عفونت انگل (لیشمانیوز) در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

بیماری سالک در سگ ها

لیشمانیوز ، اصطلاح پزشکی مورد استفاده برای بیماری مریضی که توسط انگل تک یاخته ای لیشمانیا ایجاد می شود ، می تواند توسط دو نوع بیماری در سگها دسته بندی شود: واکنش پوستی (پوست) و واکنش احشایی (اندام شکمی) - که به آن معروف است تب سیاه ، شدیدترین شکل سالک است.

این عفونت زمانی بدست می آید که پشه خاکی ها انگلهای تاژک دار را به پوست میزبان منتقل می کنند. دوره کمون از عفونت تا علائم به طور کلی بین یک ماه تا چند سال است. در سگ ها ، به طور قابل ملاحظه ای در بدن بیشتر بدن پخش می شود. نارسایی کلیه (کلیه) شایعترین علت مرگ است و تقریباً همه سگهای آلوده به بیماری احشایی یا سیستمیک مبتلا می شوند. 90 درصد سگ های آلوده نیز درگیر پوست می شوند. هیچ سن ، جنس و نژادی وجود ندارد. با این حال ، مردان به احتمال زیاد واکنش احشایی دارند.

سیستم های اصلی ارگان های آسیب دیده پوست ، کلیه ها ، طحال ، کبد ، چشم ها و مفاصل هستند. همچنین معمولاً یک واکنش پوستی ، با ضایعات روی پوست و ریزش مو وجود دارد. تمایل به خونریزی مشخص است.

سگهای مبتلا در ایالات متحده اغلب در کشور دیگری به ویژه حوزه دریای مدیترانه ، پرتغال و اسپانیا به عفونت لیشمانیا مبتلا شده اند. همچنین موارد سوابقی در سوئیس ، شمال فرانسه و هلند و مناطق بومی در آمریکای جنوبی و مرکزی و جنوب مکزیک تأیید شده است. موارد بومی در اوکلاهما و اوهایو در جمعیت سگهای آنجا نیز گزارش شده است.

توجه به این نکته مهم است که لیشمانیوز یک عفونت مشترک انسان و دام است و ارگانیسم های ساکن در ضایعات می توانند به انسان منتقل شوند.

علائم و انواع

لیشمانیوز در سگها دو نوع دارد: احشایی و پوستی. هر نوع بر روی قسمت های مختلف بدن سگ تأثیر می گذارد.

احشایی - اندام های حفره شکم را تحت تأثیر قرار می دهد

• کاهش شدید وزن
• از دست دادن اشتها (بی اشتهایی)
• اسهال
• مدفوع قیر (کمتر معمول)
• استفراغ
• خون دماغ می شود
• عدم تحمل ورزش

پوستی - بر روی پوست تأثیر می گذارد

• هیپرکراتوز - برجسته ترین یافته پوسته پوسته شدن بیش از حد اپیدرمی با ضخیم شدن ، رنگ آمیزی (از دست دادن رنگ پوست) ، و پاره شدن پوزه و پایه
• آلوپسی - کت موی خشک و شکننده با ریزش موی متقارن
• ندولها معمولاً در سطح پوست ایجاد می شوند
• گره ها و زخم های داخل پوستی ممکن است دیده شود
• ناخن های بلند یا شکننده غیرطبیعی یافته خاصی در برخی از بیماران است

سایر علائم و نشانه های مرتبط با سالک عبارتند از:

• لنفادنوپاتی - بیماری غدد لنفاوی دارای ضایعات پوستی در 90 درصد موارد
• لاغری
• علائم نارسایی کلیه - ادرار بیش از حد ، تشنگی بیش از حد ، استفراغ ممکن است
• نورالژی - اختلال دردناک اعصاب
• درد در مفاصل
• التهاب عضلات
• ضایعات استئولیتیک - یک منطقه "سوراخ شده" با از دست دادن شدید استخوان
• التهاب پوشش استخوان ها ؛ نادر
• تب با بزرگی طحال (در حدود یک سوم بیماران)

علل

مسافرت به مناطق بومی (معمولاً مدیترانه) ، جایی که سگ در معرض مگس های شن قرار دارد - میزبان لیشمانیا - رایج ترین راه ابتلا به عفونت است. با این حال ، دریافت تزریق از حیوان آلوده دیگر نیز می تواند منجر به سالک شود.

تشخیص

دامپزشک با در نظر گرفتن سابقه سابقه علائم و حوادث احتمالی که ممکن است منجر به این بیماری شود ، یک معاینه بدنی کامل روی سگ شما انجام می دهد. مشخصات خون کاملی شامل مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون و آنالیز ادرار انجام خواهد شد. پزشک شما به دنبال شواهدی از بیماری هایی مانند لوپوس ، سرطان و پریشانی ، از جمله دلایل احتمالی دیگر علائم است. نمونه های بافتی از پوست ، طحال ، مغز استخوان یا گره های لنفاوی برای کشت آزمایشگاهی و همچنین آسپیرات مایع گرفته می شود. از آنجا که در سطح پوست اغلب ضایعات مرتبط وجود دارد ، نمونه برداری از پوست نیز مرتب خواهد بود.

اکثر سگهای مبتلا به سالک دارای مقادیر زیادی پروتئین و گاماگلوبولین و همچنین فعالیت آنزیم کبدی بالا هستند. حتی در این صورت ، دامپزشک باید تب کنه را به عنوان علت علائم از بین ببرد و ممکن است به طور خاص آزمایش لوپوس را انجام دهد تا آن را رد کند یا آن را به عنوان دلیل تأیید کند.

رفتار

تا زمانی که سگ شما به شدت بیمار نباشد ، به عنوان سرپایی درمان می شود. اگر لاغر شده و به طور مزمن آلوده شده باشد ، ممکن است لازم باشد اتانازی را در نظر بگیرید زیرا پیش آگهی برای چنین حیواناتی بسیار ضعیف است. اگر سگ شما به شدت آلوده نباشد ، دامپزشک شما یک رژیم غذایی با کیفیت بالا برای پروتئین تجویز می کند ، رژیمی که در صورت لزوم مخصوص نارسایی کلیه طراحی شده است.

این یک عفونت مشترک انسان و دام است و ارگانیسم های ساکن در ضایعات می توانند به انسان منتقل شوند. این ارگانیسم ها هرگز به طور کامل از بین نخواهند رفت و عود بیماری که نیاز به درمان دارد اجتناب ناپذیر است.

داروهایی وجود دارد که می تواند در درمان علائم و در پرداختن به بیماری مفید باشد. دامپزشک در مورد بهترین دوره به شما مشاوره می دهد.

زندگی و مدیریت

دامپزشک می خواهد سگ شما را برای بهبود بالینی و شناسایی ارگانیسم ها در نمونه برداری های مکرر کنترل کند. شما می توانید چند ماه تا یک سال پس از درمان اولیه عود کنید. دامپزشک شما می خواهد حداقل هر دو ماه پس از اتمام درمان اولیه ، وضعیت سگ شما را بررسی کند. پیش آگهی برای درمان موفقیت آمیز بسیار محرمانه است.