لنگیدن به دلیل درد یا آسیب در خرگوش ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

لنگش در خرگوش ها

لنگش به عنوان ناتوانی اندام تا جایی که حرکت مختل می شود تعریف می شود. این به طور معمول نتیجه یک آسیب شدید اندام یا به عنوان یک عارضه جانبی درد شدید در اندام است. از آنجایی که خرگوش زمان کمتری را به استفاده از اندام اختصاص می دهد ، ممکن است شروع به طرفداری از سایر اندام های تحت تأثیر کند. علاوه بر این ، به نظر می رسد که خرگوش بیش از هاپ راه می رود ، زیرا از اندام عقب خود برای فشار دادن استفاده نمی کند. سیستم عضلانی ، عصبی و پوستی ممکن است تحت تأثیر لنگش قرار گیرند.

علائم و انواع

علاوه بر دامنه حرکتی محدود در مفاصل ، موقعیت غیرعادی مفاصل و صداهای غیرطبیعی مفصل ، یک خرگوش با لنگش ممکن است علائمی مانند:

• درد
• افسردگی
• بی حالی
• حالت قوز شده در حالت نشسته
• بی میلی به حرکت
• پنهان کردن
• دندان ساییدن
• غر زدن یا گریه با حرکت
• کاهش اشتها یا مصرف آب
• عدم خودآراستگی
• راه رفتن معیوب - مشکل در پریدن ، بالا رفتن از پله ها
• توده عضلانی نامتعادل
• برجستگی های استخوانی
• تورم بیش از مفاصل
• سوزش ادرار در ناحیه پرینه (به دلیل عدم توانایی در قرارگیری صحیح خود برای ادرار)

علل

لنگش دلایل مختلفی دارد از جمله:

• ناهنجاری های رشد مادرزادی
• آسیب به بافت نرم ، استخوان یا مفصل
• عفونت - آبسه ، آرتروز سپتیک ، پادودرماتیت (عفونت پا)
• تومورهای بافت نرم یا استخوان
• آرتروز
• دررفتگی شانه یا ران (دیسپلازی)
• دررفتگی آرنج (دیسپلازی)
• پارگی یا آسیب دیدگی رباط ها
• شکستگی
• بیماری های ستون فقرات (بیماری دیسک بین مهره ای)
• اسپوندیلیت (التهاب مهره ها)
• چاقی ، عدم ورزش

تشخیص

دامپزشک شما باید با تمایز بین لنگش به دلیل عدم تعادل عضلات و لنگش به دلیل اختلال عصبی شروع کند. شما باید شرح حال کاملی از سلامتی خرگوش ، شروع علائم و حوادث احتمالی را که ممکن است منجر به این بیماری شود ، کنید. تجزیه و تحلیل خون و ادرار و بررسی مایعات مفصلی برای شناسایی و افتراق بیماری مفصلی انجام می شود.

تشخیص بصری شامل اشعه ایکس برای همه مشکوک به دلایل اسکلتی عضلانی و توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) برای کمک به شناسایی و افتراق بین علل است. پزشک شما همچنین ممکن است از الکترومیوگرافی (EMG) برای آزمایش فعالیت الکتریکی عضله استفاده کند. با توجه به یافته های پزشک ، نمونه برداری از عضله و / یا عصب برای بررسی ساختار سلولی بافت عضلانی نیز ممکن است ضروری باشد.

رفتار

درمان به علت اصلی و شدت بیماری بستگی خواهد داشت. اگر خرگوش شما از شدت کاهش اشتها رنج می برد ، می توان از تغذیه لوله ای برای حفظ تغذیه تا تثبیت وضعیت آن استفاده کرد. از داروهای تسکین دهنده یا تسکین دهنده درد قوی یا خفیف ممکن است استفاده شود - مانند مرفین یا داروهای ضد التهابی منظم برای کاهش التهاب و تورم ، در نتیجه باعث کاهش ناراحتی می شود. در صورت مشکوک شدن به عفونت ، ممکن است با احتیاط از آنتی بیوتیک استفاده شود.

مراقبت از باند یا آتل ممکن است تمام مواردی باشد که برای اصلاح مشکل اندام لازم است ، اما اگر این بیماری از نوع شدیدتر باشد ، مانند تغییر شکل مفصل ، شکستگی ، آبسه و غیره ، ممکن است جراحی برای ترمیم یا از بین بردن علت ایجاد شود. ناتوانی

زندگی و مدیریت

در خانه ، شما باید خرگوش خود را با تختخواب های نرم و تغییرات روزانه تختخواب ، مکانی آرام برای بهبودی در اختیار خرگوش خود قرار دهید. از بین بردن ملافه های آلوده و اقدامات لازم برای تمیز و خشک نگه داشتن خز قسمت مهمی در محافظت از خرگوش شما از وخیم شدن وضعیت آن خواهد بود. برای محافظت از اندام در برابر هرگونه آسیب بعدی تا زمان برطرف شدن علائم ، باید فعالیت را محدود کرد.

مهم است که خرگوش شما در حین و بعد از درمان به خوردن غذا ادامه دهد. مصرف مایعات خوراکی را با ارائه آب شیرین ، خیساندن سبزیجات برگ دار ، یا طعم دهنده آب با آب سبزیجات تشویق کنید ، و انتخاب زیادی از سبزیجات تازه و مرطوب مانند گشنیز ، کاهو رومی ، جعفری ، بالای هویج ، سبزی قاصدک ، اسفناج ، سبزیجات ، و یونجه چمن مرغوب. همچنین رژیم غذایی معمول پلت را به خرگوش خود ارائه دهید ، زیرا هدف اولیه این است که خرگوش بخورد و وزن و وضعیت تغذیه ای خود را حفظ کند. اگر خرگوش شما از این مواد غذایی امتناع ورزد ، باید یک مخلوط غرغره ای را با سرنگ تغذیه کنید تا اینکه بتواند دوباره بخورد.

مگر اینکه دامپزشک به شما به طور خاص توصیه کرده باشد ، از مکمل های غذایی پر کربوهیدرات و پرچرب خرگوش خود تغذیه نکنید.