بهترین غذا برای سگ پرانرژی شما چیست؟

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

من مطمئن هستم که شما اصطلاح "بارگیری کربوهیدرات" را شنیده اید. این به عملی اشاره دارد که در درجه اول ورزشکاران استقامتی از افزایش درصد کربوهیدرات در رژیم غذایی چند روز قبل از یک رویداد استفاده می کنند. کربوهیدرات ها به عنوان گلیکوژن در بافت ماهیچه ای ذخیره می شوند و این راهی برای افزایش مقدار گلیکوژن موجود برای تأمین انرژی به ماهیچه ها است ، که می تواند از خستگی دفع کند.

اگر شما صاحب یک ورزشکار سگ هستید ، ممکن است وسوسه شوید که برای بهبود عملکرد سگ خود ، بارگیری کربوهیدرات را امتحان کنید. نکن فیزیولوژی عضلات سگها و مردم بسیار متفاوت است. تحقیقات منتشر شده در سال 1998 اینگونه بیان می کند:

متابولیسم سگ بی نظیر است. رشته های عضلانی پستانداران بر اساس متابولیسم در انواع I ، IIa و IIb طبقه بندی شده اند. الیاف نوع I در مقایسه با الیاف نوع II دارای فعالیت ATPase کمتری هستند. انواع I و IIa با متابولیسم اکسیداتیو مشخص می شود ، در حالی که الیاف نوع IIb با متابولیسم گلیکولیتیک بی هوازی مشخص می شوند. عضله سگ عمدتاً حاوی فیبرهای اکسیداتیو است. نسبت به اندازه بدن متابولیک ، سگ ها همچنین اسیدهای چرب آزاد را با دو برابر سرعت مشاهده شده در انسان متابولیزه می کنند. بنابراین عضله سگ نسبت به عضله انسان برای استفاده از چربی سازگارتر است و نتیجه گیری از آزمایشات انسانی ممکن است در سگ ها معتبر نباشد.

در سگها ، کربوهیدراتهای ذخیره شده به عنوان گلیکوژن در وقفه های کوتاه مدت نقش دارند - مثلاً کلاه لازم برای تعقیب سنجاب به یک درخت است - اما ورزش هایی که بیش از چند دقیقه طول می کشد ، اساساً به اسیدهای چرب به عنوان سوخت متکی هستند. بنابراین ، دارندگان باید توجه ویژه ای به میزان مصرف چربی ورزشکاران سگ خود داشته باشند.

بیشتر غذاهای سگ موجود در بازار که برای نگهداری بزرگسالان طراحی شده اند ، دارای سطح چربی رژیم غذایی در نوجوانان هستند. کسانی که برای کاهش وزن طراحی شده اند معمولاً در همسایگی 10 درصد چربی یا حتی کمتر برای غذاهای کم وزن قرار دارند. در مقایسه ، رژیم های غذایی طراحی شده برای سگ های بسیار فعال ممکن است حدود 25 درصد چربی داشته باشند. (تمام درصد ها بر اساس ماده خشک گزارش می شوند.)

افزایش محتوای چربی در رژیم غذایی سگ باید به تدریج و حداقل یک ماه قبل از عملکرد مطلوب انجام شود. طول می کشد تا تغییرات لازم در فیزیولوژی اتفاق بیفتد ، و تغییرات ناگهانی رژیم غذایی ، به ویژه مواردی که شامل افزایش سطح چربی هستند ، سگها را در معرض خطر پریشهای دستگاه گوارش و پانکراتیت قرار می دهد ، که یک وضعیت بالقوه تهدید کننده زندگی است.

قبل از قرار دادن سگ خود در رژیم غذایی پرچرب ، باید نگاه صادقانه ای به سطح فعالیت وی داشته باشید. اکثریت قریب به اتفاق حیوانات خانگی ورزشکار نیستند. اگر سگ شما ، مانند من ، در طول صبح دویدن صبحگاهی گاه به گاه جنگجوی آخر هفته است یا تروت در کنار شما است ، غذای "معمولی" سگ خوب است. قبل از اینکه سگ به تخلیه اسیدهای چرب آزاد نزدیک شود ، به ورزش زیادی نیاز است. در واقع ، من گمان می كنم كه بیشتر سگها در مقایسه با مجبور كردن وزن اضافی كه احتمالاً ناشی از تبدیل شدن به یك غذای پرچرب است ، رژیم غذایی با مقادیر طبیعی چربی را بهتر انجام دهند.

دکتر جنیفر کوتس