گزینه های جدید برای سگ های آلرژیک - کاملاً آزمایش شده
گزینه های جدید برای سگ های آلرژیک - کاملاً آزمایش شده

تصویری: گزینه های جدید برای سگ های آلرژیک - کاملاً آزمایش شده

تصویری: گزینه های جدید برای سگ های آلرژیک - کاملاً آزمایش شده
تصویری: Perro de Presa Canario or Canarian Mastiff or Dogo Canario. Pros and Cons, Price, How to choose. 2024, نوامبر
Anonim

هشدار منصفانه - من در حال نوشتن این پست هستم که در مورد آنتی هیستامین ها رشد می کند. فصل آلرژی امسال در کلرادو بسیار دلهره آور است و من تصمیم گرفتم که هیجاناتی که به عنوان عوارض جانبی این داروها متحمل می شوم فقط بهایی است که باید برای تنفس از طریق بینی ام بپردازم.

بسیاری از دوستان سگ ما نیز در نتیجه تعداد گرده های آسمانی رنج می برند. سگ های آلرژیک معمولاً از خارش پوست ، ریزش مو و عفونت های مکرر پوستی و گوش رنج می برند - شرایطی که در اثر گرده ، کپک ، گرد و غبار خانه و مواردی از این دست به نام درماتیت آتوپیک نامیده می شود. علائم ممکن است در ابتدا فصلی باشند ، اما اغلب پیشرفت می کنند و با گذشت زمان به یک مشکل در کل سال تبدیل می شوند.

تشخیص آلرژی های محیطی در سگ ها کمی طاقت فرسا است. بسیاری از بیماری های دیگر (به عنوان مثال ، آلرژی های غذایی و انگل های خارجی) علائم مشابهی را ایجاد می کنند و باید قبل از شروع تشخیص پوستی درماتیت آتوپیک ، ابتدا باید آنها را رد کرد.

وقتی نوبت به درمان می رسد ، من گزینه های مربوط به سگ های آلرژیک را به سه دسته تقسیم می کنم: محدود کردن قرار گرفتن در معرض ، مراقبت از علائم و حساسیت زدایی. در حالی که به طور کلی جلوگیری از تماس سگ با مواد حساسیت زای محیطی غیرممکن است ، صاحبان می توانند کارهای زیادی را برای کاهش قرار گرفتن در معرض آنها انجام دهند. حمامهای مکرر حیاتی هستند و محصولات موضعی که عملکرد مانع طبیعی پوست را بهبود می بخشند می توانند بسیار مفید باشند. مراقبت های علامتی شامل داروهایی مانند آنتی هیستامین ها (معمولاً برای سگ ها با حداقل تأثیر) ، کورتیکواستروئیدها و سیکلوسپورین ، همه آنها برای کاهش پاسخ آلرژیک غیر طبیعی بدن عمل می کنند.

اما بیایید به برخی از انتخاب های جدید موجود در گروه سوم - حساسیت زدایی - بپردازیم. طبق تجربه من ، بیشتر مالکان به دلیل هزینه و ناراحتی از این مسیر چشم پوشی می کنند. به طور سنتی ، حساسیت زدایی مستلزم آزمایش پوست درون پوستی (معمولاً مراجعه به متخصص پوست دامپزشکی است) یا آزمایش خون با ارزش مشکوک و به دنبال آن مجموعه ای از عکس های آلرژی در طی چندین ماه انجام می شود. من می توانم درک کنم که چرا یک صاحب حیوان خانگی ممکن است از این پروتکل سرپیچی کند ، به ویژه هنگامی که فقط موفقیت متوسطی دارد.

اخیراً ، چندین شرکت شروع به فروش (به شدت) ایمنی درمانی خوراکی برای سگهای آتوپیک به دامپزشکان کرده اند. اثر قطره های آلرژی خیلی بهتر یا بدتر از عکس های آلرژی به نظر نمی رسد ، اما می توان آنها را به راحتی در خانه توسط صاحبان ارائه کرد که این امر دیگر نیازی به سفرهای مکرر به کلینیک دامپزشکی ندارد. دوز خوراکی همچنین خطر یک واکنش آنافیلاکتیک نادر اما تهدید کننده زندگی را تا حد زیادی کاهش می دهد و می تواند در سگهایی که قادر به پاسخگویی به دور قبلی عکسهای آلرژی نبوده اند ، موثر باشد.

یک شرکت حتی در حال بازاریابی مخلوط استانداردی از آلرژن های منطقه ای است که ظاهراً نیازی به آزمایش آلرژی ندارد. در صورت صحت ، این مزایای اضافه شده ای دارد که به طور قابل توجهی باعث کاهش هزینه حساسیت زدایی و از بین بردن هفته های بدبختی قبل از آزمایش آلرژی داخل پوستی ناشی از نیاز به خارج کردن سگها از داروهای علامت دار قبل از این روش می شود.

من هیچ تجربه مستقیمی در مورد ایمونوتراپی دهان در بیماران خود ندارم. آیا کسی در آنجا آن را امتحان کرده است؟ چه تجربه ای دارید؟

تصویر
تصویر

دکتر جنیفر کوتس

توصیه شده: