فهرست مطالب:

فتق سگ - فتق اینگوینال در سگ ها - فتق چیست؟
فتق سگ - فتق اینگوینال در سگ ها - فتق چیست؟

تصویری: فتق سگ - فتق اینگوینال در سگ ها - فتق چیست؟

تصویری: فتق سگ - فتق اینگوینال در سگ ها - فتق چیست؟
تصویری: باد فتـــق چیست و چرا ایجاد می‌شود؟ نحوه درمان و راهکارهای خانگی 2024, نوامبر
Anonim

فتق اینگوینال در سگ ها

دقیقاً مانند انسان ، سگ ها می توانند از فتق رنج ببرند. فتق مغبنی وضعیتی است که در آن محتویات شکمی از کانال اینگوئینال یا حلقه اینگوینال بیرون می زند ، دهانه ای که در دیواره عضله در ناحیه کشاله ران ایجاد می شود.

فتق اینگوینال هم در سگ ها و هم در گربه ها ممکن است اتفاق بیفتد. اگر می خواهید یاد بگیرید که چگونه این نوع فتق بر گربه ها تأثیر می گذارد ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت petMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

فتق اینگوینال ممکن است بدون عارضه یا پیچیده باشد. فتق پیچیده آن است که در آن محتویات حفره شکم از دهانه عبور کرده و به دام افتاده باشد.

علائمی که با فتق مغبنی بدون عارضه مشاهده می شوند:

تورم نرم در ناحیه کشاله ران ، که ممکن است در یک یا دو طرف بدن ایجاد شود

علائمی که با فتق مغبنی پیچیده مشاهده می شوند می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • تورم در ناحیه کشاله ران ، که ممکن است در اثر لمس دردناک و گرم شود
  • استفراغ
  • درد
  • تلاش مکرر برای ادرار کردن
  • ادرار خونین
  • بی اشتهایی
  • افسردگی

علل

در سگ ها ، فتق مغبنی ممکن است اکتسابی باشد (در بدو تولد وجود نداشته باشد اما در اواخر زندگی ایجاد شود) یا مادرزادی (در بدو تولد وجود داشته باشد). عواملی که سگ را مستعد ابتلا به فتق مغبنی می کنند شامل ضربه ، چاقی و بارداری هستند.

بیشتر فتق های اینگوینال بدون عارضه هستند و علائمی جز تورم در ناحیه کشاله ران ندارند. با این حال ، اگر محتویات حفره شکم (مانند مثانه ، حلقه روده یا رحم) از دهانه عبور کرده و در آنجا گیر بیندازند ، وضعیت می تواند زندگی را تهدید کند.

تشخیص

فتق اینگوینال معمولاً با یافتن تورم ناشی از فتق در معاینه فیزیکی قابل تشخیص است. با این حال ، گاهی اوقات به رادیوگرافی کنتراست (اشعه ایکس) یا سونوگرافی شکم برای تعیین محتویات شکم ، در صورت وجود ، محصور شده نیاز است.

رفتار

درمان اصلاح جراحی باز کردن و جایگزینی محتوای شکم در صورت لزوم به داخل شکم است.

جلوگیری

از آنجا که فتق مغبنی می تواند ارثی باشد ، بنابراین نباید سگهایی را که دارای این فتق هستند پرورش داد.

توصیه شده: