فهرست مطالب:

اختلالات ریه و راه هوایی در موش صحرایی
اختلالات ریه و راه هوایی در موش صحرایی

تصویری: اختلالات ریه و راه هوایی در موش صحرایی

تصویری: اختلالات ریه و راه هوایی در موش صحرایی
تصویری: پاکسازی ریه با روش طبیعی بدون مصرف مکمل دارویی 2024, نوامبر
Anonim

مایکوپلاسموز مغزی و سایر عوارض تنفسی در موش صحرایی

عفونتهای تنفسی در موشهای صحرایی کاملاً شایع است. چندین باکتری و ویروس وجود دارد که می تواند منجر به اختلالات ریه ها و مجاری تنفسی شود. از جمله اختلالات ریه و مجاری تنفسی که بر موش ها تأثیر می گذارد ، مایکوپلاسموز موش ، یا بیماری مزمن تنفسی ، یک عفونت باکتریایی است که احتمال تبدیل شدن به یک بیماری بسیار شدید را دارد و باعث مشکلات تنفسی کوتاه مدت و بلند مدت می شود. عفونت مایکوپلاسموز موش همچنین قادر است به اندام های تناسلی سفر کرده و این اندام ها و همچنین دستگاه تنفسی را آلوده کند.

علائم

  • عطسه کردن ، بو کشیدن ، سرفه کردن
  • تنفس دشوار
  • لکه های قهوه ای مایل به قرمز در اطراف چشم و بینی
  • کت موی ناهموار
  • بی حالی
  • کاهش وزن
  • شیب سر به دلیل عفونت گوش
  • قوز کردن ، اجتناب از تماس
  • علائم دستگاه تناسلی ممکن است شامل التهاب یا خون در ادرار (هماچوری) باشد
  • ناباروری در موش های ماده به دلیل گسترش عفونت های درمان نشده و شدید از دستگاه تنفسی به اندام های داخلی (به عنوان مثال رحم ، تخمدان ها)

علل

یک محیط مسکن ناپاک ، علت اصلی اختلالات ریوی و مجاری هوایی مانند مایکوپلاسموز موش است. بسته به ارگانیسم خاص ، بسیاری از بیماری های دیگر ریه و راه های هوایی ممکن است از طریق چندین راه بین موش ها منتقل شود ، از جمله تماس مستقیم با موش های آلوده ، مدفوع آلوده ، یا عطسه و یا سرفه روی یکدیگر. سایر علل مکرر عبارتند از:

  • تماس مستقیم با باکتریهای موجود در هوا
  • تماس جنسی با موش آلوده
  • مادر آلوده (که سپس آن را به فرزندان خود در هنگام تولد منتقل می کند)

تشخیص

اختلالات ریه و مجاری تنفسی را می توان با علائم تنفسی مشخصی که توسط موش آسیب دیده نشان داده می شود ، تشخیص داد. علل زمینه ای را می توان به طور عمده با کشت و شناسایی گونه های باکتریایی یا ویروسی که باعث ایجاد عفونت می شوند ، تأیید کرد.

رفتار

هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. با این حال ، این یک بیماری مزمن و نه حاد (ناگهانی) است ، بنابراین درد و رنج معمولاً مسئله ای نیست ، مگر اینکه به این بیماری پرداخته شود و اجازه داده شود برای مدت طولانی پیشرفت کند. اگر این بیماری به موقع درمان شود ، با آنتی بیوتیک های مناسب ، موش شما ممکن است دو تا سه سال دیگر خوشبخت زندگی کند. مراقبت های حمایتی ، همراه با تمیز نگه داشتن محیط موش شما نیز برای حفظ سلامت آن در طولانی مدت مفید خواهد بود.

زندگی و مدیریت

تمیز نگه داشتن محیط زندگی موش صحرایی و به ویژه کاهش سطح آمونیاک (به دلیل ادرار) در قفس ، همراه با درمان سریع و منظم عفونت ، بهترین روش ها برای مبارزه با این بیماری است. در مورد بهترین مراقبت های حمایتی و نیازهای موش صحرایی در دوره نقاهت با دامپزشک خود مشورت کنید.

جلوگیری

عفونتهای تنفسی در موشهای صحرایی می تواند برای سایر موشها بسیار مسری باشد. علل باکتریایی و ویروسی این نوع عفونتهای تنفسی از طریق تماس با مدفوع آلوده ، ادرار و مواد ملافه منتقل می شود. نظافت مناسب قفس موش صحرایی به طور منظم ، از بین بردن مدفوع و ادرار روزانه و تغییر مواد ملافه آلوده به طور مرتب ضروری است. برای جلوگیری از شیوع عفونتهای تنفسی به موشهای سالم ، تا حد امکان از موشهای مسکن که علائم عفونتهای تنفسی با موشهای دیگر دارند ، خودداری کنید

در نگهداری از یک محیط بهداشتی ، مراقب باشید که دستان خود را بین مراقبت از هر موش تمیز نگه دارید.

توصیه شده: