فهرست مطالب:

احتباس مایعات و تورم بافت به دلیل جمع شدن لنف در سگ ها
احتباس مایعات و تورم بافت به دلیل جمع شدن لنف در سگ ها

تصویری: احتباس مایعات و تورم بافت به دلیل جمع شدن لنف در سگ ها

تصویری: احتباس مایعات و تورم بافت به دلیل جمع شدن لنف در سگ ها
تصویری: #5 Ejercicios de Expansión Pulmonar, Gimnasia Psicofísica. Doctor Serge Raynaud de la Ferriere 2024, نوامبر
Anonim

ورم لنفاوی در سگ ها

لنف ادم دارویی است که در آن احتباس موضعی مایعات و تورم بافت توسط سیستم لنفاوی به خطر افتاده ایجاد می شود. مایع آبکی که به آن لنف نیز گفته می شود ، حاوی گلبول های سفید خون است و در سراسر سیستم لنفاوی گردش می کند و به طور معمول در فضای بینابینی ، به ویژه چربی زیر جلدی جمع می شود.

اشکال همزاد این بیماری در بولداگ ها و پودل ها ، و همچنین لابرادور رتریور و گوسفندهای انگلیسی قدیم گزارش شده است.

علائم و انواع

تجمع مایعات (ادم) معمولاً دردناک نیست و حفره ایجاد می کند. یعنی اگر پوست با انگشت تحت فشار قرار بگیرد ، افسردگی ایجاد می شود (که در صورت بروز فیبروز سرانجام از بین می رود). در همین حال ، تورم اندام از بدو تولد وجود دارد یا در چند ماه اول ایجاد می شود. تورم ممکن است روی یک یا چند اندام تأثیر بگذارد و به طور معمول از انتهای اندام شروع می شود و به آرامی به سمت بالا حرکت می کند. در بعضی موارد ، لنگش و درد نیز ممکن است ایجاد شود.

علل

اشکال ارثی و مادرزادی (در بدو تولد) لنف ادم در اثر ناهنجاری های سیستم لنفاوی مانند آپلازی ، ناتوانی دریچه ها و فیبروز غدد لنفاوی ایجاد می شود. سایر دلایل احتمالی شامل بیماری قلبی ، ضربه به عروق لنفاوی یا غدد لنفاوی و قرار گرفتن در معرض گرما یا اشعه است.

تشخیص

شما باید تاریخچه کاملی از سلامتی سگ خود ، از جمله شروع و ماهیت علائم را به دامپزشک خود ارائه دهید. سپس وی یک معاینه کامل بدنی و همچنین یک پروفایل بیوشیمی و شمارش کامل خون را انجام می دهد - که نتایج آن معمولاً طبیعی است.

با این حال ، معتبرترین آزمایش مورد استفاده برای تشخیص این بیماری ، لنفوگرافی نام دارد. در این آزمایش تصویربرداری از ماده حاجب ، که مستقیماً به سیستم لنفاوی تزریق می شود ، استفاده می شود تا قبل از گرفتن اشعه ایکس ، منطقه آسیب دیده را بهتر تجسم کند.

رفتار

اگرچه در حال حاضر هیچ درمانی برای ورم لنفاوی در دسترس نیست ، تعدادی از درمان های پزشکی و جراحی با نتایج متغیر تلاش شده است. استفاده طولانی مدت از بسته بندی های فشاری و آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت ممکن است در بعضی از بیماران موفقیت آمیز باشد ، در حالی که به نظر می رسد استراحت و ماساژ در درمان بیماری کمک نمی کند. همچنین روشهای مختلف جراحی وجود دارد که برای درمان ورم لنفاوی استفاده می شود ، اما هیچ یک از آنها نتایج ثابت را نشان نداده است.

زندگی و مدیریت

از آنجا که هیچ درمانی در دسترس نیست ، بیشتر دامپزشکان بر کاهش علائم و عوارض ثانویه مانند لنگش تمرکز دارند. اشکال شدید ورم لنفاوی ممکن است برای سگ کشنده باشد. با این حال ، مواردی وجود دارد که توله سگهای مبتلا به لنگی لگن کاملا بهبود می یابند.

توصیه شده: