استفاده از ملوکسیکام در گربه ها - داروهای خطرناک برای گربه ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

آخرین بروزرسانی در 25 فوریه 2016

در ژانویه 2011 ، من در مورد اخطار جدیدی که به برچسب ملوکسیکام ، داروی ضد التهاب غیر استروئیدی اضافه شده بود ، نوشتم. در آن آمده است:

هشدار: استفاده مکرر از ملوکسیکام در گربه ها با نارسایی حاد کلیه و مرگ همراه است. دوزهای اضافی ملوکسیکام تزریقی یا خوراکی را به گربه ها تزریق نکنید

وقتی گزارشات نارسایی کلیه در گربه هایی که تحت درمان با ملوکسیکام قرار گرفتند ، کاملاً خسته شدم. در ابتدا ، به نظر می رسید که فرمول خوراکی این دارو (مایعی با عسل با طعم عسل است که به راحتی در دهان گربه لیز می شود یا اضافه می شود) به غذا) می تواند یک مزیت برای درمان درد مزمن در گربه ها باشد ، مانند آن که ناشی از آرتروز است. تحقیقات نشان داده است که 90 درصد گربه های بالای 12 سال شواهد رادیوگرافی از این بیماری دارند ، با این حال ما یک روش ایمن ، موثر و اقتصادی برای درمان درد آنها نداریم.

من برای مدتی در برخی از بیماران و یکی از گربه های خودم از ملوکسیکام استفاده کردم و هیچ عارضه ای نداشت و بسیار خوب کار کرد. اما بعد از اینکه هشدار جعبه ای به برچسب اضافه شد ، من توصیه آن را در همه موارد به جز شدیدترین موارد ، که در مورد اتانازی در انتظار است ، متوقف کردم.

شاید من بیش از حد واکنش نشان دادم. مطالعه منتشر شده در اکتبر گذشته دیدگاه دیگری در مورد استفاده از ملوکسیکام در گربه های مبتلا به بیماری مفصل دژنراتیو (آرتروز) و بیماری مزمن کلیه ارائه می دهد. بگذارید خلاصه مقاله را به طور خلاصه بیان کنم:

سوابق پزشکی (2005-2009) از یک عمل فقط گربه سانان برای گربه های مبتلا به بیماری مفصل تحلیل برنده (DJD) تحت درمان با ملوکسیکام جستجو شد.

این گربه ها با توجه به اینکه بیماری مزمن کلیه قابل تشخیص (CKD) وجود دارد ("گروه کلیوی") یا نه ("گروه غیر کلیوی") و برای "گروه کلیوی" با توجه به گروه IRIS گربه تقسیم می شوند. بیوشیمی سرم ، آنالیز ادرار (از جمله وزن مخصوص ادرار [USG]) ، توده بدن و نمره وضعیت به طور منظم کنترل می شد. پیشرفت CKD در "گروه کلیوی" و "گروه غیر کلیوی" گربه ها با دو گروه از گربه های کنترل شده با سن و IRIS که ملوکسیکام دریافت نمی کنند مقایسه شد (از کلینیک در همان بازه زمانی).

سی و هشت گربه مبتلا به DJD که تحت درمان طولانی مدت با ملوکسیکام قرار دارند ، معیارهای ورود را داشتند. از این تعداد ، 22 گربه در آغاز درمان CKD پایدار داشتند (مرحله 1 ، هشت گربه ؛ مرحله 2 ، 13 گربه ؛ مرحله 3 ، یک گربه). 16 گربه باقیمانده در ابتدا دارای آنالیت کلیوی نرمال و ادرار به اندازه کافی غلیظ بودند.

هیچ تفاوتی در غلظت پی در پی کراتینین سرم یا اندازه گیری USG بین "گروه غیر کلیوی" تحت درمان با ملوکسیکام در مقایسه با گربه های کنترل نشده با ملوکسیکام وجود ندارد. پیشرفت بیماری کلیوی در "گروه کلیوی" تحت درمان با ملوکسیکام در مقایسه با گربه های هم سن و IRIS با CKD که ملوکسیکام داده نشده است ، کمتر بود. این نتایج حاکی از آن است که دوز نگهدارنده طولانی مدت 0.02 میلی گرم بر کیلوگرم ملوکسیکام می تواند با اطمینان در گربه های بالاتر از 7 سال حتی اگر مبتلا به CKD باشند ، به شرط پایدار بودن وضعیت کلینیکی آنها. درمان طولانی مدت با ملوکسیکام ممکن است پیشرفت بیماری کلیوی را در برخی از گربه ها که هم از CKD و هم از DJD رنج می برند ، کاهش دهد. برای تأیید این یافته ها به مطالعات آینده نگر نیاز است.

جالب هست. شما باید تعجب کنید که چه تفاوتی بین این مطالعه در استرالیا و آنچه که ما در ایالات متحده شاهد آن بودیم چیست. آیا ممکن است برخی از دامپزشکان ایالات متحده این دوز بسیار کم دارو را برای گربه ها توصیه نکنند یا صاحبان فکر می کنند "اگر کمی خوب باشد ، موارد بیشتری بهتر خواهد شد؟" نمی دانم ، اما من در حال استفاده از ملوکسیکام در گربه هایی هستم که به سایر درمان های تسکین درد پاسخ نداده اند ، به شرطی که صاحبان آنها از مزایای احتمالی و خطرات آن آگاه باشند.

دکتر جنیفر کوتس

تصویر با مجوز از Boehringer Ingelheim