تشنج در گربه ها - صرع در گربه ها - علائم تشنج

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

صرع ایدیوپاتیک در گربه ها

صرع نوعی اختلال مغزی است که باعث می شود گربه آسیب دیده حملات جسمی ناگهانی ، کنترل نشده و مکرر داشته باشد ، با از دست دادن هوشیاری یا بدون آن. وقتی این اتفاق به دلایل ناشناخته رخ دهد ، به آن صرع ایدیوپاتیک گفته می شود. صرع در سگها بیشتر از گربه ها دیده می شود.

علائم و انواع

پیش از تشنج در گربه ها معمولاً هاله ای کوتاه (یا شروع کانونی) دارد. هنگامی که این اتفاق می افتد گربه ممکن است ترسیده و مبهم به نظر برسد ، یا ممکن است پنهان شود و یا جلب توجه کند. با شروع تشنج ، گربه به پهلو می افتد. ممکن است سفت شود ، فک خود را بشکند ، بزاق بزاق کند ، ادرار کند ، مدفوع کند ، صدا کند و یا با هر چهار اندام پارو بزند. این فعالیتهای تشنجی معمولاً بین 30 تا 90 ثانیه طول می کشد.

تشنج اغلب در حالی که بیمار در حال استراحت یا خواب است ، اغلب شب ها یا صبح زود اتفاق می افتد. علاوه بر این ، بیشتر گربه ها تا زمانی که گربه را برای معاینه نزد دامپزشک می برید ، از پس از حمله تشنج بهبود می یابند.

به طور کلی ، حملات صرعی اولین بار در گربه های بین یک تا چهار سال مشاهده می شود. رفتار پس از تشنج ، معروف به رفتار postictal (پس از تشنج) ، شامل گیجی و گمراهی ، سرگردانی بی هدف ، رفتار اجباری ، کوری ، ضربان قلب ، افزایش تشنگی (polydipsia) و افزایش اشتها (polyphagia) است. بهبودی پس از تشنج ممکن است فوری باشد ، یا ممکن است تا 24 ساعت طول بکشد.

علل

در بسیاری از موارد ، علت آن ناشناخته است. برخی موارد صرع ایدیوپاتیک ممکن است منشأ ژنتیکی داشته باشد.

تشخیص

دو عامل مهم در تشخیص صرع ایدیوپاتیک ، سن شروع و الگوی تشنج (نوع و دفعات) است. اگر گربه شما در هفته اول شروع حملات بیش از دو مورد تشنج داشته باشد ، دامپزشک احتمالاً تشخیص دیگری به جز صرع ایدیوپاتیک را در نظر خواهد گرفت. اگر تشنج در هنگام کوچکتر شدن گربه از یک سال یا بیشتر از چهار سال اتفاق بیفتد ، ممکن است منشأ آن متابولیکی یا داخل مغزی (درون جمجمه) باشد. در این میان تشنج کانونی یا وجود نقایص عصبی ، بیماری ساختاری داخل جمجمه را نشان می دهد.

تشخیص معمولاً با آزمایش خون معمول ، از جمله شمارش کامل سلول های خونی ، مشخصات شیمی خون ، صفحه تیروئید و آزمایش ویروس هایی مانند سرطان خون گربه ها و ایدز گربه ای آغاز می شود. تجزیه و تحلیل ادرار نیز ممکن است توسط دامپزشک شما توصیه شود.

آزمایش اضافی ممکن است شامل مطالعات تصویربرداری تخصصی از مغز ، مانند CT اسکن یا MRI باشد. تجزیه و تحلیل مایع نخاعی که از طریق یک ضربه نخاعی جمع شده است نیز ممکن است توصیه شود.

رفتار

بیشتر درمان سرپایی است. داروهای ضد تشنج بسته به فراوانی و شدت تشنج ممکن است لازم باشد.

زندگی و مدیریت

نظارت بر سطح درمانی داروها در خون ضروری است. به عنوان مثال ، گربه هایی که با فنوباربیتال درمان می شوند ، باید پس از شروع درمان ، مشخصات شیمیایی خون و سرم آنها به طور دوره ای کنترل شود. دوزهای دارو ممکن است نیاز به بسته به سطح سرم دارو و پاسخ به درمان داشته باشند.

گربه های مسن که تحت درمان با پتاسیم بروماید هستند ، باید از نظر نارسایی کلیه با دقت کنترل شوند. اگر گربه مسن تری دارید که تحت درمان تشنج صرعی قرار دارد ، دامپزشک شما ممکن است رژیم غذایی را برای گربه توصیه کند.

گربه های مبتلا به صرع ایدیوپاتیک یا ژنتیکی باید از نظر عقیم سازی یا عقیم سازی شوند تا از انتقال صفت جلوگیری شود.

بدون اینکه ابتدا با دامپزشک مشورت کنید ، به هیچ وجه داروی بدون نسخه به گربه صرعی خود ندهید. این داروها می توانند با داروهای ضد تشنج تداخل کنند یا آستانه تشنج را کاهش دهند و باعث فعالیت تشنج اضافی شوند.

دوزهای فراموش شده داروهای ضد تشنج می تواند برای گربه شما خطرناک باشد. گربه های دارویی برای صرع باید در خانه نگهداری شوند تا دوزهای از دست رفته آنها جلوگیری شود.

جلوگیری

وقتی این نوع صرع به دلیل ناهنجاری های ژنتیکی باشد ، کارهای کمی برای پیشگیری از آن وجود دارد. با این حال ، قطع ناگهانی دارو (ها) برای کنترل تشنج در گربه شما ممکن است باعث تشدید یا بازگشت بازگشت تشنج شود.