گزینه پزشکی جدید برای بیماری التهابی روده

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

من تجربه زیادی در مورد بیماری التهابی روده (IBD) دارم. دو سگ خودم دچار این بیماری شده اند و من با تعداد بی شماری دیگر به عنوان دامپزشک رفتار کرده ام.

همانطور که از نام آن پیداست ، التهاب غیرطبیعی در دستگاه گوارش در قلب IBD است. یک دستگاه روده سالم در برابر اثرات سو potential احتمالی همه "مواد" (که اصطلاح فنی است) در آن جریان دارد بسیار مقاوم است. وقتی به آن فکر می کنید ، بسیار قابل توجه است که روده بیشتر از همه آنچه حیوان خانگی می خورد بیمار نمی شود. سیستم های دفاعی مختلف دستگاه GI با هم کار می کنند تا بتوانند مواد خوب را وارد کنند در حالی که از ویران کردن همه چیز جلوگیری می کنند.

متأسفانه ، گاهی اوقات این سیستم ها خراب می شوند و به سلول های دیواره روده اجازه می دهند تا با آنچه خورده شده است تماس مستقیم داشته باشند. علت آن معمولاً مشخص نیست - گاهی اوقات یک اساس ژنتیکی وجود دارد ، بار دیگر واکنشهای ایمنی تغییر یافته ، استرس محیطی یا تحریک آنتی ژنیک (مثلاً آلرژی غذایی ، رشد بیش از حد باکتریها ، بیماریهای متابولیکی ، عدم تحمل غذا ، انگلی و غیره) مقصر هستند ، اما هر چیزی علت ، نتیجه التهاب است. التهاب غیر طبیعی عملکرد دستگاه گوارش را مختل می کند ، منجر به استفراغ ، اسهال ، کاهش وزن و / یا اشتهای ضعیف می شود. علائم یک فرد به محل التهاب و شدت آن بستگی دارد.

درمان IBD شامل موارد زیر است:

1. از بین بردن عوامل محرک التهاب. تغذیه سگ یا گربه با IBD با رژیم غذایی ضد آلرژی گاهی اوقات تمام مواردی است که برای کنترل بیماری لازم است.
2. استفاده از داروها برای سرکوب پاسخ ایمنی غیر طبیعی درصورتی که تغییرات رژیم غذایی به تنهایی کافی نباشد. کورتیکواستروئیدها (به عنوان مثال پردنیزون یا پردنیزولون) معمولاً تجویز می شوند. سایر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مانند آزاتیوپرین (سگ) یا کلرامبوسیل (گربه) می توانند در موارد شدید یا اگر کورتیکواستروئیدها عوارض جانبی غیر قابل قبولی ایجاد کنند ، استفاده شوند.

مطالعه جدید اشاره به تغییر گزینه کورتیکواستروئید ذکر شده در بالا دارد. برخی از حیوانات خانگی نسبت به عوارض جانبی و سیستمیک این داروها بسیار حساس هستند. هنگام دریافت دوزهای نسبتاً کم ، آنها شروع به نوشیدن مقدار زیادی آب می کنند ، مقدار زیادی ادرار تولید می کنند (که گاهی منجر به بی اختیاری می شود) ، بیش از حد نفس نفس می زنند (سگ) و دچار عفونت ، پوست نازک ، ضعف عضلانی و ظاهر شکم گلدان می شوند. کورتیکواستروئید "کامل" برای IBD پس از بلع ، التهاب دستگاه گوارش را کاهش می دهد اما به طور سیستمی جذب نمی شود و از این طریق این عوارض را از بین می برد.

گرچه به هیچ وجه کامل نیست ، داروی بودزونید برخی از این خصوصیات را دارد. هنگام بلع تقریباً مانند داروی موضعی اعمال شده روی بافتهای پوشاننده دستگاه گوارش عمل می کند. بودسوناید تحت متابولیسم عبور اول قرار می گیرد ، به این معنی که آنچه جذب می شود مستقیماً به کبد می رود و قبل از ورود به گردش عمومی تجزیه می شود.

مطالعه مورد بحث تنها بر روی 11 سگ مبتلا به IBD متوسط تا شدید انجام شد ، اما گزارش داد که 8 مورد از آنها پاسخ "کافی" به بودسونید داشتند و هیچ گونه عوارض جانبی گزارش نشده است. به نظر می رسد بودسوناید در سگ ها قابل توجه است (تجربه بالینی همچنین از کاربرد آن در گربه ها نیز پشتیبانی می کند) که یا به درمان های سنتی پاسخ کافی نمی دهند یا از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک عوارض جانبی غیر قابل تحمل ایجاد می کنند.

دکتر جنیفر کوتس

منبع:

غلظت های پلاسما و اثرات درمانی بودزوناید در سگ هایی که بیماری التهابی روده دارند.

Pietra M ، Fracassi F ، Diana A ، Gazzotti T ، Bettini G ، Peli A ، Morini M ، Pagliuca G ، Roncada P. Am J Vet Res. 2013 ژانویه ؛ 74 (1): 78-83.