دررفتگی و فلج در خرگوش ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

شکستگی مهره ای یا لکساسیون در خرگوش ها

به طور معمول ، خرگوش ها دارای پاهای عقبی بسیار قوی هستند ، که از آنها برای پرش استفاده می کنند. شکستگی مهره ها یا دررفتگی (دررفتگی) اندام در خرگوش ها دلیل اصلی ضعف و فلج اندام های عقب است.

گاهی اوقات ، اغلب به دلیل برخورد نامناسب ، خرگوش های قفس شده می توانند پاها را درست در محل اتصال ستون فقرات کمری و استخوان خاجی (پایه ستون فقرات) بپیچانند ، که می تواند منجر به شکستگی مهره شود. بعضی از آنها چیزی را ایجاد می کنند که اصطکاک نامیده می شود ، که دررفتگی است و در نقطه L7 کمر (ستون فقرات پایین) رخ می دهد ، اگر چه شکستگی ها بسیار شایع تر از حالت های تجربی است. این نوع تروما ممکن است باعث شود خرگوش کنترل عملکرد مثانه خود را از دست داده و احتمالاً کنترل حرکات روده را نیز از دست بدهد.

علائم و انواع

علائم و نشانه ها اغلب به شدت بیماری بستگی دارد. موارد زیر برخی از علائم و نشانه های رایج است:

• موضعی غیرطبیعی یا غیرعادی ، از جمله ناتوانی در پریدن
• کشیدن پاها
• ناتوانی در برخاستن یا نشستن در حالت ایستاده
• کاهش حرکت در اندام و دم
• فلج یا ضعیف شدن اندام ها
• ضربه به پاها یا پشت
• درد ممکن است مشهود باشد
• علائم بی حالی و افسردگی
• خرگوش محافظ به نظر می رسد
• کاهش تن در مقعد و اطراف آن ، بی اختیاری ادرار
• افزایش تون عضلانی در اندامهای جلویی برای جبران از دست دادن حرکت در اندامهای پشتی)

علل

دلایل شکستگی و تجمع مهره ای متنوع است و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جابجایی نامناسب: هنگام مهار خرگوش ، مهار پاهای عقب و پاهای جلویی مهم است. نگه داشتن فقط یکی یا دیگری ممکن است منجر به دررفتگی یا شکستگی شود
• واکنش غافلگیرانه: یک حرکت انعکاسی در پاسخ به لرزش ممکن است باعث شود خرگوش به طور ناگهانی حرکت کند یا حرکت کند ، در نتیجه دررفتگی یا شکستگی مهره ایجاد شود
• تروما: آسیب ممکن است در طی مراحل پزشکی اتفاق بیفتد ، مثلاً وقتی خرگوش با بیهوشی گاز مبارزه می کند و سعی می کند دور شود ، از ارتفاع میز بیفتد. گرچه ممکن است خرگوش در ابتدا آرام به نظر برسد ، اما بسیاری از آنها با اقدامات پزشکی دست و پنجه نرم می کنند ، بنابراین مهم است که قبل از تزریق داروها ، خرگوش را با خیال راحت مهار کنید

تشخیص

از آنجا که دلایل مختلفی برای ضعف و یا فلج اندام های عقب وجود دارد ، دامپزشک شما به احتمال زیاد از تشخیص افتراقی استفاده می کند. این فرایند با بازرسی عمیق تر از علائم ظاهری ظاهری هدایت می شود و هر یک از علل شایع را تا زمان رفع اختلال درست و درمان مناسب رد می کند. شما باید با ارائه یک تاریخچه کامل از سلامت خرگوش خود که منجر به بروز علائم می شود ، شروع کنید.

سایر علل ممکن است شامل عفونت با Encephalitozoon cuniculi ، عفونت های سیستم عصبی مرکزی (CNS) ، ضایعات در CNS ، بیماری های متابولیکی یا آسیب به نخاع باشد. دامپزشک شما همچنین رفلکس های ستون فقرات را به همراه گرفتن عکس رادیوگرافی برای ارزیابی هرگونه آسیب به اندام ها آزمایش می کند. اینها وضعیت ستون فقرات خرگوش شما را نشان می دهد ، و اینکه آیا استخوان در واقع شکسته است یا از جای خود جدا شده است. از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) می توان برای تهیه دقیق ترین تصاویر از آنچه در اندام ها اتفاق می افتد استفاده کرد ، اما این نوع تصویربرداری همیشه برای حیوانات کوچک در دسترس نیست.

رفتار

اگر خرگوش شما فلج یا ضعف شدیدی را نشان می دهد و قادر به حرکت نیست یا نمی تواند از مثانه یا حرکات روده استفاده کند ، احتمالاً مراقبت در بیمارستان بستری خواهد بود. حتی اگر قادر به مراقبت در خانه از خرگوش خود باشید ، فعالیت فقط به استراحت در رختخواب محدود می شود. خرگوش شما باید در حین بهبودی از آسیب خود ، با چرخش مکرر برای جلوگیری از ایجاد زخم بستر روی پوست ، بی حرکت بماند (وضعیتی که بدن به مدت طولانی در یک حالت قرار گرفته است). مراقبت در منزل مستلزم اطمینان از تغییر مكر تختخواب و نیز داشتن یك رژیم غذایی دقیق است كه برای جلوگیری از كاكسكتیك خرگوش (هدر رفتن بدن كه به دلیل از دست دادن اشتها ایجاد می شود) ساخته شده است. بیشتر خرگوش ها در این مدت به تغذیه دستی احتیاج دارند ، تا زمانی که بتوانند دوباره خود را تغذیه کنند.

دامپزشک همچنین ممکن است برای محافظت از غشای معده و کاهش خطر تشکیل زخم مناسب باشد که یک ماده گوارشی برای خرگوش شما تجویز کند. برای کمک به خرگوش خود از طریق روند دردناک بهبودی ، می توان از داروهای ضد درد برای کاهش ناراحتی آن استفاده کرد.

آنتی بیوتیک ها تنها در صورت وجود عفونت های ثانویه توصیه می شوند ، زیرا استفاده از آنها به دلیل عوارض ثانویه که با استفاده از آنها همراه بوده است ، می تواند بحث برانگیز باشد.

زندگی و مدیریت

پیش آگهی نهایی محافظت می شود و به شدت ضربه و توانایی خرگوش شما در خوردن غذا و بهبودی جسمی بدنبال مراقبت های بستری یا در منزل بستگی دارد. گاری های چرخ دار مخصوص طراحی شده ممکن است برای خرگوشهایی که بهبود می یابند وجود داشته باشد اما هنوز هم به دلیل تروما از فلج طولانی مدت یا پارسی (فلج جزئی) رنج می برند. اکثر خرگوشهای آسیب دیده به نخاع تحرک کامل را پیدا نمی کنند و در برخی از دلایل ممکن است اتانازی تنها گزینه انسانی باشد.