دلیل خوب دیگر برای جلوگیری از خوردن مدفوع سگ شما

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

این مطالعه موردی را که به تازگی مشاهده کردم بررسی کنید.

به مدت شش ماه ، سگ یک ساله ، 50 پوندی ماده ، عقیم و نژاد مخلوط مرتباً در خواب مقدار زیادی ادرار رنگ روشن ادرار می کرد. او همچنین در حال نوشیدن و به طور کلی ادرار بیش از حد طبیعی بود. این سگ برای انجام یک کار کامل به بیمارستان آموزشی دامپزشکی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی ارجاع شد.

معاینه فیزیکی او بسیار قابل توجه نبود. نتایج شمارش کامل سلول های خونی وی طبیعی بود. تجزیه و تحلیل بیوشیمیایی نمونه خون ، سطح آلکالن فسفاتاز را با ملایم افزایش داد (189 U / L ؛ محدوده مرجع ، 16 تا 140 U / L) و بسیار جیغ (این اصطلاح فنی است) سطح آلانین ترانس آمیناز (1 ، 736 U / L ؛ مرجع دامنه ، از 12 تا 54 U / L) ، هر دو ، حداقل در این مورد ، به مشکلات کبدی اشاره دارد. وی همچنین دارای وزن مخصوص ادرار کم (آزمایشی برای توانایی کلیه در تمرکز ادرار) روی دو ادرار متوالی بود. همه آزمایشات دیگر ، از جمله سونوگرافی شکم و سوزن ظریف کبد طبیعی بود.

من می خواستم سرم را خراشیده کنم و فکر کنم که اگر این سگ بیمار من بود ، چه باید کرد ، اما در طی قرار ملاقات صاحبان وی این واقعیت را به وجود آوردند که او مرتبا مدفوع سگ دیگری را در خانه ای که تحت درمان بود ، می خورد. داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID). دامپزشکان درگیر در این پرونده اقدام به آزمایش کارپروفن خون سگ کردند و دارو در سطوح قابل تشخیص وجود داشت. می رود تا اهمیت یک تاریخ خوب را نشان دهد!

برخی از سگهایی که NSAID مصرف می کنند ممکن است دچار عارضه ای نادر و خاص مربوط به اثرات سمی این داروها بر روی کبد شوند. سگهای مبتلا به طور معمول بی حال می شوند ، غذا را متوقف می کنند و دچار اسهال ، استفراغ و تشنگی و ادرار بیشتر می شوند. روند کار آنها نشان می دهد سطح آلانین ترانس آمیناز بسیار بالا ، همراه با افزایش در سایر مقادیر "کبد" است. سگ در این مطالعه موردی کاملاً با این پارامترها سازگار نیست ، اما با توجه به این که در مورد قرار گرفتن در معرض ثانویه صحبت می کنیم ، بسیار نزدیک است.

تنها درمانی که این سگ با آن انجام شد توصیه ای برای از بین بردن دسترسی او به مدفوع بود. به گفته صاحبخانه ، علائم سگ در طی یک هفته پس از ترخیص از بیمارستان دامپزشکی به طور کامل برطرف شد. یک نمونه ادرار گرفته شده در آن زمان ، وزن مخصوص ادرار طبیعی را نشان داد ، مقادیر کبدی را بسیار بهبود بخشید (این ممکن است مدتی طول بکشد تا کاملاً به حالت طبیعی برگردد) و سطح غیر قابل تشخیص کارپروفن در جریان خون وی. یک ماه بعد ، سگ هنوز از نظر بالینی طبیعی بود.

قبل از خواندن این مقاله ، من هرگز مسمومیت با NSAID را از طریق مصرف مدفوع به عنوان علت بالقوه بیماری در سگ ها در نظر نمی گرفتم. اگر به دلیل دیگری برای جلوگیری از خوردن مدفوع سگ خود نیاز دارید ، اکنون آن را دریافت کرده اید.

دکتر جنیفر کوتس

ارجاع

مشکوک به سمیت کارپروفن ناشی از کوپروفاژی در یک سگ. هاچینز RG ، مسنجر KM ، Vaden SL. J Am Vet Med Assoc. 2013 سپتامبر 1 ؛ 243 (5): 709-11.