عفونت باکتریایی (تولارمی) در گربه ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

Francisella tularensis در گربه ها

تولارمیا یا تب خرگوش نوعی بیماری باکتریایی مشترک انسان و دام است که گهگاه در گربه ها دیده می شود. این بیماری با چندین گونه حیوانی از جمله انسان در ارتباط است و می توان از طریق تماس با حیوانات آلوده به آن دست یافت. همچنین می تواند از طریق آب آلوده ، یا از طریق تماس با خاک آلوده ، که در آن ارگانیسم می تواند تا چند ماه در یک حالت عفونی باقی بماند ، بلعیده شود.

این عفونت اغلب به دلیل بلعیدن بافت پستانداران آلوده ایجاد می شود ، مانند زمانی که گربه از طریق آب حیوان کوچک ، پرنده یا خزنده را شکار می کند ، یا توسط نیش کنه ، کنه ، کک یا پشه - همه اینها می توانند باکتری را حمل و انتقال دهند. این باکتری همچنین ممکن است گربه را از طریق پوست ، یا با ورود به مجاری تنفسی ، چشم یا دستگاه گوارش آلوده کند.

تولارمیا در بسیاری از جهان از جمله قاره اروپا ، ژاپن و چین و در اتحاد جماهیر شوروی یافت می شود. در ایالات متحده ، این بیماری بیشتر در آرکانزاس و میسوری مشاهده می شود ، اگرچه در اکثر مناطق ایالات متحده دیده می شود. همچنین تمایل دارد که فصلی بالاتر باشد ، از مه تا آگوست زمان افزایش خطر. این امر ظاهراً به دلیل افزایش گزش کنه و حشرات در فصول گرم است ، زیرا کنه ها (چندین نوع) ، یکی از اصلی ترین ناقل های انتقال این باکتری ها هستند.

علائم و انواع

• شروع ناگهانی تب
• بی حالی
• کم اشتهایی (بی اشتهایی)
• کمبود آب بدن
• بزرگ شدن غدد لنفاوی
• شکم لطیف
• بزرگ شدن کبد یا طحال
• لکه های سفید یا زخم روی زبان
• زردی - چشم های زرد

علل

• عفونت باکتریایی (F. tularensis)
• تماس با منبع آلوده

تشخیص

شما باید یک تاریخچه کامل از سلامتی گربه و فعالیتهای اخیر دامپزشک خود داشته باشید ، از جمله سابقه اخیر سوار شدن به تخته ، گردش و تجارب با حیوانات دیگر یا آفات - از جمله گزش کنه.

دامپزشک یک معاینه فیزیکی کامل روی گربه شما انجام می دهد. کارهای آزمایشگاهی استاندارد شامل مشخصات شیمیایی خون ، شمارش کامل خون ، صفحه الکترولیت و تجزیه و تحلیل ادرار خواهد بود. اگر F. تولارنسیس وجود داشته باشد ، نتایج شمارش کامل خون ممکن است افزایش واکنش گلبولهای سفید خون (WBC) را نشان دهد ، اما همیشه اینطور نیست. آزمایشات همچنین ممکن است سطح پلاکت (ترمبوسیتوپنی) ، سلولهایی که به لخته شدن خون کمک می کنند ، کمتر از حد نرمال باشد.

مشخصات بیوشیمی ممکن است سطوح غیرطبیعی بیلی روبین (هیپربیلیروبینمی) و کمتر از حد طبیعی سدیم و گلوکز در خون را نشان دهد. اگر آزمایشات خون میزان بالایی از بیلی روبین ، رنگدانه زرد نارنجی موجود در صفرا را نشان دهد ، این می تواند نشان دهنده آسیب کبدی باشد. این وضعیت معمولاً با علائم زردی مشخص می شود. تجزیه و تحلیل ادرار همچنین ممکن است سطح بالایی از بیلی روبین و خون در ادرار را نشان دهد.

دامپزشک شما ممکن است برای تشخیص تأیید به کمک یک آزمایشگاه تخصصی نیاز داشته باشد. در برخی موارد ، تشخیص چندان واضح نیست و برای تعیین ارگانیسم ایجاد کننده ، باید نمونه هایی برای آزمایش کشت ارسال شود - رشد کنترل شده در محیط آزمایشگاه.

روشهای مولکولی مانند واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) ، روشی که وجود بیماری را بر اساس کد ژنتیکی آن متمایز می کند ، در آزمایشگاههای مرجع موجود است. در صورت مشکوک بودن به تولارمی باید به میکروبیولوژیست اطلاع داده شود زیرا F. tularensis به محیط های خاصی برای کشت مانند زغال چوب بافر شده و عصاره مخمر (BCYE) نیاز دارد. به دلیل نیاز به اهدا کنندگان گروه سولفیدریل (مانند سیستین) نمی توان آن را در محیط کشت روتین جدا کرد. آزمایشات سرولوژی (تشخیص آنتی بادی در سرم بیماران) در دسترس است و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. واکنش متقاطع با بروسلا می تواند تفسیر نتایج را گیج کند و به همین دلیل تشخیص نباید فقط به سرولوژی متکی باشد.

رفتار

درمان زودرس اصلی ترین حل و فصل موفقیت آمیز علائم است. میزان بالای مرگ و میر در بیمارانی شایع است که زود درمان نمی شوند. دامپزشک برای کنترل عفونت و علائم مربوط به آن آنتی بیوتیک تجویز می کند. گربه شما ممکن است برای رفع کامل علائم به مدت چند روز به آنتی بیوتیک درمانی نیاز داشته باشد.

زندگی و مدیریت

پیش آگهی کلی ضعیف است ، به ویژه در حیواناتی که در مراحل اولیه بیماری درمان نمی شوند.

همانطور که قبلاً ذکر شد ، F. tularensis یک عفونت مشترک انسان و دام است - به این معنی که می تواند از یک گونه به گونه دیگر منتقل شود. اگر گربه شما به این باکتری آلوده است باید اقدامات احتیاطی ویژه ای برای محافظت از خود در برابر عفونت انجام دهید. این باکتری ها اغلب از طریق پوست و غشای مخاطی آسیب دیده یا از طریق استنشاق به بدن نفوذ می کنند. انسان به احتمال زیاد با گزش کنه ، از طریق خراش گربه و در برخی موارد ، فقط با دست زدن به حیوان آلوده به این عفونت دست می یابد. تولارمی را می توان با استنشاق نیز بدست آورد. در برخی موارد ، مشخص شده است که این امر در طی مراحل نظافت با سگ اتفاق افتاده است و شکارچیان در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستند زیرا احتمال استنشاق باکتری ها در طی روند پوست اندازی وجود دارد. مصرف آب ، خاک یا غذای آلوده آلوده نیز می تواند باعث ایجاد عفونت شود. در برخی موارد دیگر ، این ماده از استنشاق ذرات خرگوش آلوده یا جوندگان کوچک دیگری که در ماشین چمن زنی قرار گرفته منقبض شده است.

F. tularensis یک باکتری داخل سلولی است ، به این معنی که قادر است به صورت انگلی در سلولهای میزبان زندگی کند. در درجه اول ماکروفاژها ، نوعی گلبول سفید خون را آلوده می کند ، بنابراین از پاسخ سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن آن جلوگیری می کند. روند بیماری به توانایی ارگانیسم در گسترش به چندین سیستم اندام از جمله ریه ها ، کبد ، طحال و سیستم لنفاوی بستگی دارد.