مال خودم! وقتی توله سگ شما دوست ندارد به اشتراک بگذارد چه کاری باید انجام دهید

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

دوست من سو به تازگی یک سگ نژاد مخلوط 10 ماهه را از پناهگاه محلی پذیرفته است. او نام خود را Julep گذاشت. سر او پهن است و کوتاه قد و تنومند است ، اما خز او خیس است و در همه جا می چسبد. او یک سگ خوب ، زیبا ، دوستانه است.

من چند روز پس از فرزندخواندگی با سو و ژولپ در حال معاشرت بودم که متوجه موضوع جالبی شدم. هر وقت ژولپ اسباب بازی می گرفت ، با آن فرار می کرد. سپس ، او با عصبانیت به دنبال مکانی - هر مکان - برای مخفی کردن اسباب بازی رفت. اگر او نمی توانست جایی پیدا کند ، فقط می ایستاد و با اسباب بازی در دهانش به فضا خیره می شود. اگر ژولپ را تنها می گذاشتیم ، او سرانجام مستقر می شود تا اسباب بازی خود را از بین ببرد.

کاملاً واضح بود که ژولپ از افرادی که اسباب بازی هایش را می گیرند اضطراب دارد. به عبارت دیگر ، او نگران بود که کسی وسایلش را بردارد ، بنابراین مجبور شد سریع آن را پنهان کند در جایی که بعدا فقط خودش می تواند پیدا کند.

برای رفع این مشکل ، هر وقت دیدیم که او با آرامش یک اسباب بازی را می جوید یا وقتی با ما طناب بازی می کرد ، در تجارت اسباب بازی به او پیشنهاد غذا می دادیم. وقتی او آن را معامله می کرد ، ما اسباب بازی را نمی گرفتیم ، فقط به او معالجه می کردیم و دور می شدیم. آنچه ما در ابتدا متوجه شدیم این بود که او حتی برای بهترین غذا نیز اسباب بازی های خاصی را معامله نمی کند. واضح است که Julep عاشق غذا است ، بنابراین این یک پرچم قرمز است که اسباب بازی های او برای او بسیار مهم است و او در معرض خطر حفاظت از منابع است.

Resource Guarding یک اختلال اضطرابی است که در آن سگ از مواردی که به نظر او ارزشمند است محافظت می کند. محافظت از منابع می تواند در هر سگ سنی وجود داشته باشد. با این حال ، به طور کلی از توله سگ شروع می شود. بعضی اوقات این رفتار خفیف است و تا سن سگ بین 1 تا 3 سال که صاحبان شروع به دیدن علائم آشکارتر مانند غرغر و گاز گرفتن می کنند ، مورد توجه قرار نمی گیرد. در بعضی از سگها ، به دلیل استفاده از داروهایی که اشتها را افزایش می دهند یا بعد از دوره های گرسنگی ، Resource Guarding بعداً ایجاد می شود. صرف نظر از علت ، شناسایی به موقع و درمان مناسب توله سگهایی که مستعد این رفتار هستند بسیار مهم است.

اگر به آن فکر کنید ، Resource Guarding غیر عادی نیست. اگر چندین تعامل سگ را مشاهده کنید ، خواهید دید که آنها از یکدیگر محافظت می کنند. بنابراین چه سیری لازم است که تشخیص Resource Guarding را تشخیص دهد؟

سگهایی که با Resource Guarding تشخیص داده می شوند از چیزهای خود به طرز افراطی محافظت می کنند. آنها ممکن است فقط با شدت بیشتری محافظت کنند ، یا ممکن است از وسایلی که بسیار مهم نیستند مانند حوله های کاغذی محافظت کنند. بسیاری از صاحبان سگ را وادار می کنند که از این وسیله صرف نظر کند مثلاً با کنجکاوی در دهان باز سگ این باعث می شود که بزرگترین ترس سگ محقق شود: اینکه با نزدیک شدن صاحب وسایل آنها از بین خواهد رفت. اگرچه در آن لحظه مالک در جنگ پیروز شده است ، اما او جنگ را باخته است. اگر سگ واقعاً از Resource Guarding برخوردار باشد ، پرخاشگری شدیدتر خواهد شد زیرا صاحب سگ را به ترس از رویکرد او آموخته است. اگر سگی در حال غر زدن ، ریه ، پاره شدن یا گاز گرفتن است ، باید توسط متخصص دامپزشکی دارای مجوز هیئت مدیره مشاهده شود. یکی را می توانید در dacvb.org پیدا کنید.

در مورد ژولپ ، ما اجازه دادیم که او کار کند ، در حالی که کارهای کمی در این زمینه انجام می داد تا اینکه حدود یک هفته در خانه سو بود.

هنگامی که ژولپ کمی بیشتر با خانه جدید خود سازگار شد ، ما با جدیت شروع به کار کردیم تا به او یاد دهیم که پس دادن اسباب بازی هایش به مردم بی نهایت پاداش دارد. از روزی که ما شروع به کار کردیم ، Julep و Sue از آنجا به بعد با این قوانین زندگی می کنند:

1. وقتی شخصی به ژولپ نزدیک شد و او یک اسباب بازی داشت ، احتمال این که فرد زیاد باشد وجود دارد نمی خواهد اسباب بازی را بردار
2. حتی اگر آن شخص اسباب بازی را بگیرد ، Julep احتمالاً یا (1) آن را فوراً پس می گیرد ، یا (2) در عوض چیز بهتری می گیرد ، یا آن را پس می گیرد و در عوض چیزی بهتر بدست آورید.

هنگامی که ژولپ یک اسباب بازی در دهان خود داشت یا با آن مستقر شده بود ، سو نزدیک شد و گفت: "آن را رها کن". او سپس بلافاصله یک پیشنهاد ارائه داد. اگر ژولپ اسباب بازی خود را رها می کرد ، درمان می کرد و سو به شما اجازه می داد تا اسباب بازی را پس بگیرد. اگر ژولپ اسباب بازی را رها نکرد ، سو به یک طرف غذا پرتاب کرد و کنار رفت. ژولپ همیشه به صورت مضمون به ما نگاه می کرد و سپس اسباب بازی را برای خوردن غذای خود می انداخت. سپس او برمی گشت تا اسباب بازی خود را تحویل بگیرد.

حدوداً هفته بعد ، هر وقت سو جولپ را با یک اسباب بازی می دید ، معامله ای را برای یک معامله انجام داد. در پایان هفته ، او دیگر مجبور نبود بازی را پرت کند تا اسباب بازی را بیاندازد. در عوض ، او فقط مجبور بود که بگوید "آن را رها کن" و غذای ژولپ را نشان دهد.

سرانجام ، او مجبور نیست که درمان را به او نشان دهد ، بلکه فقط می گوید ، "آن را رها کن". اتفاقی که احتمالاً در آینده ای نه چندان دور رخ خواهد داد این است که ژولپ نزدیک شدن سو را می بیند و هرچه در دهانش است را بدون هیچ گونه نشانه ای رها می کند.

در طول زندگی Julep ، Sue و Julep تعاملات بیشتری در مورد اسباب بازی ها ، زباله های سرقت شده و وسایل پیدا شده خواهند داشت. اگر سو به قوانین پایبند باشد ، به احتمال زیاد ژولپ نیز چنین خواهد کرد.

دکتر لیزا رادوستا