عفونت های MRSA در حیوانات خانگی - حیوانات خانگی چگونه به MRSA آلوده می شوند؟

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

با اخبار جدید در مورد سه بازیکن فوتبال Tampa Bay Buccaneer که MRSA آنها تشخیص داده شده است ، س questionsالاتی در مورد این نوع عفونت در حیوانات خانگی وجود دارد.

MRSA کوتاه است م اتی سیلین- R اصیل S تافیلوکوک آ اوره استاف اورئوس نوعی باکتری است که در مجاری بینی تا 30-40 درصد افراد سالم یافت می شود. همچنین می تواند در هر نقطه از پوست ، در بافت های نرم یا گوش مشاهده شود. این معمولاً بیماری ایجاد نمی کند ، اما می تواند از طریق شکستگی در پوست ، مانند بریدگی ، زخم یا برش جراحی ، به عفونت منجر شود.

تعداد کمی (0.5٪ -2٪) از این باکتریها ژنی (mecA) بدست آورده اند که رمز پروتئینی را ایجاد می کند که باکتری را در برابر بسیاری از آنتی بیوتیک ها مقاوم می کند. این باکتریها احتمالاً به دلیل افزایش مصرف آنتی بیوتیک ، مقاومت کرده اند. عفونت ها شدیدتر از عفونت های Staph منظم نیستند ، اما به دلیل مقاومت آنتی بیوتیکی بسیار سخت تر از بین می روند.

دو نوع عفونت MRSA در افراد مبتنی بر محل ابتلا به آنها وجود دارد: مرتبط با مراقبت های بهداشتی (HC-MRSA) یا مرتبط با جامعه (CA-MRSA). عفونت های HC-MRSA معمولاً جدی تر هستند و می توانند جریان خون و / یا اندام های داخلی را درگیر کنند. خوشبختانه ، این عفونت ها به دلیل اقدامات بهتر کنترل عفونت در حال کاهش است. عفونت های CA-MRSA بیشتر در محیط های ورزشی ، مراکز نگهداری از کودکان یا شرایط زندگی شلوغ دیده می شوند. این باکتری ها در اثر تماس شخصی یا از طریق وسایل مشترک مانند حوله و تجهیزات به دست می آیند.

بسیاری از مردم تعجب می کنند … آیا حیوان خانگی من می تواند به من MRSA بدهد؟ با کمال تعجب ، احتمال آلودگی به حیوان خانگی شما بیشتر از عکس است. عفونت های MRSA در حیوانات خانگی به ندرت اتفاق می افتد ، عفونت ها کمتر از افراد است و معمولاً به راحتی برطرف می شوند.

نگرانی بیشتر حیوانات خانگی ما Staphylococcus pseudointermedius است. این باکتری در اکثر افراد یافت می شود ، اگر نه در همه سگ های سالم و کمتر در گربه ها. انتقال معمولاً از طریق تماس نزدیک با سایر حیوانات خانگی انجام می شود. این تهدیدات ناشی از آنتی بیوتیک های استفاده نادرست و عدم کنترل خوب عفونت است. بروز سویه های مقاوم در این باکتری ها (که به آن MRSP گفته می شود) بسیار متفاوت است ، اما در 30 درصد سگ ها گزارش شده است. بسیاری از سگها بدون بیماری از این باکتری ها استفاده می کنند ، اما عفونت های MRSP در حال افزایش است.

عفونت های MRSP مانند عفونت های پوستی "منظم" به نظر می رسند ، اما با درمان آنتی بیوتیکی تجربی مناسب برطرف نمی شوند. هنگامی که این اتفاق می افتد ، آزمایش باید شامل فرهنگ و حساسیت برای شناسایی باکتری های مقاوم و شناسایی یک آنتی بیوتیک مناسب برای درمان باشد.

از آنجا که یافتن آنتی بیوتیک های سیستمیک م mayثر ممکن است دشوار باشد ، دامپزشکان باید درمان ضد میکروبی موضعی را برای عفونت های سطحی در نظر بگیرند (برطرف شدن زخم ها ، شامپوها ، نرم کننده ها ، اسپری ها ، پمادها و حتی استفاده از عسل همه مفید بوده است). همچنین تشخیص و درمان مهاجمین ثانویه (به عنوان مثال ، مخمر و باکتری های غیر مقاوم) که می توانند عفونت ها را پیچیده کنند ، بسیار مهم است.

بهداشت مناسب در جلوگیری از عفونت - مقاوم یا غیر از آن - از اهمیت بالاتری برخوردار است. هنگام تماس با افراد مبتلا باید دستکش و سایر وسایل محافظتی استفاده شود و به دنبال آن شستن دست مناسب انجام شود. عفونت ها و زخم ها باید پوشیده نگه داشته شوند ، وسایل بالقوه آلوده ضد عفونی شوند (به عنوان مثال کاسه ها ، ملافه ها و یقه ها) و از تماس افراد / حیوانات مبتلا و تحت تأثیر آن جلوگیری شود.

برخی از نگرانی ها برای انتقال این عفونت ها بین افراد و حیوانات وجود دارد ، اما پتانسیل واقعی انسان و دام مشخص نیست اقدامات احتیاطی برای کاهش این خطر در کلینیک های دامپزشکی و خانه ضروری است.

این پست توسط دکتر جنیفر راتیگان ، دامپزشک در Waynesboro ، VA نوشته شده است. من جن را از قبل با هم در مدرسه دامپزشکی می شناختم و فکر می کردم ممکن است دوست داشته باشید دنیای دامپزشکی را به خود جلب کند. او هر از چندگاهی در پست های Fully Vetted مشارکت خواهد کرد.

دکتر جنیفر کوتس

منابع

Weese، J. S. (2012 مه) مدیریت عفونتهای استافیلوکوکی مقاوم به متی سیلین. مقاله ارائه شده در کالج پزشکی داخلی دامپزشکی آمریکا ، نیواورلئان ، لوئیزیانا. قابل دسترسی در شبکه اطلاعات دامپزشکی 13/11/20.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری. عفونت های مقاوم به متی سیلین استافیلوکوکوس اورئوس (MRSA). دسترسی به 15 اکتبر 2013.