فهرست مطالب:

التهاب مغز و نخاع در سگ ها
التهاب مغز و نخاع در سگ ها

تصویری: التهاب مغز و نخاع در سگ ها

تصویری: التهاب مغز و نخاع در سگ ها
تصویری: آشنایی با بیماری پاروو در سگ ها 2024, نوامبر
Anonim

Meningoencephalomyelitis گرانولوماتوز در سگ ها

مننگوآنسفالومیلیت گرانولوماتوز (GME) یک بیماری التهابی در سیستم عصبی مرکزی (CNS) است که منجر به تشکیل گرانولوم (ها) می شود - مجموعه ای شبیه گلوله از سلولهای ایمنی که در هنگام تلاش سیستم ایمنی بدن برای محافظت از مواد خارجی - که می تواند موضعی ، پراکنده یا شامل چندین مکان باشد ، مانند مغز ، نخاع و غشاهای اطراف (مننژ).

این بیماری شناخته شده ترین و پذیرفته شده ترین اختلال التهابی CNS در سگ ها است. با این حال ، سگهای بین 6 ماه تا 10 سال بیشتر تحت تأثیر GME قرار می گیرند. و اگرچه هر دو جنس می توانند تحت تأثیر قرار گیرند ، شیوع کمی بیشتر در زنان وجود دارد.

علائم و انواع

علائم به شکل بیماری و محل آن بستگی دارد. به عنوان مثال ، فرم چشمی GME بر ناحیه چشم تأثیر می گذارد ، در حالی که GME چند کانونی بر مغز یا مغز و نخاع تأثیر می گذارد و GME کانونی به تنهایی بر روی مغز یا نخاع تمرکز می کند. علائم رایج مرتبط با GME عبارتند از:

  • نابینایی
  • خواب آلودگی
  • دور زدن
  • تشنج
  • تغییرات رفتاری
  • ضعف اندام های عقب (پاراپرس)
  • ضعف هر چهار اندام (تتراپارزیس)
  • فشار دادن مداوم سر اشیا

علل

در حال حاضر علت دقیق GME مشخص نیست.

تشخیص

شما باید تاریخچه کاملی از سلامتی سگ خود را از جمله شروع و ماهیت علائم به دامپزشک خود ارائه دهید. سپس وی یک معاینه کامل بدنی و همچنین شمارش کامل خون ، مشخصات بیوشیمی و آنالیز ادرار را انجام می دهد - که نتایج آن معمولاً در محدوده طبیعی است مگر اینکه عفونت وجود داشته باشد. در آن موارد ، تعداد گلبول های سفید خون به طور غیر طبیعی افزایش می یابد.

روش ترجیحی برای تشخیص ، اسکن MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) است که ضایعات منفرد ، چندگانه یا کاملاً محدود شده در سیستم عصبی را نشان می دهد. دامپزشک شما همچنین ممکن است از مایع مغزی نخاعی نمونه برداری کند ، مایعی مغذی که در اطراف مغز و نخاع گردش می کند. اگرچه آزمایش خوبی برای تأیید تشخیص GME نیست ، اما می تواند التهاب مرتبط با بیماری را تأیید کند.

علاوه بر این ، انجام بیوپسی مغز می تواند به تأیید GME کمک کند ، اما به دلیل خطرات ناشی از برداشتن نمونه کوچکی از بافت مغز ، به ندرت انجام می شود.

رفتار

غالباً ، مراقبتهای ویژه فوری و بستری در بیمارستان برای سگهایی که اشکال شدید GME دارند مورد نیاز است. برای بیماران ضعیف ، درمان مایعات داخل وریدی برای مقابله با کمبود مایعات بدن آغاز می شود. در عین حال ، از درمان طولانی مدت با استروئیدها برای کاهش علائم استفاده می شود - البته هرگز بعد از استفاده از داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی و فقط تحت نظارت دامپزشک. در صورت ماهیت کانونی بیماری ، ممکن است پرتودرمانی توسط دامپزشک شما نیز پیشنهاد شود.

زندگی و مدیریت

پیش آگهی کلی بسیار متغیر است و به شکل بیماری و محل آن بستگی خواهد داشت. علاوه بر پیروی از دستورالعمل های دامپزشک در مورد دوز و دفعات مصرف دارو ، بسیار مهم است که هنگامی که سگ در خانه است مراقبت های بیشتری را به عمل آورید. اگر هنوز فعال است ، دامپزشک توصیه می کند برای جلوگیری از آسیب یا ضربه ، حرکات خود را محدود کنید. در ضمن سگهایی که بی حرکت هستند ، باید در قفس پر شده یا تخت استراحت کنند و برای جلوگیری از زخم بستر هر چهار ساعت یک بار برگردند.

دامپزشک برای انجام آزمایشات عصبی و بررسی صحت تغذیه سگ ، آزمایش های پیگیری را یک یا دو بار در ماه توصیه می کند.

توصیه شده: