اختلال نخاع ناشی از انسداد رگ خون در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

میلوپاتی آمبولیک فیبروکارتیلارژینوس در سگ ها

میلوپاتی آمبولی فیبروکارتیلاژینوس در سگها حالتی است که در آن ناحیه ای از نخاع قادر به عملکرد صحیح نیست و سرانجام در نتیجه انسداد یا آمبولی رگهای خونی نخاع آتروفی می کند. علت این اختلال معمولاً نتیجه آسیب دیدگی ستون فقرات است. آسیب ممکن است در نتیجه پرش و فرود به روش اشتباه ، ورزش شدید ، درگیری یا هر حادثه ای باشد که منجر به آسیب نخاعی شود.

بیشترین تعداد موارد در سگهای نژاد بزرگ و بزرگ رخ می دهد. گزارش شده است که مینیاتور شناوزرها و گوسفندان شتلند مستعد این آسیب هستند. دلیل این امر مشخص نشده است ، اما یک بیماری زمینه ای مشکوک به هیپرلیپوپروتئینمی که معمولاً در این نژادها دیده می شود ، در نظر گرفته می شود. بیشتر موارد در سنین سه تا پنج سالگی رخ می دهد.

علائم و انواع

علائم به طور ناگهانی ظاهر می شوند و معمولاً به دنبال یک آسیب دیدگی خفیف یا یک ورزش شدید دنبال می شوند.

• درد ناگهانی و شدید ، سگ ممکن است هنگام آسیب دیدگی فریاد بزند
• درد ممکن است پس از چند دقیقه تا چند ساعت فروکش کند
• پارسیس (علائم ضعف یا فلج نسبی)
• فلج
• عدم پاسخ درد (پس از پاسخ اولیه درد)
• سگ ممکن است در عرض 12-24 ساعت تثبیت شود
• راه رفتن لرزان ، ناهماهنگ یا مست (آتاکسی)

علل

علت دقیق آن هنوز ناشناخته است ، اما تصور می شود که یک آسیب به ظاهر جزئی در ستون فقرات می تواند مواد دیسک بین مهره ای را به نخاع وارد کند ، باعث آمبولی یا انسداد جریان خون از نخاع شود. سایر استعدادهای مشکوک به این اختلال ممکن است مربوط به هیپرلیپوپروتئینمی زمینه ای باشد و بیشتر در سگهای نر تشخیص داده می شود تا در ماده.

تشخیص

شما باید سابقه کاملی از سلامتی سگ خود را که منجر به بروز علائم ، نوع فعالیت های سگ شما و هرگونه آسیب دیدگی که اخیراً اتفاق افتاده اید ، ارائه دهید. دامپزشک شما سایر دلایل مانند تومور نخاع ، بیماری دیسک بین مهره ای یا شکستگی را قبل از تعیین تشخیص رد می کند. موارد ذکر شده فوق بسیار دردناک است ، بنابراین کمبود درد می تواند نشان دهنده آمبولی در نخاع باشد. به خاطر داشته باشید که اگرچه ممکن است کمبود درد وجود داشته باشد ، اما این بیماری می تواند پیشرونده باشد و بر آسیب طولانی مدت به ستون فقرات و سیستم عصبی تأثیر بگذارد. مراقبت های فوری و حمایتی ضروری است.

معمولاً نتایج آزمایشات آزمایشگاهی معمول ، مانند آنالیز ادرار و شمارش کامل خون ، قابل توجه نیست. ممکن است نمونه ای از مایع نخاع مغزی (CSF) برای تجزیه و تحلیل گرفته شود و نمونه خون از وریدها و عروق نخاع ممکن است قطعات میکروسکوپی فیبروکارتژ را نشان دهد. مطالعات تصویربرداری رادیوگرافی ممکن است در تشخیص کمک کند. جدا از رادیوگرافی معمول ، تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI) بهترین روش تشخیصی برای مشاهده نخاع است. در مرحله بعدی میلوپاتی آمبولیک فیبروکارتیلاژین ، تورم ممکن است در محل انسداد وجود داشته باشد.

رفتار

درمان با توجه به شرایط سگ ، شدت علائم و میزان آسیب به نخاع انجام می شود. بهبود خفیف ممکن است در 14 روز اول درمان دیده شود ، با بهبودی بیشتر بین سه تا شش هفته درمان اتفاق می افتد. از آنجا به بعد ، بهبودی باید پیشرفت کند تا زمانی که سگ شما دوباره احساس انرژی کند. بهبودی از ضعف آهسته اما تدریجی است و به مراقبت حمایتی و صبوری نیاز دارد.

در حالی که سگ شما در حال بهبودی از این آسیب است ، ممکن است با بی اختیاری ، ادرار و مدفوع مشکلاتی داشته باشد یا از عفونت ادراری رنج ببرد. این علائم باید بهبود یابد. با این حال ، اگر علائم بهبود نیافت یا آسیب غیرقابل برگشتی به نخاع وارد شد ، دامپزشک ممکن است به شما پیشنهاد دهد که برای سگ خود اتانازی را در نظر بگیرید.

زندگی و مدیریت

در حالی که سگ شما در روند بهبودی است ، به دور از حیوانات خانگی دیگر و کودکان فعال ، فضای آرام و راحتی را برای استراحت و بهبودی او فراهم کنید. اگر محدود کردن حرکت سگ عملی نیست ، استراحت در قفس ممکن است یک گزینه باشد. سگ شما در چند هفته اول بهبودی احساس ضعف خواهد کرد. برای نجات ناامیدی سگ خود و خودتان از تصادفات ، ممکن است بخواهید یک لایه روزنامه نزدیک محل استراحت خود قرار دهید. از آنجا که شما باید سگ خود را تا آنجا که ممکن است به استراحت تشویق کنید ، ترک برنامه برای پیاده روی های کوتاه مدت ، برنامه ریزی شده برای بیرون رفتن ، باید برنامه چندین هفته ای باشد.

بخشی از مراقبت های حمایتی شامل ایجاد محل استراحت که به خوبی پر شده باشد و اطمینان حاصل کنید که برای جلوگیری از زخم بستر مرتباً سگ خود را بچرخانید. ظرفیت بهبود محبت را دست کم نگیرید. نوازش با سگ خود به گونه ای که احساس امنیت کند و غذاهای دستی و وعده های غذایی حاوی مقدار کمی پروتئین در این مدت باعث بهبودی سگ شما می شود. با اطمینان از نزدیک بودن غذا و دسترسی آسان به آن ، سگ خود را به حرکت کمی تشویق کنید.

دامپزشک برای پیگیری روند بهبودی سگ و ایجاد تغییرات در رژیم غذایی یا روال بدنی وی با پیشرفت ، وی یک ویزیت بعدی را برنامه ریزی می کند.