چرا یک نظر سوم می تواند تفاوت زیادی در مراقبت های بهداشتی حیوان خانگی شما ایجاد کند

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

من به یک احساس گناه اعتراف می کنم - من یک طرفدار Grey's Anatomy هستم.

نه ، من به کتاب آناتومی انسانی که دانشجویان پزشکی در سراسر جهان حفظ کرده اند اشاره نمی کنم. منظور من از برنامه T. V. در مورد بیمارستانی در سیاتل است که بیشتر به دلیل پناه دادن به قربانیان بلایای طبیعی بی شمار شناخته می شود و یک جراح مغز و اعصاب بدنام که "دکتر مک درامی."

علی رغم طرح های ترسناک غیر واقعی و دانش اولیه من که اکثر متخصصان پزشکی نه در شرایط استرس زای قابل توجهی که پزشکان Grey’s Anatomy بدون نقشه قتل با آن روبرو هستند نه جذاب هستند و نه قادر به کار صمیمی هستند ، من واقعاً از نمایش لذت می برم.

قسمت هفته گذشته با محوریت چیزی شناخته شده به عنوان "قانون دو چالش" است. این ایده از یک مدل آموزش در عمل هوانوردی گرفته شده است که در آن یکی از خدمه به طور خودکار وظیفه یک خدمه دیگر را بر عهده می گیرد که به نام ایمنی مسافر پاسخگوی دو چالش متوالی نیست.

دکتر وبر (رئیس جراحی) توضیح می دهد که ، هنگامی که به عنوان یک ساکن کم جمعیت ، او یک عمل جراحی را انجام داد و تصمیم جراح شرکت کننده خود را برای شکستن چسبندگی به یک ساختار آناتومیکی که قبلا به عنوان بافت اسکار ارزیابی شده بود ، زیر سال برد. دکتر وبر احساس کرد که بافت اسکار در واقع یک ساختار آناتومیکی حیاتی است و ابراز نگرانی کرد. در ابتدا وی برکنار شد. با این حال ، ساکن ارشد مداخله کرد و تشخیص داد که ارزیابی دکتر وبر درست است. این دو چالش را در برابر شرکت کننده ایجاد کرد ، که مجبور به کنار رفتن شد. جراحی اصلاح شد و بیمار نجات یافت.

پیام خانگی صحنه (و مفهوم قانون دو چالش) نیاز به یک برنامه "پشتیبان گیری" برای سingال از تصمیماتی است که توسط یک فرد خاص گرفته شده است ، به ویژه در زمان استرس بیشتر. پرواز با هواپیما ، طراحی ساختمان یا برداشتن تومور ، این یک چک لیست سیستماتیک است که برای اطمینان از جلوگیری از اشتباهات و اطمینان از ایمنی در اختیار شما قرار می گیرد.

یک سیستم دو چالشی ایجاد شده است زیرا ممکن است صدای یک فرد برای ایجاد تغییر کافی نباشد ، صرف نظر از اینکه نگرانی مطرح شده معتبر است یا خیر.

تحقیقات انجام شده در پزشکی انسانی نشانگر چندین مانع اصلی در مورد عملکرد جسمی پزشکان است که آنها را در موقعیت های معتبر به چالش می کشد (به عنوان مثال ، ساکنان محل تحصیل) ، از جمله:

• سلسله مراتب فرض شده
• ترس از خجالت کشیدن از خود یا دیگران
• نگرانی در مورد قضاوت غلط بودن
• ترس از اشتباه بودن
• ترس از قصاص
• به خطر انداختن روابط مداوم
• اجتناب طبیعی از درگیری
• نگرانی برای شهرت

من مجذوب این دلایل هستم ، زیرا ویژگی های ذکر شده در بالا بر ویژگی های شخصیتی ناامن است که من معمولاً با متخصصان مراقبت های بهداشتی ارتباط برقرار نمی کنم.

من هنوز در مورد اجرای قانون دو چالش در دامپزشکی چیزی نشنیده ام ، اما هرچه بیشتر آن را در نظر بگیرم ، بیشتر می فهمم که جای خود را دارد.

سلسله مراتب آموزش ما بسیار شبیه به همتایان پزشک انسانی ما است. ما به عنوان دانشجوی سال اول شروع می کنیم و به طور متد روش خود را برای رسیدن به مقام ارشد طی یک دوره چهار ساله کار می کنیم.

