عفونت انگلی دستگاه تنفسی در گربه ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

انگل های تنفسی در گربه ها

انگل های تنفسی می توانند کرم یا حشرات مانند کبک یا کنه باشند که در سیستم تنفسی ، چه در مجاری و چه در رگ های خونی زندگی می کنند. این آلودگی ممکن است دستگاه تنفسی فوقانی ، از جمله بینی ، گلو و لوله تنفسی یا مجاری تنفسی تحتانی ، از جمله برونش ها و ریه ها را تحت تأثیر قرار دهد.

این انگلها بر کلیه سیستمهای میزبان تأثیر می گذارند: سیستم تنفسی ، سیستم قلبی عروقی (قلب) ، سیستم گردش خون و سیستم غدد درون ریز (کبد و کلیه).

حیواناتی که در چند خانه خانگی زندگی می کنند و حیوانات خانگی که در شرایط غیر بهداشتی زندگی می کنند ، خطر انتقال بیشتری دارند. قرار گرفتن در معرض مدفوع آلوده سایر حیوانات که ناقل انگلی هستند نیز می تواند حیوان را مستعدتر کند. این می تواند شامل قرار گرفتن در محیطی مانند پناهگاه یا مرکز شبانه روزی باشد ، اما گربه شما در خارج از خانه نیز بیشتر در معرض خطر است ، زیرا فرصت بیشتری برای تماس با سایر حیوانات و مدفوع و ادرار آنها دارد.

این انگلها اغلب چرخه زندگی خود را در صدف ، خرچنگ ، مارمولک و کرم شروع می کنند و به طور فرصت طلب به حیوانات دیگر سرایت می کنند.

علائم و انواع

• ممکن است علائم کمی داشته باشد یا هیچ علامتی نداشته باشد
• عطسه کردن
• آبریزش بینی
• دماغ خونی
• خس خس
• صداهای سخت ریه
• تغییرات رفتاری (مهاجرت مغزی انگلی)
• کما (مهاجرت مغزی انگلی)

علل

• خوردن کرم خاکی
• حفاری یا بو کشیدن در اطراف سوراخ جوندگان
• لمس بینی و / یا سایر غشاهای مخاطی با گربه ها یا سگ های آلوده
• توسط یک حیوان آلوده عطسه می شود
• خوردن جوندگان آلوده
• خوردن مارنس و راسو آلوده یا قرار گرفتن در معرض مدفوع آنها
• خوردن پرندگان آلوده
• خوردن احشا گوسفند
• خوردن خرچنگ آلوده
• خوردن حلزون (نپخته)
• خوردن مورچه های آلوده
• خوردن سوسک آلوده (کرم دور ، کرم قلابدار)
• قرار گرفتن در معرض مدفوع آلوده گربه ها و سگ های دیگر
• بچه گربه ها در صورت شیردهی می توانند قبل از تولد و از طریق شیر مادر خود آلوده شوند

تشخیص

شما باید تاریخچه کاملی از سلامتی و فعالیتهای اخیر گربه خود ، از جمله تاریخچه اخیر هیئت های مسافرتی ، گردش و تجارب با حیوانات دیگر یا آفات ، ارائه دهید. سپس دامپزشک یک معاینه فیزیکی کامل روی گربه شما انجام می دهد. کارهای آزمایشگاهی استاندارد شامل مشخصات شیمیایی خون ، شمارش کامل خون ، صفحه الکترولیت و آنالیز ادرار به منظور تعیین منشا دقیق علائم است. با یک تشخیص افتراقی ممکن است انگل پیدا شود ، اما همچنین ممکن است یک عفونت تنفسی باکتریایی پیدا کند.

دامپزشک شما به طور خاص ادرار و مدفوع گربه شما را از نظر تخم های انگلی یا تکه های انگلی بررسی می کند. در مدفوع ، این موارد با بررسی میکروسکوپی محلول مدفوع گربه شما پیدا می شوند. همچنین می توان نمونه ای از خلط (ترشح سرفه) را از نظر میکروسکوپی از نظر تخم های انگلی بررسی کرد.

تصویربرداری با اشعه ایکس از ریه ها برای تجسم تغییرات غیر طبیعی ریه که نشانگر هجوم انگلی است بسیار مهم است. جراحی بینی یا برونکوسکوپی (تجسم مستقیم بینی و برونشیول ها با یک دوربین کوچک) حتی یک روش بهتر برای جستجوی انگل های تنفسی است.

رفتار

گربه هایی که انگل های تنفسی دارند معمولاً به صورت سرپایی و با استفاده از کرم پاک کننده ها درمان می شوند. عوامل ضد التهابی نیز به بیماران داده می شود تا واکنش ایمنی منفی بدن آنها را نسبت به بسیاری از انگلهای مرده کاهش دهد. برخی از انواع انگلها فقط یکبار با جراحی برداشته می شوند.

اگر گربه شما در تنفس مشکل دارد ، باید در بیمارستان بستری شود و تا زمان رفع آلودگی انگلی ، اکسیژن درمانی انجام شود.

زندگی و مدیریت

دامپزشک قرار ملاقات های بعدی را برای بررسی مجاری تنفسی گربه با برونکوسکوپ و بررسی مجدد نمونه های مدفوع و ادرار برای تخم های انگلی تنظیم می کند. جلوگیری از خوردن حشرات ، جوندگان و حیوانات وحشی توسط گربه بهترین روش محافظت از گربه در برابر عفونت های انگلی است. همچنین ، اجتناب از تماس با گربه ها و سگ های ناشناخته ، یا حتی جدا کردن حیوانات خانگی خود (در صورت وجود دیگران) هنگام به نظر رسیدن بیمار ، از جمله راه هایی هستند که می توانید از عفونت انگلی جلوگیری یا آن را کاهش دهید.

بیشتر حیوانات از انگل های تنفسی به خوبی بهبود می یابند ، مگر اینکه عفونت مزمن (طولانی مدت) باشد. اگر انگلها به مغز مهاجرت کرده باشند ، در نتیجه حیوانات خانگی شما علائم نقص عصبی را نشان می دهند ، درمان امکان پذیر نخواهد بود.

اگر مشکوک هستید گربه شما به انگل آلوده شده است ، در اسرع وقت قرار ملاقات با دامپزشک خود را تعیین کنید. اگر گربه شما قبلاً علائم تغییر عصبی یا انحطاط را نشان داده است ، برای ملاقات اضطراری با دامپزشک تماس بگیرید.