فهرست مطالب:

التهاب غدد لنفاوی (لنفادنیت) در سگ ها
التهاب غدد لنفاوی (لنفادنیت) در سگ ها

تصویری: التهاب غدد لنفاوی (لنفادنیت) در سگ ها

تصویری: التهاب غدد لنفاوی (لنفادنیت) در سگ ها
تصویری: دکتر شهداد آزمون، سرطان غدد لنفاوی، سلامتی رگ‌ها، مشکلات مربوط به گلبول‌های خون،تنگی نفس 2024, ممکن است
Anonim

لنفادنیت در سگ ها

التهاب غدد لنفاوی ، بیماری معروف به لنفادنیت ، با التهاب گره ها به دلیل مهاجرت فعال گلبول های سفید مشخص می شود. انواع مختلفی از گلبول های سفید خون وجود دارد که می تواند باعث این امر شود: نوتروفیل ها ، فراوان ترین نوع گلبول های سفید بدن. ماکروفاژها ، سلولهایی که بقایای سلولی و عوامل بیماری زا را در جریان خون بلع و هضم می کنند. یا ائوزینوفیل ها ، گلبول های سفید سیستم ایمنی بدن.

به دلیل عملکردهای تصفیه گره های لنفاوی ، احتمالاً در معرض عوامل عفونی قرار می گیرند. لنفادنیت معمولاً نتیجه دسترسی یک عامل عفونی به غدد لنفاوی و ایجاد عفونت است ، در نتیجه سیستم ایمنی بدن پاسخ می دهد تا با افزایش تولید گلبول های سفید ، با عفونت مبارزه کند. این عوامل عفونی شامل قارچ ها و مایکوباکتری ها (عوامل بیماری زایی شناخته شده برای ایجاد بیماری های جدی در پستانداران) است.

هیچ پایه ژنتیکی برای لنفادنیت شناخته نشده است ، به جز موارد نادر نقص ایمنی. به عنوان مثال ، حساسیت خانوادگی برخی از سگهای شنی باست به مایکوباکتریوز (مایکوباکتریها در جهان طبیعی ، به ویژه در محیط های آبزی گسترده هستند) ، که لنفادنیت یکی از تظاهرات مکرر آن است. با این حال ، توله سگهای تازه متولد شده ممکن است میزان وقوع بالاتری نسبت به سگهای مسن داشته باشند ، زیرا سیستم ایمنی هنوز توسعه نیافته آنها را مستعد ابتلا به عفونت می کند.

علائم و انواع

لنفادنیت به ندرت باعث بزرگ شدن غدد لنفاوی می شود که به اندازه کافی برای مشاهده فردی که با دامپزشکی آشنا نیست بسیار شدید است. با این حال ، پزشک سگ شما قادر به یافتن گره های محکم از طریق لمس است که اغلب برای حیوان دردناک است. سگ همچنین ممکن است تب داشته باشد ، از کمبود (بی اشتهایی) رنج ببرد ، یا سایر علائم سیستمیک عفونت را از خود بروز دهد. به ویژه عفونت های باکتریایی ممکن است در درون گره ها دچار آبسه شوند که ممکن است به قسمت خارجی باز شده و به صورت مجاری تخلیه ظاهر شوند. سایر عوارض به محل عفونت و تأثیر آن بر اندام های اطراف بستگی خواهد داشت.

علل

باکتریایی

  • بعضی از گونه های بیماریزا گاه گاهی گزارش شده اند
  • به احتمال زیاد عوامل پاستورلا ، باکتریوئیدها و فوزوباکتریوم هستند
  • تعداد کمی مانند یرسینیا پستیس (آفت بوبونیک) و فرانسیسلا تولارنسیس (تولارمی) تمایل خاصی به غدد لنفاوی دارند و به ویژه به احتمال زیاد به صورت لنفادنیت آشکار می شوند.
  • عفونت بارتونلا وینسونی ممکن است باعث لنفادنیت گرانولوماتوز (گره ای) در سگ شود

قارچ

  • عفونت ها معمولاً شامل لنفادنیت به عنوان یکی از تظاهرات یک بیماری سیستمیک هستند
  • ارگانیسم های احتمالی شامل بلاستومیس ، کریپتوکوک ، هیستوپلاسما ، کوکسیدیودها ، اسپوروتریکس
  • گاهی اوقات عوامل قارچی دیگری نیز گزارش شده است

ویروس ها

  • بسیاری از عفونت های ویروسی در هیپرپلازی لنفاوی نقش دارند
  • غدد لنفاوی مزانتریک (دیواره شکم) بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند

دیگر

  • پروتوزوآ - سگهای مبتلا به توکسوپلاسموز و سالک غالباً دارای لنفادنیت هستند ، گرچه بعید به نظر می رسد بارزترین یافته بالینی باشد
  • علت غیر عفونی (به عنوان مثال ، همراه با بیماری ائوزینوفیلی ریوی یا سیستمیک) معمولاً ناشناخته است

عوامل خطر

سگهایی که عملکرد ایمنی آنها به خطر افتاده حساس به عفونت و در نتیجه لنفادنیت هستند

تشخیص

شما باید سابقه کاملی از سلامتی سگ خود را که منجر به بروز علائم می شود ارائه دهید. دامپزشک شما باید اطمینان حاصل کند که یک توده قابل لمس یا قابل مشاهده در واقع یک غدد لنفاوی است و تومور یا نوع دیگری از التهاب نیست. همچنین ، تشخیص بر اساس یافته های بالینی از سایر دلایل بزرگ شدن غدد لنفاوی ، یا تکثیر سلول در غدد لنفاوی به دلایل دیگری مانند سرطان ، ممکن است دشوار باشد.

برای اطمینان از تشخیص صحیح ، دامپزشک برای بررسی شواهد مربوط به بیماری های باکتریایی و قارچی ، شمارش کامل خون و آزمایش ادرار را تجویز می کند. اگر گره های متورم در قفسه سینه و شکم باشد ، آزمایش تشخیصی شامل عکسبرداری با اشعه ایکس و سونوگرافی است. یک آسپیراسیون با سوزن ظریف از گره های لنفاوی نیز ممکن است برای جمع آوری نمونه مایعات و بافتی که درون گره ها است ، انجام شود ، به طوری که می توان ترکیب داخلی دقیق گره های لنفاوی را تجزیه و تحلیل کرد.

رفتار

از آنجا که لنفادنیت یک ضایعه است تا یک بیماری خاص ، هیچ یک از توصیه های درمانی مناسب نیست. ویژگی های التهاب و عامل ایجاد کننده ، درمان مناسب را تعیین می کند. دامپزشک شما بر اساس شواهد جمع آوری شده برنامه ریزی برای درمان را انجام می دهد و پس از آن دوره درمانی را تجویز می کند. ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شود. با این حال ، انتخاب داروها براساس یافته ها خواهد بود.

زندگی و مدیریت

برای درمان باید دستورالعمل های دامپزشک خود را دنبال کنید. برای اطمینان از برطرف شدن تمام عفونت ها ، باید معاینات بعدی را تعیین کنید. برخی از ارگانیسم هایی که باعث لنفادنیت می شوند ، انسان و دام هستند (می توانند به انسان و سایر گونه ها منتقل شوند). در این صورت دامپزشک راهنمایی های مربوط به درمان در منزل را با شما ارائه می دهد تا بتوانید از خود ، خانواده و سایر حیوانات خانگی در برابر آلودگی محافظت کنید.

توصیه شده: