فهرست مطالب:

غرق شدن (نزدیک غرق شدن) در سگ ها
غرق شدن (نزدیک غرق شدن) در سگ ها

تصویری: غرق شدن (نزدیک غرق شدن) در سگ ها

تصویری: غرق شدن (نزدیک غرق شدن) در سگ ها
تصویری: غرق شدن ماریا و خواهرش تو دریا ⛔️ هیجان انگیزترین ویدئو 2024, ممکن است
Anonim

هیپوکسمی به دلیل آسپیراسیون آب در سگ ها

غرق شدن نزدیک توسط یک واقعه مشخص می شود که شامل غوطه وری طولانی مدت در آب است ، و پس از آن حداقل 24 ساعت پس از آن زنده می ماند. به دنبال غوطه وری ، علائم معمول شامل افزایش سطح دی اکسیدکربن در جریان خون ، تنفس تحریک شده و پس از آن جذب آب به داخل ریه ها است. در موارد نادر ، تزریق بیش از حد هوا قبل از غوطه وری ، یا حنجره (بسته شدن اسپاسمودی حنجره) ممکن است از تجمع آب جلوگیری کند ، این یک واکنش غیر ارادی است که می تواند منجر به بیماری به نام غرق شدن خشک شود.

در یک غرق شدن معمولی چهار مرحله وجود دارد: نفس کشیدن و حرکت شنا. آسپیراسیون آب ، خفگی و تلاش برای هوا ؛ استفراغ؛ و توقف حرکت به دنبال مرگ. رفلکس غواصی پستانداران ممکن است رخ دهد ، منجر به کاهش ضربان قلب ، توقف تنفس و گردش خون فقط به اندام های ضروری بدن شود. در این مرحله حجم زیادی از آب به طور معمول تنفس نمی شود.

آسپیراسیون آب شیرین منجر به فروپاشی سلولهای تنفسی با ذات الریه عفونی احتمالی می شود. آسپیراسیون هایپرتونیک آب دریا منجر به انتشار آب وارد ریه ها و آلوئول ها (سلول های هوای ریه ها) می شود. از آنجا که سگ نمی تواند اکسیژن کافی بدست آورد ، سطح اکسیژن در خون افت می کند و خون اسیدی می شود (افزایش غیر طبیعی اسیدیته).

زمان غوطه وری ، دمای آب و نوع آبی که سگ در آن غوطه ور شده است (اعم از آب شیرین ، نمکی یا شیمیایی) بر رشد آسیب اعضای بدن تأثیر بسزایی خواهد گذاشت.

علائم و انواع

  • پوست و لثه های مایل به آبی
  • سرفه با خلط قرمز شفاف تا کف (تف)
  • قطع تنفس
  • مشکل تنفس
  • صدای ترک خوردن از سینه
  • استفراغ
  • نیمه هوشیار و مات و مبهوت
  • افزایش یا کاهش ضربان قلب
  • قلب ممکن است متوقف شود

علل

  • سهل انگاری مالک
  • اقدامات احتیاطی ایمنی ناکافی
  • سگ جوان و کم تجربه (کمتر از چهار ماه سن)
  • سگ در زمان تشنج در آب یا نزدیک آن بود
  • به دنبال ضربه سر
  • کاهش سریع قند خون ، ریتم ضربان قلب غیر طبیعی ، یا بیهوش شدن در حالی که در بدن آب سگها را در معرض خطر بیشتر غرق شدن قرار دهید

تشخیص

دامپزشک شما یک معاینه فیزیکی کامل روی سگ شما انجام می دهد. آزمایشات استاندارد آزمایشگاهی شامل مشخصات شیمیایی خون ، شمارش کامل خون ، آنالیز ادرار و صفحه الکترولیت است.

اشعه ایکس قفسه سینه ممکن است یک یا دو روز پس از غرق شدن در هوا ، ذات الریه یا مایع در ریه ها باشد. استنشاق جسم خارجی ممکن است باعث ریزش بخشی ریه شود. آسیب ریه که به سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) تبدیل می شود امکان پذیر است.

یک شستشوی تراشه یا تراشه ، به دنبال آن ارزیابی سیتولوژیک و فرهنگ با حساسیت نشان داده می شود. نظارت الکتروکاردیوگرافی برای بررسی جریان های الکتریکی در عضلات قلب ممکن است برای ارزیابی آسیب قلبی انجام شود. دامپزشک شما همچنین می خواهد پاسخ برانگیخته شنوایی (BAER) را برای ارزیابی کاهش شنوایی تعیین کند. اشعه ایکس دهانه رحم ، توموگرافی کامپیوتری (CT) یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) از مغز و ساقه مغز ممکن است در موارد خاص مفید باشد.

رفتار

هرگونه انسداد راه هوایی را پاک کرده و در محل حادثه دهان به دهان بسوزانید. درمان پزشکی حرفه ای باید فوراً دنبال شود. سگ شما باید تحت شرایط بستری اورژانسی تحت درمان با مکمل اکسیژن در بیمارستان قرار گیرد. اگر سگ شما دچار هیپوکسمی شدید ، هیپرکاپنیا یا خستگی تنفسی قریب الوقوع است ، برای کمک به دستگاه تنفسی ممکن است دستگاه تهویه مورد نیاز باشد.

تخلیه جاذبه یا رانش های شکمی (به عنوان مثال ، مانور هایملیخ) به دلیل خطر بالای عود مجدد و استنشاق متعاقب محتوای معده ، در صورت عدم انسداد راه هوایی توصیه نمی شود. مایعات درمانی و مدیریت اسید باز / الکترولیت برای بازگشت تعادل مایعات به سطح طبیعی بسیار مهم است. اگر سگ شما گرمازد ، دامپزشک بدن شما به تدریج و طی دو تا سه ساعت بدن خود را با پتو گرم می کند. اگر سگ شما از آسیب شدید مغزی یا ریه رنج می برد ، ممکن است به مدت طولانی به صورت تزریقی (به صورت داخل وریدی) مورد نیاز باشد.

زندگی و مدیریت

به طور کلی ، اگر سگ ها در صورت آوردن در کلینیک دامپزشکی در حالت اغما ، خون شدید اسیدی (pH کمتر از 7.0) ، یا احیای قلبی ریوی (CPR) یا تهویه مکانیکی ، پیش آگهی خوبی نخواهند داشت. سگهایی که پس از ورود به کلینیک هوشیار باشند ، پیش بینی خوبی خواهند داشت ، به شرطی که عارضه دیگری ایجاد نشود.

توصیه شده: