التهاب کانال گوش میانی و خارجی در گلدان

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

Otitis Media و Otitis Externa در Ferret

اوتیت میانی به التهاب گوش میانی اشاره دارد ، در حالی که اوتیت خارجی به التهاب مجرای گوش خارجی اشاره دارد. هر دو این اصطلاحات برای توصیف علائم بالینی استفاده می شوند و به خودی خود بیماری نیستند. اوتیت میانی و خارجی به ندرت در گلدان دیده می شود ، اما به طور معمول در رابطه با کنه گوش یا تمیز کردن بیش از حد گوش رخ می دهد.

علائم و انواع

شایعترین علائم اوتیت خارجی و اوتیت میانی درد ، لرزش سر ، خراشیدن در قسمت فلپ گوش خارجی و پوسته بدبو از گوش است. اگرچه وجود پوسته ای قهوه ای قرمز یا سیاه به خودی خود مضر نیست ، اما بوی پوسیدگی ممکن است نشانه ای از عفونت جدی باشد.

علل

اوتیت خارجی اغلب علامت ثانویه برخی بیماری های زمینه ای دیگر مانند کنه ها است. از طرف دیگر ، اوتیت میانی به طور معمول هنگامی رخ می دهد که غشایی در گوش پاره شده باشد ، که معمولاً به دلیل گسترش اوتیت خارجی یا تمیز کردن بیش از حد گوش است. رطوبت بیش از حد تمیز کردن مکرر نیز می تواند منجر به عفونت شود. در بعضی موارد ، نئوپلاسم (یک خوشه غیرطبیعی رشد سلول که بیشتر به عنوان تومور شناخته می شود) ممکن است علت باشد.

تشخیص

دو روش تشخیصی اولیه وجود دارد که باید در موارد التهاب گوش میانی و خارجی انجام شود. ابتدا باید معاینه مجرای گوش انجام شود. دوم ، بررسی میکروسکوپی اگزودای شنیداری (ترشحات پوسته از گوش) باید انجام شود تا انواع باکتری ها یا مخمرهایی که باعث ایجاد این بیماری می شوند ، مشخص شود. روش های تشخیصی اضافی شامل اشعه ایکس از گوش میانی ، و تجزیه و تحلیل ادرار است که ممکن است یک بیماری اصلی زمینه ای را ایجاد کند که علائم را نشان می دهد.

رفتار

درمان التهاب گوش میانی و خارجی به طور کلی به صورت سرپایی انجام می شود. تعدادی از داروها ممکن است مفید باشد ، مانند آنتی بیوتیک برای درمان عفونت باکتریایی ، کورتیکواستروئیدها برای کاهش تورم و درد ، یا پمادهای موضعی که مستقیماً روی گوش خارجی قرار می گیرند. اگر عفونت ثانویه باکتریایی یا مخمری تشخیص داده شود ، باید در طی درمان اولیه ، گوش خارجی به طور روزانه کاملاً تمیز شود. در صورت تشخیص تومور ، برداشتن جراحی ممکن است لازم باشد.

زندگی و مدیریت

وضعیت گوزن باید پس از درمان اولیه به طور منظم کنترل شود. با درمان طولانی مدت یا عودکننده ، عفونت های داخل کانال گوش می توانند تغییر کنند. همچنین بررسی وجود عفونت های ثانویه نیز مهم است. اوتیت خارجی کنترل نشده می تواند بدتر شود و منجر به اوتیت میانی یا حتی ناشنوایی شود.

جلوگیری

از تمیز کردن بیش از حد مجرای گوش ، که می تواند منجر به ایجاد اوتیت خارجی و یا رسانه شود ، خودداری کنید. علاوه بر این ، حتما بیماری های زمینه ای (یعنی کنه ها) را که ممکن است منجر به این دو بیماری شوند ، درمان و کنترل کنید.