عفونت های باکتریایی بی هوازی در گربه ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

بی هوازی ها بخشی طبیعی از جامعه شیمیایی بدن هستند که در همزیستی در شکم گربه ، کانال واژن ، روده و دهان زندگی می کنند. با این حال ، هنگامی که اتفاقی باعث می شود تعادل باکتری ها بر هم بخورد ، مانند آنچه در آسیب های عمیق ، جراحی یا عفونت های داخلی رخ می دهد ، این باکتری ها می توانند به بافت حمله کرده و منجر به عفونت عمیق و مرگ بافت شوند. در صورت عدم درمان ، عفونت بی هوازی می تواند منجر به شوک و حتی مرگ شود.

باکتریهایی که باعث عفونتهای بی هوازی می شوند در غیاب اکسیژن آزاد قادر به رشد بهتری هستند. در نتیجه ، این باکتری ها اغلب در دهان اطراف لثه رشد می کنند. در زخم های عمیق ، مانند زخم های ناشی از سوراخ شدن پوست. در زخم های ناشی از شکستگی استخوان ، جایی که استخوان به سطح شکسته شده است. و در زخم های گزش عمیق.

علائم و انواع

بسته به علت عفونت بی هوازی ، گربه ها ممکن است علائم مختلفی از خود بروز دهند. گربه هایی که به دلیل زخم به عفونت باکتریایی بی هوازی مبتلا شده اند ، ممکن است علائم گزش را نشان دهند ، از زخم چرک ترشح کرده یا شکستگی های باز (جایی که استخوان بیرون می زند) داشته باشند. علاوه بر این ، زخم های آلوده به باکتری های بی هوازی به سرعت بهبود می یابند. سایر علائم رایج عفونت های باکتریایی بی هوازی در گربه ها شامل تب ، لنگش ، مشکل در خوردن غذا و از دست دادن اشتها (مربوط به عفونت لثه) است.

همچنین چندین نوع باکتری وجود دارد که می تواند منجر به عفونت شود ، از جمله:

• باکتریها
• فوزوباکتریوم
• اکتینومیس
• کلستریدیوم
• Peptostreptococcus

علل

علت نهایی عفونت باکتریایی بی هوازی ، بر هم زدن تعادل باکتریایی طبیعی در بدن گربه است. این می تواند به دلیل آسیب دیدگی عمیق ، ضربه ، یا اقدامات جراحی اخیر (مانند جراحی شکم یا قرار دادن ایمپلنت های فلزی در بدن برای حمایت از شکستگی استخوان ها) باشد.

تشخیص

شما باید در مورد سلامت گربه ، شروع علائم و حوادث احتمالی که ممکن است منجر به این بیماری شود ، به دامپزشک خود مراجعه کنید ، از جمله جراحات ، حتی جراحات جزئی ، دعواهای گربه با حیوان دیگری ، مشکلات غذا خوردن (که ممکن است مربوط به عفونت دهان باشد) ، و هر عمل جراحی اخیر. قبل از تأیید عفونت بی هوازی ، پزشک باید سایر علل را رد کند.

آزمایشات استاندارد شامل مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون و تجزیه و تحلیل ادرار است که هر یک از آنها ممکن است تعداد گلبول های سفید خون بالاتر از حد نرمال یا شواهدی از عفونت سیستمیک را نشان دهد. دامپزشک شما از هر چرکی به همراه بافت (پوست / عضله) اطراف زخم نمونه برداری می کند تا بدون اکسیژن در آزمایشگاه کشت (رشد کند). اگر رشد وجود داشته باشد ، این می تواند به عنوان تأیید وجود باکتری های بی هوازی تلقی شود.

رفتار

دامپزشک گربه شما را روی آنتی بیوتیک های طولانی مدت قرار می دهد. گرچه ممکن است مصرف قرص های گربه شما برای هفته ها ناامیدکننده باشد ، اما انجام این کار برای کل دوره ، حتی پس از گذشت علائم و بهتر به نظر رسیدن گربه ضروری است. اگر حتی مقدار کمی از عفونت باقی بماند ، می تواند بدتر از قبل برگردد. برای گربه های مخصوصاً بی میل ، بسیاری از آنها قرص هایی را می خورند که در مقدار کمی از غذا که گربه شما به طور معمول دریافت نمی کند ، پنهان شده است ، مانند یک قطعه ماهی تازه یا گوشت مرغ (پخته شده). اگر از این روش برای دادن آنتی بیوتیک به حیوان خانگی خود استفاده می کنید ، همیشه مطمئن باشید که گربه کل لقمه غذا را خورده و بلعیده است و آن را در مکانی پنهان (پشت کاناپه و غیره) تف نمی کند.

درمان خاص به این بستگی دارد که آیا عفونت در مکانی قابل دسترسی است. اگر عفونت در عضلات (پاها ، پشت ، گودی ، گردن و غیره) باشد ، دامپزشک زخم را باز می کند ، بافت مرده را تمیز می کند و بافت را در معرض اکسیژن قرار می دهد. اگر عفونت بی هوازی درون بدن باشد ، مانند رحم آلوده ، داخل استخوان ها یا شکم ، دامپزشک مجبور است گربه را بیهوش کند تا با جراحی باز و زخم ها را تمیز کرده و یا تخلیه کند.

زندگی و مدیریت

این عفونت ها اغلب طولانی مدت هستند و نیاز به آنتی بیوتیک طولانی مدت و نظارت توسط دامپزشک دارند. مهم است که آنتی بیوتیک ها را به موقع و طبق دستور دامپزشک به گربه خود بدهید. اگر بانداژ وجود دارد ، از دامپزشک بخواهید مراحل تمیز کردن و جبران را برای اطمینان از بهبود زخم انجام دهد. برای جلوگیری از رسیدن گربه به زخم ممکن است لازم باشد از یقه یا مخروط الیزابت استفاده کنید.

حتماً برای قرارهای پیگیری منظم ، گربه خود را پس بگیرید تا در صورت لزوم زخم ها دوباره باز شده و تمیز شوند. پروفایل های بیوشیمیایی نیز در پیگیری ویزیت های دامپزشکی برای بررسی وضعیت عفونت تکرار می شوند.

در بین ویزیت ها ، در صورت مشاهده تغییر در رفتار گربه ، باید با دامپزشک تماس بگیرید. اگر گربه بسیار خسته به نظر می رسد ، اشتها ندارد یا در محل زخم قرمز ، تورم یا چرک دارد ، به عنوان مثال ، سریعاً با دامپزشک خود مشورت کنید.

در طول روند بهبودی ، ممکن است لازم باشد زمان بیرون از منزل گربه خود را محدود کرده یا از کثیف شدن محل آلوده جلوگیری کنید و جعبه بستر را تمیزتر از حد معمول نگه دارید (یعنی تمیز کردن بعد از هر بار استفاده) تا از ورود باکتری های اضافی به زخم جلوگیری شود..