هر آنچه می خواستید در مورد خون حیوانات بدانید

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

هنگامی که من در دانشکده دامپزشکی تحصیل می کردم ، دوست داشتم در مورد خون شناسی ، که مطالعه خون است ، یاد بگیرم. من از یادگیری همه مواردی که می توانید در مورد یک حیوان بیمار فقط با مشاهده گلبول های قرمز خون آن در زیر میکروسکوپ یاد بگیرم ، متعجب شدم. من حتی بیشتر مجذوب شدم که یاد بگیرم تفاوت قابل توجهی در گلبول های قرمز خون (گلبول های قرمز) بین گونه ها وجود دارد. من می خواهم امروز برخی از این مطالب جالب را با شما به اشتراک بگذارم.

وقتی یک عکس واقعاً با کیفیت از گلبول های قرمز خون می بینم ، همیشه یک آب نبات گیلاس Life Saver به یاد من می آید. به شکل گرد ، از گلبول های قرمز خون به عنوان "دو مقعر" یاد می شود ، به این معنی که در وسط نازک و در خارج از آن چاق است. این نازکی در وسط "رنگ پریدگی مرکزی" نامیده می شود و بیشتر در سلولهای خون سگ برجسته است. اگرچه گفتم گلبول های قرمز به شکل گرد هستند ، اما در مورد لاماها و آلپاکاها درست نیست - این گونه ها سلول های قرمز خون بیضی شکل دارند. واقعیت جالب دیگر در مورد گلبول های قرمز پستانداران فاقد هسته است. پرندگان و گلبولهای قرمز خزنده دارای یک هسته گرد تیره هستند.

اندازه گلبول های قرمز خون نسبت به حیوان نیز بین گونه ها متفاوت است. اگرچه قطر گلبول قرمز در میکرومتر اندازه گیری می شود ، بنابراین اندازه گیری های واقعی برای من هیچ معنی ندارد ، اما جالب است بدانید که از گونه های خانگی ما ، سگ ها بزرگترین گلبول قرمز (قطر 7 میکرومتر) دارند ، در حالی که خون قرمز گاو قطر سلولها تقریباً 5.5 میکرومتر است.

کم خونی یا کاهش گلبول های قرمز خون در بدن ، یک بیماری شایع است که در دامپزشکی دیده می شود. این به این دلیل است که دلایل مختلفی دارد ، از بارزترین آنها از دست دادن آشکار خون از آسیب به علل موذی تر مانند انگلی انگلی یا بیماری مزمن کلیه است. در داروهای بزرگ حیوانات ، من اغلب کم خونی (و گاهی اوقات کم خونی بسیار شدید) به دلیل انگلهای روده مشاهده می کنم ، که معمولاً به دلیل کرم ناخوشایندی به نام Haemonchus contortus ، AKA کرم قطب سلمان است. این پسر در گوسفندان و بزها آویزان می شود ، در داخل معده سوراخ می کند و به معنای واقعی کلمه خون حیوان را می مکد. اگر زود گیر نیفتد ، بعضی اوقات حیوانات به دلیل عفونت های قطب سلمانی می میرند. گاهی اوقات من ملزم به انتقال خون هستم.

بنابراین ، چگونه می توان تزریق در حیوان را انجام داد؟ به طور طبیعی ، قوانین بسته به گونه های مختلف متفاوت است.

همانطور که انسان ها گروه خونی متفاوتی دارند ، حیوانات نیز چنین هستند. بعضی از گونه ها ، مانند گربه ، گروه خونی بسیار کمی دارند (برای گربه ها سه نوع وجود دارد: نوع A شایع ترین است ؛ نوع B ؛ و نوع AB ، که بسیار نادر است). گونه های دیگر دارای گروه های خونی زیادی هستند ، مانند اسب که دارای هفت نوع مختلف است اما همچنین 32 آنتی ژن مختلف دارد و یک سیستم بسیار پیچیده ایجاد می کند.

به همین دلیل ، اسب ها همیشه باید قبل از تزریق خون با هم تلاقی داشته باشند. احتمال دادن خون از نوع دیگر یا با آنتی ژن متفاوت در اسب در مقابل گربه بسیار افزایش می یابد و این روش در بیمارستان های دامپزشکی مجهز و نه در مزرعه انجام می شود.

در مقابل ، گوسفندها و بزها هفت گروه خون دارند ، اما تعداد آنتی ژن های موجود در اسب را ندارند. در شرایط اضطراری ، مانند کم خونی شدید ناشی از عفونت قطب سلمانی ، من یک انتقال خون در مزرعه را در گوسفند یا بز انجام می دهم ، سالم ترین رفیق از همان گونه را می گیرم و به عنوان اهدا کننده خون داوطلب می شوم. در اینجا من یک تصمیم خطر-فایده دریافت می کنم: آیا احتمال واکنش ارزش انتقال خون برای یک حیوان شدید کم خون است؟ غالباً ، وقتی صحبت از نشخوارکنندگان کوچک می شود ، مثبت است.

البته ، انتقال خون فقط اولین قدم در بازگشت دوباره بز یا گوسفند به پاهای او است. مراقبت های زیادی از صاحبان پرستار برای بازگشت حیوان نیز لازم است. می گویم در موارد من ، احتمالاً 50/50 است.

با توجه به این یادداشت ، من می خواهم کمی شوخ طبعی در خون شما را بگذارم: یک گلبول قرمز وارد یک میله شد. میزبان س askedال کرد آیا صندلی دوست دارد؟ این گفت ، "نه ، متشکرم ، من فقط گردش خواهم کرد."

هفته بعد میبینمت!

دکتر آنا اوبراین