استفاده از عسل برای مراقبت از زخم بر روی حیوانات - قدرت بهبود دهنده عسل

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

مطالعه اخیر محققان دانشگاه گلاسگو نشان داد که انواع مختلفی از عسل دارای عملکرد ضد میکروبی است و در جلوگیری از رشد باکتری هایی که معمولاً در زخم های پای اسب دیده می شوند ، م effectiveثر است. عسل بعنوان یک ماده ضدعفونی کننده چیز جدیدی نیست ، اما مدت هاست که تصور می شود فقط به نوع خاصی از عسل ، به طور خاص عسل مانوکا محدود می شود. عسل مانوکا توسط زنبورهای عسل گرده افشانی درخت مانوکا ساخته می شود که در نیوزیلند و مناطق خاصی از استرالیا رشد می کند.

من شخصاً هرگز از عسل درجه پزشکی برای مراقبت از زخم استفاده نکرده ام و گرچه به نظرم جالب توجه است ، اما احتیاط می کنم که آن را برای مشتریان ذکر کنم. دلیل احتیاط من همین مطالعه دانشگاه گلاسگو است که همچنین عسل موجود در بازار را مورد بررسی قرار داده است - نوعی که می توانید از فروشگاه های مواد غذایی خریداری کنید. هنگامی که برای رشد باکتری کشت می شود ، 18 نوع از 29 نوع مختلف عسل باکتری یا قارچ رشد می کنند ، به این معنی که آلوده شده اند. حالا این برای ترساندن مردم از خوردن عسل نیست. اگر هر مقدار محصول از فروشگاه مواد غذایی محلی خود را کشت داده باشید ، مطمئناً باید مقداری چیز پرورش دهید و خوردن آن برای شما آزار دهنده نیست. اما دوباره ، شما یک سیب یا کاهو را روی زخم باز نمی مالید.

حرف من در اینجا این است که هنگام مشاوره با افراد در مورد مراقبت های مناسب دامپزشکی باید مراقبت شود. کافی نیست که به طور گذرا ذکر کنیم که بله ، نشان داده شده است که عسل دارای عملکرد ضد میکروبی است ، زیرا گاهی اوقات مردم چیزهایی را اشتباه می شنوند و در عوض فکر می کنند که عسل باید روی زخم ، انتهای داستان ، خرد شود. و من نمی خواهم این اتفاق بیفتد.

در عوض ، آنچه می خواهم اتفاق بیفتد این است که با مشتریان در مورد گزینه استفاده از عسل درجه پزشکی (درجه پزشکی برای از بین بردن باکتریها / قارچ های آلوده) روی زخم عقیم شده است. هنگامی که من زخم بدون عارضه می پوشم - به معنای زخمی که سطحی نباشد ، بزرگ نباشد ، در معرض استخوان ، مفصل یا بافت نرم قرار نگیرد - اغلب قبل از بسته شدن زخم در گاز محافظ ، به دنبال شیشه پماد آنتی بیوتیک می شوم. در حالی که منتظر بافت اسکار هستیم تا آسیب را برطرف کند.

یکی دیگر از یافته های جالب مطالعه گلاسگو این بود که برخی از عسل هایی که آزمایش کردند در برابر MRSA مخوف (استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین) موثر بودند. این مورد مخصوصاً برای موارد زخمی که به دلیل عفونت های باکتریایی مقاوم ، ترمیم نمی شوند بسیار زیبا است.

پس از خواندن این مطالعه ، اعتراف می کنم که اکنون کنجکاو هستم ، در صورت مناسب ، عسل را در مورد زخم بعدی ام امتحان کنم. به نظر می رسد دامپزشکان می توانند در واقع از طریق تأمین کنندگان پزشکی این موارد را سفارش دهند ، بنابراین تهیه آن آسان به نظر می رسد. احساس می کنم شاید برای من ، عسل اکنون از قلمرو "همه درمانهای طبیعی قابلمه" برای ورود به علم قانونی خارج شده است. فقط وقتی می توانم وقتی بیرون از جاده می خورم شیرین چیزی بخورم ، می توانم خودم را دزدکی بیابم که در انبارهای عسل فرو رفته ام. اگر در یک مزرعه با عسل آغشته به صورتم ، مانند برخی از نسخه های گروتسک انسانی خرس پوف ، غیر حرفه ای به نظر برسم. اما اگر من به اشتراک گذاشتم چه می کنم؟

دکتر آنا اوبراین