فهرست مطالب:

شیب سر ، گمراهی در سگ ها
شیب سر ، گمراهی در سگ ها

تصویری: شیب سر ، گمراهی در سگ ها

تصویری: شیب سر ، گمراهی در سگ ها
تصویری: هشت تا از خطرناک ترین نژاد سگ ها در جهان! 2024, ممکن است
Anonim

بیماری دهلیزی ایدیوپاتیک در سگ ها

مشاهده شیب مکرر سر یک سگ ، نشانه این است که سگ احساس عدم تعادل می کند. توصیف پزشکی شیب سر شامل کج شدن سر به دو طرف بدن و دور از جهت گیری آن با تنه و اندام است. به نظر می رسد سگ در تلاش است تا از سقوط خود جلوگیری کند ، یا برای حفظ وضعیت متعادل تلاش می کند.

یکی از دلایل عمده کج شدن سر در سگ ها ، اختلالات سیستم دهلیزی است ، یک سیستم حسی واقع در گوش داخلی که اطلاعات مورد نیاز برای نگه داشتن بدن در حالت قائم و حرکت با اطمینان را فراهم می کند. در حقیقت ، سیستم دهلیزی به بدن می گوید که در ارتباط با زمین کجاست - چه قائم باشد ، چه از بالا به سمت پایین ، چه از نظر حرکت ، چه از نظر حرکت و چه از نظر سکون.

کج شدن سر ممکن است هر از گاهی در سگ های مسن رخ دهد و ممکن است نیازی به درمان پزشکی نداشته باشد ، اما همیشه بهتر است وضعیت از نظر وجود یک بیماری زمینه ای جدی تر بررسی شود.

علائم و انواع

  • حالت غیرطبیعی سر
  • سر را به دو طرف متمایل کنید
  • لغزش ، عدم هماهنگی (آتاکسی)
  • مدام در حال سقوط است
  • حرکات چشم نامنظم ، عدم توانایی ظاهری در تمرکز است
  • حلقه زدن (چرخش در دایره ها)
  • حالت تهوع ، استفراغ

علل

اگرچه علت اصلی بیماری دهلیزی ناشناخته است ، اما عوامل زیر ممکن است در بروز این بیماری نقش داشته باشند:

  • آسیب دیدگی گوش
  • بیماری مغز
  • بیماری های متابولیک
  • نئوپلازی (رشد غیر طبیعی بافت)
  • کمبودهای تغذیه ای (به عنوان مثال ، کمبود تیامین)
  • مسمومیت (به عنوان مثال ، استفاده از آنتی بیوتیک های سمی در گوش)
  • عفونت دستگاه تنفسی فوقانی
  • التهاب مجرای گوش مرکزی و داخلی به دلیل عفونت باکتریایی ، انگلی یا نوع دیگر

تشخیص

دامپزشک شما یک معاینه فیزیکی استاندارد استاندارد ، از جمله مشخصات شیمیایی خون ، شمارش کامل خون ، آنالیز ادرار و صفحه الکترولیت را انجام می دهد و شما باید سابقه کامل سلامت سگ خود را که منجر به بروز علائم می شود ، ارائه دهید. نتایج آزمایشات خون معمولاً طبیعی است ، گرچه ممکن است بسته به وجود بیماری موجود مانند عفونت تغییراتی در آن ایجاد شود. برای تشخیص بیماری های سیستمیک اساسی مانند مشکلات تیروئید و عفونت ها ، آزمایشات بیشتری لازم است.

وضعیت تغذیه مورد ارزیابی قرار می گیرد و شما باید رژیم غذایی معمول سگ خود را همراه با مکمل ها یا غذاهای اضافی که ممکن است به سگ خود تغذیه کنید ، بازگو کنید. به عنوان مثال ، کمبود تیامین می تواند ناشی از مصرف بیش از حد گوشت و ماهی خام باشد.

برای تعیین وجود عفونت گوش ، دامپزشک کانال گوش را به طور کامل بررسی می کند و برای آزمایش بیشتر نمونه ای از مواد موجود در مجرای گوش را می گیرد. برای تأیید بیماری گوش میانی ممکن است به ابزارهای تشخیص بصری ، اشعه ایکس ، توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) نیاز باشد. آزمایش مهم دیگری که برای تشخیص این بیماری استفاده می شود ، تجزیه و تحلیل مایعات مغزی نخاعی (CSF) است. (CSF مایعی شفاف و آبکی است که مغز و نخاع را احاطه کرده و از آن محافظت می کند.) نتایج تجزیه و تحلیل CSF در تشخیص التهاب و / یا عفونت در مغز مفید است. بیوپسی استخوان نیز ممکن است انجام شود ، یک آزمایش پیشرفته برای تأیید درگیری استخوان در اثر تومور یا عفونت است.

رفتار

در صورت بیماری شدید ، ممکن است سگ شما برای درمان و مراقبت های حمایتی به بیمارستان بستری شود. در بیماران با کمبود مایعات به دلیل استفراغ مکرر ، درمان جایگزینی مایعات مورد نیاز است. این بیماران به رژیم خاصی احتیاج ندارند مگر در مواردی که برخی از کمبودهای غذایی وجود داشته باشد. به عنوان مثال ، مکمل های تیامین اغلب در بیماران مبتلا به شیب سر به دلیل کمبود تیامین مورد نیاز است.

در برخی موارد ، برای درمان بیماری زمینه ای نیاز به جراحی است. اگر عفونت گوش وجود داشته باشد ، دامپزشک آنتی بیوتیک های طیف گسترده ای را تجویز می کند که می تواند به مغز و گوش میانی وارد شده و از بین برود.

زندگی و مدیریت

پیش آگهی بسته به بیماری زمینه ای بسیار متغیر است. اگر شیب سر به دلیل درگیری گوش باشد ، احتمال بهبود کامل نسبتاً زیاد است. در بعضی موارد ، شیب سر ممکن است ادامه داشته باشد. سگ خود را برای معاینات پیگیری منظم نزد دامپزشک می آورید. دستورالعمل های درمان را دقیقاً دنبال کنید و در دوزها و زمان مناسب داروها را بدهید. دارو نادرست با حیوان خود یکی از قابل پیشگیری ترین تصادفات با حیوانات خانگی است. علاوه بر این ، از داروی خود و یا دارویی که توسط دامپزشک شما تأیید نشده است ، به خصوص در گوش استفاده نکنید ، زیرا ممکن است علائم را بیشتر پیچیده کند.

توصیه شده: