سرطان پستان در سگها (تومورهای غده پستانی)

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

برای دقت در 20 سپتامبر 2019 ، توسط دکتر جنیفر Coates ، DVM بررسی شد

تومورهای خوش خیم و بدخیم غدد پستانی به طور مکرر در سگ های ماده ای که عقیم نشده اند رخ می دهد. در حقیقت ، تومورهای غده پستانی متداول ترین نوع تومور تشخیص داده شده در سگ های ماده بدون تغییر است.

عملکرد غدد پستانی تولید شیر برای تغذیه توله سگهای تازه متولد شده است. آنها در دو ردیف قرار دارند که از قفسه سینه تا ناحیه تحتانی شکم گسترش می یابد. نوک سینه ها محل آنها را نشان می دهند.

در حالی که سرطان سینه در سگها در درجه اول در جمعیت زنان رخ می دهد ، اما بر سگهای نر نیز تأثیر می گذارد ، هرچند به ندرت.

عقیم سازی می تواند تا حد زیادی خطر ابتلا به سرطان پستان در سگ را کاهش دهد ، به خصوص اگر سگ قبل از اینکه فرصتی برای گرم شدن پیدا کند ، عقیم می شود.

انواع تومورهای پستانی در سگ ها

تومورهای غده پستانی معمولاً به عنوان خوش خیم یا بدخیم دسته بندی می شوند.

تقریباً نیمی از سگهای مبتلا به فرم خوش خیم تومورهای پستانی تشخیص داده می شوند ، که ممکن است بیشتر به عنوان آدنوم یا تومورهای مخلوط خوش خیم دسته بندی شود.

و نیمی دیگر از سگهایی که تشخیص داده می شوند ، یک نوع بدخیم از تومور دارند که ممکن است کارسینومای جامد ، کارسینومای درجا یا کارسینومای ساده مانند فرم کیستیک-پاپیلاری باشد.

علائم سرطان پستان در سگ ها

در اینجا رایج ترین علائم تومورهای پستانی در سگ ها وجود دارد:

• توده های منفرد یا چندگانه در غدد پستانی - تقریباً نیمی از بیماران تومورهای چندگانه دارند
• از بین رفتن سطحی بافت سطح پوست روی بافت پستانی ، اغلب همراه با التهاب و / یا تخلیه
• جرم ممکن است آزادانه متحرک باشد ، که ممکن است رفتارهای خوش خیم را نشان دهد
• ممکن است بر روی پوست یا بدن ثابت باشد و به سختی قابل حرکت باشد ، که ممکن است رفتار بدخیم را نشان دهد
• تورم غدد لنفاوی مجاور
• مشکلات تنفسی (اگر سرطان در ریه ها گسترش یافته باشد)

علل سرطان پستان در سگ ها

علل تومورهای غده پستانی به طور کامل شناخته نشده است ، اگرچه احتمالاً تأثیرات هورمونی و یا ژنتیکی در آن نقش دارد.

مبنای ژنتیکی در تعدادی از نژادها امکان پذیر است و برخی ژن ها در سگ هایی که مستعد ابتلا به سرطان پستان هستند شناسایی شده است.

به عنوان مثال ، اسباب بازی ها و پودل های مینیاتوری ، اسپرینگر اسپانیل انگلیسی ، بریتانیز ، کوکر اسپانیل انگلیسی ، ساترهای انگلیسی ، پوینترها ، سگهای چوپان آلمانی ، مالت و تریرهای یورکشایر گزارش شده است که در مقایسه با نژادهای دیگر خطر ابتلا به تومورهای پستانی را افزایش می دهند.

قرار گرفتن در معرض هورمون های تولید مثل زنان باعث افزایش خطر سرطان پستان در سگ ها می شود. در حقیقت ، یک مطالعه نشان داد که وقتی سگ ها قبل از اولین گرما ساقه می شوند ، در مقایسه با ماده های تغییر نکرده 0.5٪ خطر ابتلا به سرطان پستان را دارند.

سن متوسط در تشخیص حدود 10.5 سال است (دامنه 1 تا 15 سالگی است). در سگهای کمتر از 5 سال کمتر دیده می شود.

تشخیص

چندین بیماری علائمی ایجاد می کند که شبیه علائمی است که با سرطان پستان در سگ ها دیده می شود. دامپزشک شما می خواهد آنها را قبل از رسیدن به نتیجه رد کند. شما باید شرح حال کاملی از سلامتی ، سابقه تولید مثل و شروع علائم سگ خود ارائه دهید.

مشخصات شیمی خون ، شمارش کامل خون و تجزیه و تحلیل ادرار انجام می شود. در موارد تشخیصی به طور کلی اشعه ایکس از قفسه سینه و شکم نیز وجود دارد که ممکن است متاستاز را تشخیص دهد.

برای شناسایی و تشخیص خوش خیم یا بدخیم بودن آن ، انجام بیوپسی از توده ضروری خواهد بود.

علاوه بر این ، غدد لنفاوی مورد بررسی قرار می گیرند و ممکن است از آنها نمونه هایی برای تجزیه و تحلیل گرفته شود.

رفتار

چندین گزینه درمانی برای تومورهای پستانی در سگ ها در دسترس است. دامپزشک با توجه به شرایط سگ شما در مورد موثرترین روش درمانی تصمیم خواهد گرفت. آنها ممکن است برای اطلاعات بیشتر یا به روز شده با یک انکولوژیست دامپزشکی (متخصص سرطان) مشورت کنند ، یا ممکن است سگ شما را برای مراقبت های پیشرفته ارجاع دهند.

جراحی روش اصلی درمان است. برداشتن تومور از طریق جراحی ممکن است بهبودی باشد یا برای بهبود پیش آگهی سگ شما با سایر روش های درمانی همراه باشد. با این حال ، میزان جراحی به چند عامل بستگی دارد ، مانند نوع تومور موجود و اینکه آیا به طور واضح متاستاز شده است.

بعضی از تومورها بیشتر تهاجمی هستند و در عمق بافتهای مجاور حرکت می کنند و برداشتن آنها بسیار دشوار است. در این موارد ممکن است برداشت جزئی از توده سرطانی انجام شود. شیمی درمانی و پرتودرمانی نیز ممکن است همراه با جراحی توصیه شود.

همچنین عقیم سازی سگ های ماده در زمان برداشتن تومور از طریق جراحی معمول است زیرا این امر می تواند زمان بقا را افزایش دهد.

برنامه درمانی سگ شما شامل مدیریت سلامت سگ شما در خانه ، با پیگیری بازدیدهای بعدی از دامپزشک یا آنکولوژیست است. برای بررسی عود ، ممکن است به طور منظم معاینات بدنی و اشعه ایکس قفسه سینه انجام شود.

جلوگیری

قبل از اولین چرخه گرم شدن ، سگ شما خطر ابتلا به سرطان پستان را بسیار کاهش می دهد.

عقیم سازی زودرس بهترین روش برای پیشگیری از این نوع سرطان است. اگر عقیم سازی تا بعد از اولین چرخه گرما به تأخیر بیفتد ، خطر ابتلا به تومورهای پستان یا پستان از 0.5 to به 8 increases افزایش می یابد.

اگر عقیم سازی تا بعد از چرخه دوم گرما به تعویق بیفتد ، خطر به 26٪ افزایش می یابد. اگر عقیم سازی پس از رسیدن سگ به سن تقریبی 2.5 سال صورت گیرد ، هیچ تأثیری در خطر ایجاد تومورهای پستانی نخواهد داشت.

امید به زندگی برای سگهایی که سرطان پستان دارند

پیش آگهی و روند بیماری با توجه به اندازه و نوع تومور پستانی (خوش خیم یا بدخیم) و همچنین شیوع آن متفاوت است.

به طور کلی ، سگهایی که تومور کوچکتری دارند بیشتر از آنهایی که تومور بزرگتری دارند زنده می مانند و سگهایی که به بیماری غده پستانی محدود هستند بهتر از آنهایی هستند که در غدد لنفاوی متاستاز دارند. اگر سرطان به مکان های دوردست مانند ریه ها گسترش یافته باشد ، پیش آگهی بدتر است.

روش درمانی همچنین می تواند تأثیر زیادی در پیش آگهی سگ داشته باشد. به عنوان مثال ، یک مطالعه نشان داد که سگ های تحت عمل جراحی و شیمی درمانی به طور متوسط 24 ماه زنده مانده اند ، در حالی که کسانی که فقط با عمل جراحی درمان شده اند فقط 6 ماه دیگر زندگی کرده اند.

چرا شما هرگز نباید یک توده از پستان سگ خود را نادیده بگیرید

هرگز نباید ندول پستان یا پستان را نادیده بگیرید ، یا نگرشی صبر و انتظار نسبت به آن داشته باشید. توده پستان یا پستان احتمالاً فقط بزرگتر ، متاستاز می شود و درمان آن با گذشت زمان دشوارتر می شود.

تشخیص به موقع و یافتن یک درمان مناسب بهترین است.

در صورت داشتن یک سگ ماده که عقیم نشده است ، از نظر وجود توده هایی در غده پستانی (های) بررسی کنید. اگر قصد پرورش سگ خود را ندارید ، عقیم سازی زودهنگام احتمال پیشرفت تومورهای پستان یا غده پستانی را در آینده کاهش می دهد.