التهاب کانال گوش در خرگوش ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

اوتیت خارجی و اوتیت مدیا در خرگوش ها

التهاب کانال گوش خارجی در خرگوش اصطلاحی است که برای توصیف گروهی از علائم یا علائم بالینی که با هم ظاهر می شوند ، به طور کلی قرمزی و تورم بافت گوش خارجی ، استفاده می شود. از نظر بالینی ، این وضعیت به اوتیت خارجی (اوتیت - التهاب گوش ؛ خارجی - خارجی) معروف است.

اوتیت میانی - التهاب گوش میانی - اغلب به عنوان امتداد اوتیت خارجی ظاهر می شود. اگر عفونت گوش خارجی منجر به پارگی تمپانوم ، قسمت میانی کانال گوش که در آن طبل گوش قرار دارد ، منجر به عفونت گوش میانی شود. در همین حال ، اوتیت خارجی معمولاً با سایر بیماریهای مجاور یا عفونتها مانند عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا سرماخوردگی همزمان است.

علائم و انواع

علائم و نشانه های اوتیت میانی و اوتیت خارجی متفاوت است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد
• قرمزی و تورم مجرای گوش خارجی
• ترشحات ضخیم ، سفید و اغلب خامه ای (مایع) در مجرای گوش
• واکس گوش فراوان یا واکس گوش بیش از حد
• بو در گوش و اطراف گوش (در اوتیت خارجی وجود ندارد)
• پوسته های اطراف مجرای گوش
• تکان دادن سر
• در زمین حفر کنید یا گوش را پایین نگه دارید انگار که احساس درد می کند
• ناتوانی یا بی علاقگی به غذا خوردن
• موهای تکه ای یا ریزش مو در اطراف گوش ها
• پوسته پوسته شدن در اطراف کانال گوش ، که می تواند منجر به انسداد و مشکلات شنوایی شود

علل

اوتیت خارجی معمولاً هنگامی اتفاق می افتد که عفونت دیگری مانند عفونت دستگاه تنفسی فوقانی یا سرماخوردگی وجود داشته باشد. رینیت ، سینوزیت یا سایر عفونت ها در مجاری مجاری گوش می تواند خطر عفونت گوش را افزایش دهد ، همچنین عفونت های باکتریایی از جمله استافیلوکوکوس اورئوس و عفونت های مخمری. انگل ها ، مانند کنه های گوش ، نیز یکی از علل شایع اوتیت خارجی است. حساسیت ها یا آلرژی ها یافته دیگری در برخی موارد است. به عنوان مثال ، خرگوش ها به دلیل حساسیت زیاد به محلول های تمیز کننده گوش به خوبی شناخته شده اند. خرگوش شما ممکن است به خود محلول تمیز کردن یا تمیز کردن بیش از حد شدید واکنش نشان داده باشد.

تشخیص

برای تشخیص اوتیت خارجی و رسانه ، دامپزشک می خواهد بیماری زمینه ای را که در ایجاد مشکلات و علائم ایجاد کننده بیماری نقش دارد ، تشخیص دهد. به عنوان مثال ، باکتری ها اغلب به مشکلات گوش ، از جمله تجمع موم بیش از حد گوش ، کمک می کنند.

این تشخیص شامل شناسایی پوسته پوسته شدن و پوسته اطراف گوش است که ممکن است در انسداد نقش داشته باشد. پزشک شما نمونه ای از بافت پوسته شده روی گوش را برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی می گیرد ، که نتایج آن ممکن است وجود عفونت باکتریایی در گوش یا انگلی را نشان دهد. همچنین اگر این شرایط به دلیل حساسیت به بیش از حد شستشو یا محصولی که روی پوست خرگوش استفاده می شود وجود داشته باشد ، هیچ یک از این یافته ها وجود ندارد.

اوتیت خارجی و رسانه ها نیز ممکن است از طریق معاینه شیب سر تشخیص داده شوند ، در آنجا دامپزشک متوجه می شود که خرگوش گوش خود را پایین نگه داشته تا درد را کنترل کند. این واکنش به درد گوش همان شیب سر نیست.

تشخیص واقعی شیب سر زمانی است که دامپزشک ضایعاتی در سیستم دهلیزی پیدا کرده است - سیستم حسی که اطلاعات مربوط به حرکت بدن را جمع می کند تا بدن بتواند به حالت ایستاده و متعادل باقی بماند. مشکلات ساختار فیزیکی سر در خرگوشهایی که شیب رسمی سر دارند مشهود است.

رفتار

درمان و مراقبت به علت اصلی التهاب بستگی دارد. حتی اگر خرگوشهای شما بدون علامت باشد (بدون علائم) ، برای درمان بافت گوش می تواند مفید باشد. این ممکن است به درمان بالینی نیاز داشته باشد ، مانند استفاده از مایعات برای شستشوی کانال گوش در حالی که خرگوش تحت بیهوشی است. دامپزشک شما بهترین شانس ممکن را دارد که بدون قرار دادن خرگوش در بیهوشی ، درد و تجمع مایعات را درمان کند. در برخی موارد ممکن است در صورت پاره شدن قسمت های گوش میانی یا داخلی ، آنتی بیوتیک درمانی به منظور رفع عفونت یا پیشگیری از آن نیاز باشد. آنتی بیوتیک ها با احتیاط و فقط در صورت لزوم استفاده می شوند.

اگر مشخص شود که کنه های گوش در بروز این مشکل نقش دارند ، دامپزشک داروهایی را برای از بین بردن کنه های گوش و درمان پوست تحریک شده ارائه می دهد.

زندگی و مدیریت

یک رژیم غذایی سالم ، رژیم غذایی حاوی مقدار زیادی سبزیجات تازه و سالم اغلب برای حفظ سلامتی و سیستم ایمنی سالم توصیه می شود. داشتن یک رژیم غذایی ثابت از غذاهایی از جمله گشنیز ، رومین ، بالای هویج ، سبزیجات قاصدک و سایر سبزیجات سبز و برگ دار سالم و سالم برای سالم نگه داشتن و زنده نگه داشتن خرگوش بسیار توصیه می شود.