آرامش بخشیدن به حیوان خانگی پس از جراحی: نظر شما چیست؟

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

تا به حال فکر کرده اید که برای ایمن نگه داشتن حیوان خانگی خانگی بعد از جراحی چه کاری لازم است؟ در برخی موارد ، این کار ساده است ، مانند زمانی که یک حیوان آرام را می توان به راحتی در یک جعبه راحت و برای کشش های طولانی یک بار رها کرد. نه ، ایده آل نیست اما منصفانه است. از این گذشته ، حیوانات خانگی به فرصتی برای بهبود نیاز دارند و اکثر آنها بدون محدودیت های جسمی در رفتارهای اغلب آسیب زای خود ، از آنها پیروی نمی کنند.

در مواقع دیگر بسیار سخت تر است. به عنوان مثال آزمایشگاه های Crazy Bouncy ، پارس های جعبه ای با صدای بلند ، موارد اضطراب جدایی ، بچه گربه های کوچک احمق و حیوانات خانگی که پس از جراحی ارتوپدی به بهبودی طولانی نیاز دارند. همه آنها به خصوص در مدیریت پس از عمل سخت هستند. اما قابل انجام است همیشه تمام آنچه شما نیاز دارید تعهد جدی نسبت به بهترین موارد برای حیوان خانگی شما است.

بسیار بد است که تحت تأثیر قرار دادن مالکان برای مراقبت از حیوان خانگی پس از جراحی خود بسیار دشوار است. در اینجا یک داستان نشان داده شده است که چگونه مالکان از رعایت نکردن شرایط به طرز وحشتناکی پیش می روند:

پس از اینکه چند سال پیش توله سگ دارای شکستگی باز ناخواسته در بیمارستان ما "ریخته" شد ، خودم را ملزم کردم که از دوست پسر جراح دامپزشک خود خدمات رایگان بخواهم و در هنگام بهبودی او را در خانه پرورش دهم. پس از پایان دوره زمانی معقول (حدود یک ماه) ، خانم براون را خانه ای یافتم.

این یک انتخاب بد بود. اگرچه آنها سوگند یاد کردند که او در خانه زندگی می کند و حداقل برای ماه آینده رژیم جعبه را ادامه می دهند (او در یک جعبه خانه بسیار عالی بود) ، اولین دوره اسهال او را در خارج از خانه دید. تا وقتی که دوباره او را دیدم یک ماه گذشته بود. در این مدت او حدود 15 پوند وزن اضافه کرده بود. (به طور جدی. و او قرار است حدود 40 پوند وزن داشته باشد.) و از این بدتر: شکستگی او اخیراً ناپایدار بود. تمام آن فعالیت در فضای باز آن را انجام داده بود.

"شما او را بر نمی گردانید. متاسف. این معامله بود."

به هر حال معلوم شد که آنها نمی خواستند هزینه انجام مجدد عمل جراحی لازم را پرداخت کنند. کار خوبی که کردیم و او اکنون با پدر و مادرم زندگی می کند. لمس کنید

این چه سخته؟

اما همه بیماران به راحتی کنترل نمی شوند. خانم براون یک نگهدارنده آسان بود. برخی از بیماران من … نه خیلی.

بعضی ها همه چیز را پاره می کنند و می جوند. یقه الکترونیکی خرد شده و باندها خرابه. یا جعبه از بین می رود. دندانها شکسته می شوند. پنجه خونریزی کرد. شاید "او قبلاً هرگز چنین کاری نکرده است" از روی تخت گزاف گویی به معنای بازگشت به OR برای TPLO او باشد.

مطمئناً ، گاهی اوقات صاحب یک احمق (مانند ترفند تختخواب) را احمقانه می کشد ، که نسبت به آن احساس گناه می کند. (چون واقعاً ، بیشتر صاحبان آن به اندازه مراقبان موقت خانم براون بی مسئولیت نیستند.) در موارد دیگر ، همه چیز در مورد رفتار حیوانات خانگی است. و اینجا جایی است که باید امتیازات داده شود. موارد ناراحت کننده ، معمولاً.

بیمار را در نظر بگیرید که برای مراقبت های بعد از عمل که به طور معمول در خانه انجام می شود ، باید در بیمارستان (یا سوار شود) بستری شود. یا دیگری که به آرام بخشی مداوم نیاز دارد.

همانجا متوقف شوید … من می دانم که شما چه می خواهید بگویید:

هیچ حیوانی به داروهای آرام بخش احتیاج ندارد فقط به این دلیل که صاحبان نمی توانند برخی از دستورالعمل های ساده را مدیریت کنند. حیوانات خانگی شایسته نیستند که در صورت وجود بسیاری از گزینه های دیگر ، با یک داروی بالقوه بدشکننده و ناتوان کننده درمان شوند.

و به طور معمول ، من موافقت می کنم. از این گذشته ، من هرگز حیوان خانگی نداشته ام که به چیزی بیش از جوش دادن ساده احتیاج داشته باشد. اثبات کافی این واقعیت است که بستری شدن در بیمارستان به تنهایی (به عنوان مثال ، جاسازی موثر) به طور کلی این کار را انجام می دهد. (به هر حال 99.9٪ از مواقع.)

سپس همراه Slumdog می آید … و تمام توصیه های عادی من از پنجره به بیرون پرتاب می شود. تقریباً دو هفته پیش پس از جراحی اصلاح اندام زاویه ای / چرخشی ، بارها و بارها ثابت شده است که نمی توان به او اعتماد کرد … حتی وقتی که در جعبه خود نیست.

در جعبه ، او درب را پنجه می زند (با اندام بد خود نیز!). در بیمارستان حتی بدتر از همه است ، و به همه کسانی که وارد اتاق می شوند واکنش نشان می دهد. اگرچه او به سرعت حل و فصل می شود ، اما احتمال خسارت زیاد است. اگرچه در این مرحله وضعیت اکثر سگها بدون آتل به مراتب بهتر خواهد بود ، اما زاغه نشین بدون وجود یک قابل اعتماد نیست. اما او در حالی که لباس شخصی به تن دارد بسیار احمق و احمق است ، به تغییرات مکرر و حمامهای مکرر نیاز دارد.

او روی آتل خود ادرار می کند ، بلافاصله مدفوع خود را بعد از پو پی می گذارد (او در حین پیاده روی بسیار پرش و هیجان است که کنترل این اوضاع حتی در حالی که روی بند است دشوار است) و به طور کلی از نظر هر چیزی که مربوط به آتل است ، خود را آزار می دهد.

علاوه بر این ، طبیعت مخمر بیماری پوستی زمینه ای او باعث می شود که ظرافت بین انگشتان انگشتان او یک ظهور قرمز درخشان از شانس آلوده باشد. و در حالی که او هنوز هیچ زخم باند دریافت نکرده است ، اما بدون شک آنها در راه هستند. فقط زمان لازم داره.

مجموع رفتارهای سگ "نامعقول" او ، همراه با ترس من از عذاب قریب الوقوع ، به همین دلیل رویداد دیروز استرس آور بود:

بعد از اینکه آتل خود را آلوده کرد (دوباره دوباره) ، او را کاملا غسل دادیم و در یک قفس کوچک قرار دادیم تا خشک شود و اجازه داد انگشتان انگشتانش قبل از تعویض آتل "هوا خارج شود" (یادتان باشد ، در این مرحله آتل ضروری نیست) اما تنها یک ساعت بعد او در بالای اندام خود دچار تورم زشتی شد.

اشعه ایکس احتمال وجود یک سروما ساده (تورم مایع ، و نه تجزیه ای که از آن ترسیده بودم) را نشان داد. وای اما من آن را داشته ام. وقت برخی از زاناکس (آلپرازولام) ، تصمیم گرفتم. من باید کمی از این استرس راحت شوم. این سگ نیاز به خنک کردن و استراحت این اندام دارد. اگر حتی نمی توانم انتظار داشته باشم او را برای مدت یک ساعت در جعبه ای به اندازه گربه و بدون آسیب ببینم ، وقت آرام بخشی است. با عرض پوزش ، اما این تعمیر دقیق برای او بسیار مهم است.

شاید من فقط پارانویا هستم. شاید همه چیز در ذهن من باشد. اما چیزی در مورد خراب کردن یک کار فوق العاده تخصصی وجود دارد که به من دست می دهد - و درد همه آن را ذکر نکنم. پس مرا سرزنش می کنی ؟؟ (صادق باشید.)