای کاهش فشار به نخاع انجام می شود.

با این حال ، حتی پس از جراحی ، سگ بهبود کامل پیدا نمی کند. تصمیم برای پیگیری جراحی باید به سرعت گرفته شود. انتظار طولانی مدت با آسیب دیدگی شدید می تواند احتمال بازیابی عملکرد را تا حد زیادی کاهش دهد.

درمان اسپاسم پشت در سگ ها

بیشتر حیوانات مبتلا به IVDD دچار اسپاسم عضلات پشت هستند. درمان این علامت معمولاً شامل تکنیک های گرما و ماساژ به همراه داروها است.

متوکاربامول ، آرام کننده عضلات ، معمولاً برای سگهایی که دچار اسپاسم پشت هستند ، استفاده می شود. این به طور مستقیم بر روی سیستم عصبی به جای عضلات خود عمل می کند.

مدیریت IVDD در سگ ها

بسیاری از سگهایی که مورد IVDD خفیف تا متوسط دارند ، در پاهای خود احساس می کنند و در صورت توصیه های دقیق دامپزشک می توانند دوباره راه بروند.

توانبخشی پس از جراحی برای کمک به سگها برای بازیابی عملکرد و بهبودی بسیار مهم است.

در صورت مراقبت های مناسب پرستاری ، کیفیت زندگی برای سگ شما می تواند خوب باشد. با وجود این ، برخی از سگ ها برای تحرک و فعال بودن مجدد نیاز به استفاده از چرخ دستی مخصوص (مانند ویلچر برای حیوانات خانگی) دارند.

سگهایی که یک دیسک فتق دارند به احتمال زیاد قسمت های بعدی دارند. توانبخشی فیزیکی می تواند به تقویت عضلات سگ شما و بهبود پیش آگهی طولانی مدت آنها کمک کند.

جلوگیری از مشکلات IVDD و کمر در سگ ها

در نژادهای سگ که مستعد IVDD هستند ، نگه داشتن آنها در وزن سالم و لاغر به کاهش استرس در ستون فقرات و سایر مفاصل کمک می کند.

پیاده روی سگ با مهار ، از گردن او نیز جلوگیری می کند ، به خصوص اگر سگ شما تمایل به کشیدن بند دارد.

برای بلند شدن از روی مبلمان و تخت ها از پله ها یا سطح شیب دار استفاده کنید و سعی کنید پرش را محدود کنید.

به دلیل ماهیت مادرزادی این بیماری ، دامپزشک شما به احتمال زیاد سگ های مولد با IVDD را توصیه نمی کند.