عفونت انگلی در خرگوش ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

انسفالیتوزونوز در خرگوش ها

انسفالیتوزونوز عفونت ناشی از انگلی Encephalitozoon cuniculi است. این در جامعه خرگوش بسیار شناخته شده است ، و همچنین شناخته شده است که گاهی اوقات موش ها ، خوکچه های هندی ، همستر ، سگ ، گربه ، پستانداران و حتی انسان های دارای نقص ایمنی (به عنوان مثال ، مبتلایان به HIV یا سرطان) را آلوده می کند. در خرگوش ها نیز ، بیشتر عفونت ها زمانی اتفاق می افتند که خرگوش دارای نقص سیستم ایمنی باشد.

عفونت به طور معمول هنگامی اتفاق می افتد که خرگوش ها از طریق مواد غذایی آلوده ، هاگ ارگانیسم انگلی را بلعیده و پس از آن هاگ ها به تمام اندام های بدن گسترش می یابند و در نتیجه رشد اسپورها به بلوغ منجر می شوند. هاگ همچنین ممکن است از ماده باردار به فرزندان در حال رشد منتقل شود. روند بیماری می تواند سیستم های مختلفی را تحت تأثیر قرار دهد و علائم به مناطقی که تحت تأثیر آن هستند بستگی خواهد داشت. در اکثر موارد علائم بالینی وجود انگلی وجود نخواهد داشت و خرگوش آلوده تا زمانی که سیستم ایمنی بدن به دلایلی از کار نیفتد بدون بیماری باقی خواهد ماند. استرس ، پیری یا بیماری ممکن است دلیلی برای ضعف سیستم ایمنی بدن باشد ، به انگلی اجازه می دهد نقش قویتری داشته باشد. کبد ، قلب ، کلیه ها ، طحال و اعصاب نخاعی ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرند. سویه خاصی از این عفونت بیشتر در خرگوش های جوان و نژادهای کوتوله دیده می شود و سیستم عصبی در خرگوش های مسن بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرد.

علائم و انواع

علائم به طور عمده توسط محل و میزان آسیب بافتی تعیین می شود. علائم مربوط به بیماری چشم و سیستم عصبی معمولاً گزارش می شود. بعلاوه ، بیشتر عفونتها بدون علامت هستند (بدون علائم). برخی از علائم رایج که باید مراقب آنها باشد عبارتند از:

• اگر چشم درگیر باشد ، آبسه ، آب مروارید و حساسیت به نور)
• شیب سر ، چرخش کره چشم ، لرزش ، از دست دادن تعادل ، غلتیدن ، تشنج در صورت آسیب دیدن سیستم عصبی
• پارسیس / فلج (از دست دادن حرکتی جزئی یا کامل) در صورت تحت تأثیر قرار داشتن سیستم دهلیزی
• بی حالی ، افسردگی ، بی اشتهایی و کاهش وزن در صورت تأثیر کلیه ها

تشخیص

از نظر تاریخی ، تشخیص انسفالیتوزونوز بیماری سختی است. این بیماری اغلب به هیچ وجه تشخیص داده نمی شود و اتفاقاً پس از مرگ در حین کالبد شکافی مشاهده می شود. شما باید با ارائه یک تاریخچه کامل از سلامت خرگوش خود که منجر به بروز علائم می شود ، شروع کنید. مشخصات خون کاملی شامل مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون و آنالیز ادرار انجام خواهد شد. دامپزشک سطح آنتی بادی های موجود در خون را بررسی کرده و آنالیز دقیق سرم را برای بررسی سطح احتمالی عفونت انجام می دهد.

از آنجا که دلایل مختلفی برای این بیماری وجود دارد ، تشخیص افتراقی ممکن است بهترین روش برای تشخیص باشد. این فرایند با بازرسی عمیق تر از علائم ظاهری ظاهری هدایت می شود و هر یک از علل شایع را تا زمان رفع اختلال درست و درمان مناسب رد می کند. به این ترتیب دامپزشک شما قادر خواهد بود سایر علل سیستم عصبی و بیماری های چشم را از یکدیگر متمایز کند. برای رد کردن روند بیماری در آنجا ، یک معاینه دقیق چشم انجام می شود. تشخیص بصری شامل اشعه ایکس جمجمه برای رد عفونت گوش است و از توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) می توان برای محلی سازی و شناسایی ضایعات مغز و نخاع استفاده کرد.

رفتار

مگر اینکه خرگوش شما به شدت تحت تأثیر انسفالیتوزونوز قرار گیرد ، ارائه درمان سرپایی طبیعی است. اگر خرگوش شما در یک بیماری شدید قرار دارد یا نمی تواند به تنهایی تغذیه یا آبرسانی کافی را حفظ کند ، درمان بستری انجام می شود. کمبود آب بدن با مایعات داخل وریدی یا مایعات زیر جلدی درمان می شود و ممکن است داروهای آرامبخش ملایم ، ضد صرع (برای تشنج) و داروهای ضد انگلی تجویز شود. بسیاری از خرگوشهای دارای سیستم ایمنی سالم در غیر این صورت تنها با مراقبت های حمایتی بهبود می یابند.

زندگی و مدیریت

اگر خرگوش علائم عصبی مانند لرزش شدید ، تشنج یا غلتک دارد ، قفس را محدود یا محدود کنید. قفسهای بالشتی باید در یک مکان ساکت و آرام در خانه نصب شود تا خرگوش شما وحشت زده نشود و فرصت استراحت و بهبودی داشته باشد.

ضروری است که خرگوش در حین درمان و بعد از آن به خوردن غذا ادامه دهد. مصرف مایعات خوراکی را با ارائه آب شیرین ، خیساندن سبزیجات برگ دار ، یا طعم دهنده آب با آب سبزیجات تشویق کنید ، و انتخاب زیادی از سبزیجات تازه و مرطوب مانند گشنیز ، کاهو رومی ، جعفری ، بالای هویج ، سبزی قاصدک ، اسفناج ، سبزیجات ، و یونجه چمن مرغوب. شما همچنین باید خرگوش را با رژیم گلوله ای معمول خود پیشنهاد دهید ، زیرا هدف اولیه این است که خرگوش بخورد و وزن و تعادل مایعات را حفظ کند. اگر خرگوش شما قادر به خوردن غذاهای جامد نیست و یا نمی خواهد ، شما باید از یک سرنگ تغذیه ای برای تغذیه مخلوط غده خرگوش خود استفاده کنید. در این مدت چیز جدیدی برای خرگوش خود تغذیه نکنید مگر اینکه مستقیماً توسط دامپزشک به شما توصیه شده باشد. به ویژه مکمل های غذایی پر کربوهیدرات و پرچرب برای این اختلال نشان داده نشده اند.

هیچ دارویی برای تجویز وجود ندارد که بتواند با موفقیت این عفونت را درمان کند ، همانطور که در اینجا توضیح داده شده عمدتا با مراقبت حمایتی درمان می شود. پاسخ به درمان متناقض است و مراقبت طولانی مدت از خرگوشهای معلول ممکن است لازم باشد