ما انتخاب می کنیم دوره های کارآموزی را دنبال کنیم ، و سپس برنامه های اقامت را دنبال می کنیم ، و هر سال دانش ، مسئولیت و وضعیت اضافی را به همراه می آورد. کل این فرایند برای نشان دادن پیشرفت مداوم طراحی شده است و ما دائماً می دانیم که فقط قدم های ناچیزی فراتر از سطحی که اخیراً از آن بالاتر رفته ایم ، هستیم و هنوز هم بلافاصله زیر پله بعدی قرار است صعود کنیم.

پس چرا تجربه به ما اجازه می دهد تا افکار دیگران را که کاملاً در سطح تخصص ما نیستند کنار بگذاریم؟ من از جواب مطمئن نیستم ، اما تشخیص می دهم که اگرچه همه ما زمان ، انرژی ، پول و آموزش زیادی را صرف کرده ایم تا بتوانیم به پزشکان امروزی خود تبدیل شویم ، اما برخی از ما تمایل داریم که”خودمان در جایی از سفر.

چیزی که جالب تر می دانم این است که چگونه علی رغم دستیابی به وضعیت صدور گواهینامه هیئت مدیره ، بدون هیچ حلقه ای دیگر برای پرش ، و ظاهرا فراتر از ارعاب سلسله مراتب ، من هنوز هم با نمونه هایی روبرو می شوم که صدای من به دلیل عقیده دیگری متوقف می شود. اکنون دریافتم که همسالان من بزرگترین موانع ارتباطی هستند.

به عنوان مثال ، اغلب از من خواسته می شود که با صاحبان ارجاع شده از دامپزشکان دیگر که شیمی درمانی را برای نوعی سرطان توصیه می کنند مشورت کنم ، مطمئن هستم که بهتر است با جراحی و / یا پرتودرمانی درمان شوم. از نظر یک صاحب حیوان خانگی متوسط ، شنیدن اطلاعات متناقض درباره توصیه ها کاری طاقت فرسا نیست.

اگر یک جراح به شما بگوید که برای تومور جراحی نمی کنند ، شیمی درمانی را توصیه می کنند ، اما یک متخصص انکولوژی به شما می گوید شیمی درمانی نمی کنند ، جراحی می کنند چه کاری انجام می دهید؟

صاحبان خانه گیج یا ناامید می شوند ، یا اغلب مسیر "کم تهاجمی" مسیر را طی می کنند ، که (از قضا) اغلب شامل مدیریت پزشکی (به عنوان مثال شیمی درمانی است که من تجویز می کنم) حتی زمانی که اطمینان دارم گزینه ایده آل برای آن حیوان خانگی نیست.

می توان ادعا کرد که برداشت من می تواند به عدم قاطعیت یا در عوض ، عدم توانایی در ترغیب مالکان برای "انجام کار صحیح" مربوط باشد. پس از درس تلویزیونی هفته گذشته ، من می دانم که آیا قانون دو چالش اختلاف در چنین شرایطی را کاهش می دهد یا اینکه یک وضعیت پیچیده را به هم ریخته است؟

در سناریوی بالا ، زندگی بیمار بلافاصله تهدید نمی شود. با این حال ، من می گویم که بهترین علاقه آنها ممکن است باشد. من مجبور هستم بپرسم ، "چگونه می توانم در مورد ابراز نگرانی های خود بهتر باشم بدون اینکه به عنوان س questionال یا مغایرت با مالک داشته باشم؟" با در نظر گرفتن روابط من با همسالانم (سایر دامپزشکان و متخصصان دامپزشکی) ، چگونه تصمیم می گیرم که چه موقع کنترل ها را به خلبان دیگر تسلیم کنم؟ آیا شخص سوم به روند کار کمک می کند یا مانع آن می شود؟

من مطمئن هستم که "صحبت کردن" در نهایت مراقبت از بیمار را افزایش می دهد و کار تیمی را بهبود می بخشد ، اما در واقعیت ، ممکن است به راحتی مانند تی وی جریان نداشته باشد.

کنجکاو هستم بدانم دیگران در مورد قانون دو چالشی چه نظری دارند و این برای آنها به عنوان صاحبان حیوان خانگی یا همکارانش چه معنی دارد. اگر برای "دکتر McDreamy ، "آیا نباید برای دامپزشک" غیر رویایی "نیز کار کند؟

دکتر جوآن اینتیل