حیوانات خانگی و اثر دارونما - تسکین درد از دارونما

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

من اغلب تعجب می کنم که چند درصد از موفقیت های دامپزشکی من نتیجه اثر دارونما است.

من مطمئن هستم که این جنبه بعضا ناراحت کننده پزشکی و تحقیقات پزشکی را شنیده اید ، اما برای این که همه ما در یک صفحه باشیم ، بگذارید من در مسیری که ژورنال Scientific American توضیح داد:

در دهه های اخیر گزارش ها اثربخشی درمان های مختلف ساختگی را تقریباً در همه زمینه های پزشکی تأیید کرده اند. دارونما به کاهش درد ، افسردگی ، اضطراب ، بیماری پارکینسون ، اختلالات التهابی و حتی سرطان کمک کرده است

اثرات دارونما می تواند نه تنها از طریق اعتقاد آگاهانه به دارو بلکه از ارتباط ناخودآگاه بین بهبودی و تجربه درمان ناشی شود - از خرج کردن ضربه تا کت سفید پزشک. چنین شرطی سازی می تواند فرآیندهای بدنی را که ما از آن آگاه نیستیم مانند پاسخ های ایمنی بدن و ترشح هورمون ها کنترل کند

محققان برخی از زیست شناسی پاسخ های دارونما را رمزگشایی کرده اند و نشان می دهند که این واکنش ها از فرآیندهای فعال در مغز ناشی می شوند

در دامپزشکی ، من گمان می کنم که اثر دارونما از چندین روش مختلف کار می کند. اول از همه ، به نظر می رسد برخی از بیماران من درک می کنند که همه کارهای دیوانه ای که من و صاحبان آنها انجام می دهیم ، کمک به آنها است. اگر یک حیوان به چیزی فکر کند که "اوه خوب ، این افراد بالاخره می فهمند که من احساس خوبی ندارم و سعی می کنم به من کمک کنم" ، می توانم ببینم که همان تغییرات عصبی ، غدد درون ریز و ایمنی که در مردم می توانند در بهبود حیوان خانگی نقش داشته باشند.

این امر به ویژه اگر یک حیوان در گذشته تجربیات مثبتی در مورد معالجه پزشکی داشته باشد ، ممکن است صادق باشد. برای مثال بگویید ، یک سگ قبلاً آسیب حاد داشته و یک NSAID خوراکی (ضد التهاب غیر استروئیدی) دریافت کرده که درد او را تسکین می دهد. تعجب نخواهم کرد اگر سگ مجروح شود و ما قرصی به او بدهیم که فقط حاوی مواد غیرفعال است اما ظاهرش ، بو و طعم همان داروی قبلی اش را دارد که ممکن است از اثر دارونما تا حدی تسکین درد داشته باشد.

شکل دیگری از اثر دارونما نیز در هنگام درمان حیوانات همراه نقش دارد. در بسیاری از اوقات ، روش سنجش دامپزشکان از روش درمانی این است که از مالکان س askال کنیم که آیا فکر می کنند وضعیت حیوانات خانگی آنها رو به بهبود است یا با قضاوت ذهنی خود را صدا می کنیم. در اینجا مثالی است. من یک سگ را با آرتروز تشخیص می دهم و او را با NSAID و یک مکمل مفصلی محافظ غضروفی شروع می کنم. یکی دو هفته بعد یا با صاحب تماس می گیرم تا وضعیت سگ را ببینم یا او را برای بررسی پیشرفت می بینم. در هر صورت اتفاق نظر بر این است که وضعیت وی بهتر شده است. همه افرادی که درگیر مراقبت از بیمار هستند از نتایج راضی هستند ، اما در واقع فرض ما بر این است که سگ با درمان بهتر می شود ، چه مقدار از بهبود ظاهری حاصل می شود.

یک مطالعه اخیر این س theال را بررسی کرده است که این اثر دارونما "مراقب" چقدر در مالکان و دامپزشکان در هنگام ارزیابی سگها برای لنگش شیوع دارد. اطلاعات بیشتر در مورد این فردا

dr. jennifer coates