زندگی با اسب ها: وقتی گوشت "خیلی افتخار می کند"
زندگی با اسب ها: وقتی گوشت "خیلی افتخار می کند"

تصویری: زندگی با اسب ها: وقتی گوشت "خیلی افتخار می کند"

تصویری: زندگی با اسب ها: وقتی گوشت
تصویری: ГРЕБНИСТЫЙ КРОКОДИЛ — монстр, пожирающий китов и тигров! Крокодил против акулы и кабана! 2024, نوامبر
Anonim

همه می دانند که وقتی آسیب می بینید ، بدن شما زخم ایجاد می کند. و در حالی که بافت اسکار کاملاً کامل نیست - هرگز به اندازه بافت اصلی محکم نیست ، مگر در مورد استخوان ، و به طور کلی کشش بسیار کمتری دارد و می تواند تحرک را محدود کند ، اما برخی از نمونه ها - بافت اسکار معمولاً چیز خوبی است. سوراخهایی را که بافت طبیعی ما از بین می رود پر می کند. با حیوانات ، این هیچ تفاوتی ندارد.

زخم های سگ ، گربه ، اسب ، گاو و حتی مار به همان روشی که زخم انسان بهبود می یابد ، بهبود می یابند. اما ، مانند بسیاری از موارد در دامپزشکی ، تفاوت های مهم گونه ای وجود دارد.

بیایید در مورد یک مشکل رایج در ترمیم زخم اسب بنام "گوشت مغرور" صحبت کنیم ، همچنین به عنوان بافت گرانول پرجوش شناخته می شود.

گاهی اوقات ، وقتی اسب دچار زخم پا می شود ، بافت ترمیم کننده باعث ایجاد زخم (دانه بندی) بیش از حد می شود ، که در واقع می تواند از ترمیم بیشتر جلوگیری کند. این گوشت افتخارآمیز نامیده می شود ، نامی عجیب و غریب اما کاملاً متناسب با شرایط - مانند این است که بافت برای افتادن بسیار افتخار است.

گوشت مغرور به راحتی قابل تشخیص است - توده زیادی از بافت صورتی رنگ از جایی که زخم بوده است بیرون می ریزد. گاهی اوقات می تواند تقریباً شبیه رشد روی پا باشد. گوشت مغرور تقریباً منحصر به اندام تحتانی اسب است و احتمالاً به دلیل ترکیبی از عواملی مانند حرکت بیش از حد در محل زخم ، آلودگی باکتریایی زخم و کمترین میزان خونرسانی مشخصه اسب است. اندام تحتانی ، که از استخوان ، رباط و تاندون تشکیل شده است ، نه عضله غنی از رگ های خونی.

مشکل اصلی گوشت مغرور این است که پوست جدید نمی تواند روی آن رشد کند - مرحله آخر در ترمیم زخم که اپیتلیالیزاسیون نامیده می شود. بنابراین ، توده بزرگی از بافت تازه محافظت نشده حساس به عفونت و ضربه بیشتر باقی می ماند. به همین دلیل ، گوشت مغرور باید حذف شود.

در زخم هایی که گوشت مغرور کمی از لبه های آن بیرون زده است ، استفاده از یک پماد استروئیدی زیر باند می تواند از رشد بافت دانه ای بیشتر جلوگیری کرده و پوست را برای پوشاندن زخم ترغیب کند. هرچه بزرگتر باشد ، باید با جراحی برداشته شود. خوشبختانه گوشت مغرور فاقد رشته های عصبی است. بدبختانه ، این رگ های خونی زیادی دارد. بنابراین ، اگر آن را با جراحی بردارید ، اسب آن را احساس نخواهد کرد ، اما خونریزی زیادی پیدا می کند.

بنابراین ، بسته به میزان نیاز به برداشتن ، می توانید این کار را در انبار با اسب ایستاده یا در کلینیک با اسب آرامبخش انجام دهید. یک چیز که من در هنگام برخورد با گوشت مغرور آموخته ام: همیشه به صاحبان آن هشدار دهید که خونریزی خواهد داشت! پس از برداشتن ، برای جلوگیری از خونریزی و جلوگیری از رشد بیشتر گوشت مغرور ، باید یک پانسمان را روی پا قرار دهید.

جلوگیری از گوشت مغرور ، بدیهی است که مقابله با آن در صورت وجود ، آسان تر است. اگر اسبی دارای زخم در قسمت پایینی پا باشد که خیلی بزرگ است و نمی توان آن را بخیه زد ، ضروری است که هنگام ترمیم ، زخم را به خوبی باندپیچی کنید. بانداژ در جلوگیری از گوشت مغرور تا حد زیادی پیش می رود ، اما این احمقانه نیست. حتی گاهی اوقات بهترین زخم های باندپیچی شده نیز باعث افزایش بیش از حد بافت اسکار می شود. اگر این اتفاق بیفتد ، همه چیز از دست نمی رود. توجه سریع قبل از اینکه بافت اسکار خیلی افتخار کند ، بهترین راه برای انجام این کار است.

تصویر
تصویر

دکتر آنا اوبراین

توصیه شده: