شکل اصلی بدن ماهی ها و نحوه حرکت آنها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

شکل بدن و حرکت بدن

بدن ماهی مانند همه حیوانات نتیجه تخصصی شدن در محیط آن است. آب حدود 800 برابر ضخیم تر از هوا است و یک زندگی آبی مشکلات خاص خود را دارد ، مانند شناوری ، کشیدن و مقدار تلاش لازم برای حرکت در چنین محیط متراکم.

در حالی که اکثر ماهیها از ویژگیهای مشترک جریان ساده برای حرکت آسان در آب برخوردار هستند ، اما شکلهای دقیق آنها بسیار بستگی به شکارچیان یا طعمه ها ، نحوه تغذیه آنها و اقدامات لازم برای حمله یا دفاع دارد. هر ماهی برای بقا بهینه شده است.

ماهی های استخوانی تکامل یافته ترین هستند و بیشترین تخصص بدن را نشان می دهند. هر ویژگی برای بهره برداری از محیط زیر آب آنها ایجاد شده است. برخی از آنها بدن صاف و دهانی به سبک مکنده دارند که برای مقاومت در برابر جریان های شدید و حرکت در امتداد سنگها ، تغذیه از جلبک ها - مانند شبکه مشترک - ایده آل هستند ، در حالی که دیگران فرم های ساده ای دارند که برای حرکت سریع ، مداوم و دهان های واژگون سازگار هستند تا حشرات را از مکش خارج کنند سطح آب ، مانند دانیو گورخر.

مشکل شناوری همچنین منجر به شکل های جالبی مانند mbuna رنگارنگ و سرزنده شده است. این ماهی ها در بین ماهیگیران محبوب هستند ، به دلیل داشتن کیسه هوا قابل تنظیم (مثانه شنا) و باله های جفتی و لگنی بسیار پیشرفته ، می توانند مانور دهند و می توانند در محل خود شناور شوند. آنها ساده سازی و سرعت را برای این توانایی معامله کرده اند ، بنابراین به طور کلی کندتر حرکت کنید. ماهی هایی از این دست دو نوع عضله دارند: قهوه ای و سفید. عضله قهوه ای به طور مداوم از طریق اکسیژن تامین می شود و گردش خون خوبی دارد ، بنابراین برای فعالیت مداوم استفاده می شود. عضله سفید (عضله "بی هوازی" نامیده می شود زیرا به سرعت بدهی اکسیژن ایجاد می کند) قدرتمند است و باعث افزایش کوتاه مدت سرعت اضطراری می شود.

در مقابل ، ماهی هایی که به طور مداوم در آب های میانی شنا می کنند ، مانند ماهی تن و ماهی خال مخالی ، بسیار ساده تر هستند و اغلب فاقد مثانه شنا هستند. آنها احتمال غرق شدن با تلاش عضلانی را کاهش می دهند که با کاهش کشیدن و داشتن مقطع نازک تر کاهش می یابد - هر دو به دلیل عدم وجود دستگاه شناوری. عضله آنها بیشتر قهوه ای است تا شنای مداوم را تسهیل کند و باله های آنها معمولاً جمع می شوند زیرا فقط برای چرخش استفاده می شود.

فیدرهای پایین عموماً بسیار کم تحرک هستند. آنها نیازهای حرکتی محدودی دارند ، همانطور که در نمونه هایی مانند گربه ماهی مکنده و دم دم می توان مشاهده کرد. آنها تمایل دارند که به صورت پشت شکمی فشرده شوند و از آنجا که در پایین محیط زندگی می کنند ، دیگر نیازی به مثانه شنا ندارند. تخصص آنها بیش از حرکت سریع ، به شکلهای استتار ، تغذیه و دفاع است.