شیرجه رفتن از طریق اسب و تاریخ بشریت

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

اگرچه پست امروز هیچ ارتباطی با دامپزشکی ندارد ، اما من می خواهم در تاریخ سوارکاری عجیب و غریب متناسب با حال و هوای تابستان را به اشتراک بگذارم. در اواخر دهه 1800 ، یک نمایش در حال سفر به غرب وحشی که توسط شخصی به نام "Doc" Carver اجرا می شد ، یک عمل اسب غواصی را نشان می داد که در آن یک اسب از یک خاکریز یا اسکله به داخل یک آب می رود.

چند تغییر متفاوت از نحوه کارور به این ایده اسب غواصی وجود دارد. سایر قسمت های زندگی نامه کارور نیز مبهم است ، اما شامل زمان صرف آموزش به عنوان یک تیرانداز تیزبین و شرکت در نمایش معروف Buffalo Bill Wild West است. بیشترین استناد به شرح ذکاوت سوارکاری کارور ، جزئیات چگونگی پرش او از اسب یا خاکریز یا پل در نبراسکا به رودخانه زیر است. به زودی ، شریک تجاری کارور ، ال فلوید کارور ، یک رمپ و برج متحرک ساخت و نمایش سفر با اسب غواصی متولد شد.

در دوره ای غنی از سرگرمی به شکل نمایشگاه های جنبی مسافرتی و سیرک ها ، اسب های غواصی مورد توجه بسیاری قرار گرفت. مطمئناً بی نظیر است ، این نمایش ها بخشی از هر آنچه در سرگرمی می خواهید به مشتری پرداخته است: خطر ، تعلیق و ظاهر پیوند انسان و حیوان. در اوایل دهه 1900 ، نمایش Carver به یک بازی ثابت در اسکله فولادی Atlantic City تبدیل شد.

اگر این داستان برای برخی از شما کمی آشنا به نظر برسد ، این ممکن است به دلیل یک فیلم دیزنی به نام قلبهای وحشی قابل شکسته نباشد ، که در سال 1991 منتشر شد. این فیلم داستان واقعی دختر جوانی به نام سونورا وبستر را شرح می دهد سوار در نمایش کارور. به طرز غم انگیزی ، در سال 1931 ، سونورا پس از تصادف در اسکله که باعث اسب او شد و غیر منتظره غرق تعادل شد ، کور شد. سونورا با چشمان باز به آب برخورد کرد و نیروی ضربه شبکیه های او را جدا کرد. سونورا که یک داستان استقامت بود ، یازده سال دیگر در عمل کورکورانه شیرجه می زد و با شریک تجاری کارور ازدواج می کرد.

عمل کارور تا دهه 1970 در اسکله استیل ادامه داشت - تصدی بسیار قابل احترام برای چیزی که در قرن قبل متولد شده است. بالاخره افزایش فشارها از سوی گروه های مختلف رفاهی حیوانات نمایش را تعطیل کرد. چند سال پیش آتلانتیک سیتی تلاش کرد دوباره نمایش را در استیل اسکله احیا کند ، اما به دلیل رفاه حیوانات دوباره متوقف شد.

اگرچه سونورا همیشه با اسب هایشان رفتار انسانی می کرد ، اما باید تعجب کرد: آیا در طبیعت اسب است که با کمال میل بالای یک سازه چهل پایی صعود کند و سپس به آب پایین برود؟ مسلماً اجازه دادن به انسان در پشت نیز در طبیعت اسب نیست و با این وجود ما می توانیم به راحتی اسب را تربیت کنیم تا این مسئله را بپذیرد. آیا یک اسب قابل تمرین است که بتواند با رغبت غواصی کند؟

در جدول زمانی نمایش اتهاماتی به وجود آمد که از محصولات گاو و سایر روش های زور برای مجبور کردن اسبها به سطح شیب دار و سپس خارج شدن از اسکله استفاده شد. با این حال ، حتی اگر اینها صحت نداشته باشد ، اسبهایی بودند که در طول عمر نمایش فوت کردند ، یا بر اثر جراحات وارده در وحشت لحظه آخر قبل از پریدن در آب ، یا غرق شدن.

من این جایگاه تاریخ سوارکاری را مطرح نمی کنم تا به عنوان یک متلک مطرح نشوم و در مورد رفاه حیوانات بحث نکنم ، بلکه یک نگاه اجمالی به گذشته دارم. اسب ها طی هزاره ها چنان تأثیر بسزایی در توسعه و سرگرمی انسان ها داشته اند که به نظر من جالب است وقتی چیزی کاملاً منحصر به فرد باشد - اسب های غواصی؟ چه کسی فکر کرده است؟ - بر روی رادار چشمک می زند. من که خودم عاشق اسب هستم ، از آنچه گونه اسب تحمل می کند ، مدام تعجب می کنم.

دکتر آنا اوبراین