فهرست مطالب:

گلومرولونفریت در سگ ها
گلومرولونفریت در سگ ها

تصویری: گلومرولونفریت در سگ ها

تصویری: گلومرولونفریت در سگ ها
تصویری: ۱۰ تا از باهوشترین نژاد سگ ها 2024, دسامبر
Anonim

گلومرول شبکه ای از عروق کوچک است که هنگام عبور ادرار از کلیه ها ، مواد زائد را فیلتر می کند. هنگامی که رگ ها ملتهب می شوند و از اختلالات بعدی به عنوان گلومرولونفریت یاد می شود. شایعترین علت گلومرولونفریت رسوب و به دام افتادن کمپلکسهای آنتی ژن - آنتی بادی (مانند سم یا آنزیم) در داخل گلومرولها است. بعلاوه ، گلومرولونفریت خانوادگی در سگهای کوهستانی برنز ، گاو تریرها ، Dalmatians ، Samoyeds ، پینچرهای دوبرمن ، کوکر اسپانیل ها ، نیوفاندلندز ، تازی ها ، روتویلرها و تریرهای گندمی با پوشش نرم توصیف شده است.

علائم و انواع

علائم ممکن است بسته به علت اصلی ، مانند التهاب ، عفونت یا نئوپلازی متفاوت باشد. در بعضی از سگها ، تنها علائم ممکن است کاهش وزن و ضعف باشد. در حقیقت ، بارها و بارها ، این وضعیت به طور تصادفی در یک غربالگری معمول سالانه برای سلامتی کشف می شود ، وقتی غلظت پروتئین در ادرار افزایش یابد. اگر از دست دادن پروتئین به ادرار شدید باشد ، سگ ممکن است به یک مجموعه غیر طبیعی مایعات در حفره شکم (آسیت) تبدیل شود.

در سگهایی که از بیماری پیشرفته همراه با نارسایی کلیه رنج می برند ، ممکن است علائم افزایش تشنگی و تکرر ادرار ، کم اشتهایی ، حالت تهوع و استفراغ وجود داشته باشد. کسانی که کمبود شدید آلبومین پروتئین خون (هیپوآلبومینمی) دارند ، ممکن است از انسداد رگ های خونی ریه رنج ببرند ، که باعث مشکلات تنفسی یا نفس نفس زدن شدید می شود. در همین حال ، فشار خون بالا ممکن است باعث کوری ناگهانی شود.

علل

  • التهاب
  • عفونت ها
  • ایدیوپاتیک (ناشناخته)
  • نئوپلازی (رشد بافت ، تومور)
  • دیابت شیرین
  • استفاده طولانی مدت از داروهای خاص

تشخیص

شما باید شرح حال کاملی از سلامتی سگ خود ، شروع علائم و حوادث احتمالی را که ممکن است منجر به این بیماری شده باشد ، ارائه دهید. مشخصات خون کاملی شامل مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون و آنالیز ادرار انجام خواهد شد. نتایج آزمایش شمارش کامل خون معمولاً قابل توجه نیست. در موارد شدید ، مشخصات بیوشیمی ممکن است سطح غیرطبیعی پروتئین خون آلبومین (هیپوآلبومینمی) و سطح کلسترول بالای خون (هایپرکلسترولمی) را نشان دهد. وجود پروتئین خون آلبومین و سایر پروتئین ها در خون ممکن است دامپزشک شما را در تشخیص اولیه کمک کند. در سگ های مبتلا به نارسایی کلیه ، تجزیه و تحلیل ادرار تغییرات مربوط به ادرار را نشان می دهد.

کراتینین یک ماده زائد است که به طور معمول از طریق کلیه دفع می شود و وجود آن در ادرار به عنوان یک شاخص تشخیصی برای عملکرد کلیه اندازه گیری می شود. آزمایش پروتئین ادرار نیز انجام می شود ، زیرا می توان از مقدار پروتئین موجود در ادرار برای ارزیابی و نظارت بر عملکرد کلیه نیز استفاده کرد.

یک آزمایش خاص تر ، نسبت پروتئین و کراتینین ادرار را محاسبه می کند تا به دامپزشک شما در مورد میزان آسیب کلیه فکر کند. میزان از دست دادن پروتئین در ادرار تقریباً با شدت بیماری کلیه ارتباط دارد. بنابراین ، اندازه گیری نسبت پروتئین و کراتینین همچنین در ارزیابی پاسخ و پیشرفت درمان یا رگرسیون بیماری کمک می کند.

از تصویربرداری تشخیصی همچنین می توان برای تعیین میزان بیماری سگ شما و نیاز به درمان استفاده کرد. این روش ها در تشخیص بیماری های همزمان و ارزیابی اندازه کلیه مفید است. از اشعه ایکس شکم و سونوگرافی می توان برای ارزیابی کلیه ها و سایر اندام های شکمی استفاده کرد و می تواند در انجام یک نوع جمع آوری بافت کمتر تهاجمی برای اهداف بیوپسی مفید باشد. دامپزشک شما ممکن است از نمونه بافت کلیه (بیوپسی کلیه) برای کنترل سایر دلایل نارسایی کلیه مانند نئوپلازی یا سرطان استفاده کند.

رفتار

از آنجا که بیشتر موارد گلومرولونفریت شامل واکنش ایمنی (تعامل آنتی ژن و آنتی بادی) است ، خاص ترین و موثرترین درمان کنترل و از بین بردن چنین واکنش ایمنی است. با این حال ، یافتن و درمان دقیق روند بیماری یا آنتی ژنی که باعث چنین واکنش های ایمنی می شود ، همیشه امکان پذیر نیست. علاوه بر این ، هنگامی که نارسایی کلیه ایجاد شد ، پیش آگهی اغلب ضعیف است. درمان کلی این بیماری به علت و شدت بیماری در زمان تشخیص بستگی دارد.

زندگی و مدیریت

دامپزشک شما یک برنامه غذایی منحصر به فرد برای سگ شما پیشنهاد می کند که متناسب با سلامت کلیه باشد. این بیماران اغلب به رژیم های کم سدیم و سدیم پایین و کم پروتئین نیاز دارند. از آنجا که اکثر داروها از طریق کلیه ها از بین می روند ، به سگ خود هیچ نوع دارویی ندهید یا بدون مشورت قبلی با دامپزشک ، مقدار داروی تجویز شده را تغییر دهید. در ویزیت های بعدی ، دامپزشک برای کنترل پاسخ درمانی و پیشرفت بیماری ، تنظیم داروها و روش های درمانی در صورت لزوم نیاز به انجام آزمایشات آزمایشگاهی منظم دارد.

توصیه شده: