تصمیم به اتانیز کردن - حتی اگر کاری درست باشد دلخراش است
تصمیم به اتانیز کردن - حتی اگر کاری درست باشد دلخراش است

تصویری: تصمیم به اتانیز کردن - حتی اگر کاری درست باشد دلخراش است

تصویری: تصمیم به اتانیز کردن - حتی اگر کاری درست باشد دلخراش است
تصویری: The Newsroom 1x10 - quixote 2024, نوامبر
Anonim

آخر هفته مجبور شدم به گربه خود ، ویکتوریا ، ادوتان کنم. من فکر کردم که داستان او را به عنوان نوعی مداحی به اشتراک می گذارم و یک بار دیگر نشان می دهم که حتی وقتی تصمیم به اتخاذ صحیح درست باشد ، هرگز آسان نیست.

ویکی را در تابستان سال 1998 و در ابتدای سال آخر تحصیل در دانشکده دامپزشکی پذیرفتم. من یک چرخش سه هفته ای در یک بیمارستان غیرانتفاعی دامپزشکی / پناهگاه حیوانات در واشنگتن دی سی انجام می دادم ، مربی من به من گفت که تمام کاری که برای گذراندن آن چرخش باید انجام دهم این است که یکی از حیوانات آنها را به فرزندی قبول کنم. او شوخی می کرد ، اما با این وجود من با ویکی ، گربه لاک پشتی تقریباً 1 ساله ای که پس از نجات از خیابان های دی سی از جراحی در حال بهبود بود ، آنجا را ترک کردم. زخم در امتداد شکم او.

ویکی بعنوان یک گربه وحشی سابق بسیار شیطان و خجالتی بود. او شش ماه اول خود را با من زندگی کرد و در کمد من زندگی کرد. با افزایش اعتماد او ، او به تدریج بیشتر و بیشتر وقت خود را در جهان با من ، هم اتاقی های من و همه حیواناتمان سپری می کرد.

طی سالهای پس از آن ، ویکی (از جمله مکانهای دیگر) به یک مزرعه 24 جریب در ویرجینیا ، یک مزرعه در وایومینگ و خانه فعلی ما در کلرادو نقل مکان کرد. او مرا در مراحل مهم فارغ التحصیلی از دانشکده دامپزشکی ، ازدواج ، تغییرات متعدد شغلی ، اضافه کردن یک دختر و پسر به خانواده و مرگ بسیاری دیگر از حیوانات خانگی دید. او چندین سال با پرکاری تیروئید پایین آمد اما به درمان ید رادیواکتیو پاسخ زیبایی داد. با ادامه سن وی به بیماری قلبی ، کلیوی و اختلال عملکرد شناختی مبتلا شد ، اما با این وجود از کیفیت زندگی معقول و خوبی تا پایان برخوردار بود.

روز شنبه ، متوجه شدم که او بیشتر خودش را حفظ می کند ، اما عصر او تجمع کرد (صعود قبل از سقوط نهایی چیزی است که من مرتبا مشاهده کرده ام). روز یکشنبه ، او گوشه گیر ، ضعیف و کم آب شد. من قبلاً تصمیم گرفته بودم که از انزجار مادام العمر ویکتوریا مبنی بر "بهم ریختن" احترام بگذارم و دیگر تحت آزمایشات و معالجه های تشخیصی قرار نگیرم که در بهترین حالت ، با توجه به سن (18 سال) و مشکلات سلامتی بیشمار ، می تواند نتیجه اجتناب ناپذیر را به تعویق بیندازد. او در حالی که من او را نوازش کردم و به او یادآوری کردم که چقدر دوست داشتنی است و دلش برای او تنگ می شود ، روی مبل "خود" با آرامش درگذشت. او در زیر بوته های گل رز در حیاط خانه ما دفن شده است.

مغز من می دانست که اوتانازی با توجه به سلامتی ، سن و شخصیت وی کاملاً عملی درست برای ویکتوریا است ، اما قلب من مدام سعی می کرد تصمیم من را با "چه اتفاقی می افتد" خرابکاری کند. اگر فقط یک پانل کار خون دیگر اجرا کنم ، چه می شود؟ شاید چیز جدیدی پیدا کردم که بتوانم درمان کنم. اگر من فقط مایعاتی به او بدهم چه؟ من می دانستم که می توانم احساس بهتری به او بدهم حتی اگر از این کار متنفر باشد. خوشبختانه قلبم سرم را شانه خالی نکرد و ما مسیری را که بیشتر به نفع من بود تا ویکی را طی نکردیم.

در پایان ، همه ما باید بهترین کارها را برای حیوانات خانگی محبوب خود انجام دهیم و نه آنچه که برای ما آسان تر است. من امیدوارم که دانستن تصمیم برای اتان کردن دلهره آور باشد - حتی اگر صاحب مورد دامپزشک باشد و حیوان خانگی مورد بحث یک عمر طولانی و کامل داشته باشد - اگر در موقعیتی مشابه قرار بگیرید ، آرامش شما را فراهم می کند.

تصویر
تصویر

دکتر جنیفر کوتس

توصیه شده: