5 بهترین خزنده و دوزیستان برای کودکان

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

توسط دکتر لوری هس ، دیپل ABVP (تمرین پرندگان)

خزندگان و دوزیستان خاص می توانند حیوانات اهلی خانگی بسیار خوبی باشند ، اما نگهداری برخی از آنها پیچیده است و همه آنها برای کودکان مناسب نیستند.

اگر به پر یا خز حساسیت دارید ، یا بدنبال حیوان خانگی هستید که تماشای او جذاب باشد و از محوطه محوطه خود وقت کم و کمی بگذارد ، این خزندگان و دوزیستان باورنکردنی ممکن است یک انتخاب عالی برای شما باشند. با نظارت مناسب بزرگسالان ، کودکان بزرگتر می توانند مراقبت از این حیوانات را یاد بگیرند و از تنوع طبیعت قدردانی کنند.

در اینجا پنج بهترین خزنده و دوزیستان برای خانواده های دارای بچه آورده شده است:

مارمولک های اژدها ریش دار

با رفتن مارمولک ها ، مراقبت از این حیوانات نسبتاً ساده بوده و از پس آنها راحت است. این مارمولک های زرد / قهوه ای تا نارنجی یا قرمز رنگ نام خود را از توانایی گسترش پوست روی گلو در هنگام ناراحتی یا استرس می گیرند. آنها می توانند یک پا تا دو پا ، بینی تا انتهای دم رشد کنند و به طور متوسط بین هفت تا ده سال زندگی کنند.

این مارمولک ها باید در مخازن شیشه ای گرم شده با چراغ های بیش از حد مخزن نگهداری شوند تا درجه حرارت در منطقه تفرقه (منطقه ای تنظیم شده مانند اینکه حیوان خانگی در آفتاب قرار دارد) 90 تا 105 درجه فارنهایت و در منطقه خنک باشد. در اواسط دهه 70 است. باید شاخه ها یا سیاهه های مربوط به آنها برای صعود و همچنین یک نور تمام طیف با لامپ UV-B / UV-A فراهم شود تا بتواند ویتامین D3 را در پوست خود سنتز کند تا بتواند کلسیم غذای خود را جذب کند. برای حفظ رطوبت بدن و اجازه دادن به آنها برای ریختن پوست به طور صحیح ، باید روزانه آنها را با آب اشتباه گرفته و از طریق پوست جذب کنند. همچنین باید یک کاسه آب کم عمق در اختیار آنها قرار گیرد که در صورت انتخاب می توانند در آن صعود کنند.

اژدهای ریش دار باید از جیرجیرک زنده و کرم کنجاله ، موشهای فازی یا فازی منجمد و ذوب شده تغذیه شوند (حداقل دو بار در هفته با پودر کلسیم اضافی غبار گرفته) ، به علاوه انواع سبزیجات خرد شده از جمله سبزیجات ، کلم پیچ ، اسفناج ، کاهوی رومی ، سبزی خردل ، کدو سبز ، کدو سبز ، سیب زمینی شیرین ، فلفل ، و هویج خرد شده. همچنین باید دو بار در ماه به آنها مکمل چند ویتامین بپاشید. اگر مرتباً با آنها برخورد شود ، اژدهای ریش دار می توانند کاملا مطیع و بسیار تعاملی باشند.

پلنگ گکوس

این مارمولک ها نام خود را از پوست زرد خود گرفته اند که در ابتدا با راه راه های قهوه ای پوشانده شده و در نهایت با افزایش سن لکه های آن محو می شود. آنها تا حدود یک فوت بزرگ می شوند و با مراقبت مناسب بین هشت تا ده سال زندگی می کنند. این گکوها در مخازن شیشه ای با سنگهایی که برای صعود روی آنها و یک ظرف کم عمق آب که در آن خیس می شوند زندگی می کنند. به آنها باید یک جعبه پوست مرطوب حاوی خزه یا ورمیکولیت داده شود که هر روز برای تهیه رطوبت جهت تسهیل ریزش طبیعی پوست ، مه گرفته می شود. باید آنها را با یک لامپ حرارتی بیش از مخزن تهیه کرد تا دما را از 90 درجه فارنهایت در منطقه باز شدن تا 70 درجه پایین در منطقه خنک دور از لامپ حفظ کند.

علیرغم رفتار شبانه آنها در طبیعت ، گلوهای پلنگی که در خانه زندگی می کنند نیز باید یک لامپ UV-A / UV-B با طیف کامل تهیه کنند تا به درستی ویتامین D3 را سنتز کرده و کلسیم را جذب کند.

جکوهای پلنگ باید هر روز تا یک روز در کنار جیرجیرک های زنده همراه با کرم های غذایی زنده گاه به گاه ، کرم های مومی یا حشرات دیگری که از روده پر شده اند (با رژیم غذایی غنی از ویتامین) تغذیه شوند ، قبل از اینکه به آنها پیشنهاد شود. حشرات همچنین باید قبل از تغذیه با گکو با پودر کلسیم گردگیری شوند. با موشهای صورتی منجمد و ذوب شده می توان گکوهای بزرگتر را تغذیه کرد. این مارمولک ها به راحتی قابل کنترل هستند و به طور کلی بسیار ملایم ، می توانند اولین خزندگان برای خانواده ها باشند.

مار ذرت

این مارهای نارنجی تا قهوه ای قرمز حیوانات اهلی خانگی بسیار خوبی برای خانواده ها ایجاد می کنند ، زیرا آنها قابل کنترل هستند و با مراقبت مناسب می توانند در بیست سالگی زندگی کنند. آنها به اندازه کافی بزرگ هستند که خیلی شکننده نیستند ، در عین حال خیلی بزرگ نیستند که بتوانند آنها را بترسانند. در حالی که می توانند بین چهار تا شش فوت رشد کنند ، اما اداره آنها معمولاً از بسیاری از گرازها و مارهای پیتون راحت تر است ، زیرا به اندازه این مارهای دیگر درازا ندارند.

این مارها باید به تنهایی در آکواریوم های شیشه ای با درپوش های ضد فرار ، حداقل یک جعبه مخفی (مانند یک چوب توخالی یا یک قطعه لوله PVC) نگهداری شوند تا احساس امنیت کنند و شاخه های درختان برای کوهنوردی. برای تهیه منطقه گرم 85 درجه فارنهایت و یک منطقه خنک در دهه 70 کم باید آنها را با یک لامپ حرارتی بیش از مخزن تهیه کرد. خزه خاکی یا حوله کاغذی مرطوب را که مرتباً مه زده و عوض می کنید تا از رشد کپک جلوگیری کند باید از رطوبت مناسب برای ریزش مناسب اطمینان حاصل کنید.

گرچه مارها وقتی استخوان های طعمه های کامل را می خورند ، کلسیم را بلع می کنند ، اما در صورت داشتن چند ساعت در روز نور UVB / UVA با طیف کامل ، غذای آنها بهتر می شود تا اطمینان حاصل شود که چرخه های روز و شب و فصلی را تجربه می کنند. ملافه های مبتنی بر کاغذ ، مانند کاغذهای خرد شده یا گلوله های کاغذی بازیافتی فشرده تولیدی تجاری ، به جای تراش چوب یا پوسته های گردو ایده آل هستند ، زیرا کاغذ در صورت خوردن قابل هضم است ، در حالی که پوسته های چوب یا گردو بلعیده شده می توانند منجر به انسداد دستگاه گوارش شوند. از شن و ماسه هرگز نباید به عنوان ملافه استفاده کرد زیرا در صورت بلعیدن ، می تواند منجر به عدم تأثیر روده شود.

مارهای ذرت باید از جوندگان تازه کشته شده یا منجمد و ذوب شده تغذیه شوند. شکار زنده هرگز نباید ارائه شود ، زیرا آنها می توانند مار را گاز بگیرند و منجر به عفونت مهلک در حیوان خانگی شما شوند. مارهای جوان را می توان با موش های کوچک تغذیه کرد ، در حالی که بزرگسالان ممکن است با موش های بزرگتر یا موش های کوچک تغذیه شوند. مارهای ذرت کودک باید هر پنج تا هفت روز تغذیه شوند ، در حالی که بزرگسالان باید هر هفت تا ده روز تغذیه شوند. آب باید در یک کاسه کم عمق و غیر قابل خوردن به اندازه ای بزرگ باشد که بتواند آن را خیس کند. مارهای ذرت بهتر است دو تا سه روز پس از تغذیه ، پس از شروع هضم وعده غذایی خود و نه قبل از اینکه دوباره گرسنه شوند ، با آنها کار شود ، مناسب تر برای گاز گرفتن. با خویشتنداری ملایم ، این مارها می توانند کاملا اهلی شده و به راحتی به لمس صاحبانشان پاسخ دهند.

لاک پشت های روسی

این لاک پشت ها (که در خشکی زندگی می کنند ، در مقابل لاک پشت هایی که در آب زندگی می کنند) فعال هستند و به طور معمول دوست دارند غذا بخورند. آنها همچنین کوچک باقی می مانند ، طول آنها بیش از هشت تا ده اینچ نیست ، و ماده ها کمی بزرگتر از مردان هستند. با مراقبت مناسب ، آنها می توانند بیش از 40 سال عمر کنند. در حالت ایده آل ، این خزندگان گرما دوست در آب و هوای گرم در بیرون نگهداری می شوند. با این حال ، در مناطق معتدل می توان آنها را در مخازن شیشه ای با تهویه مناسب با صفحه نمایش یا سطل های بزرگ پلاستیکی با بالای تهویه قرار داد. محفظه هایی با کناره های مات (و نه شفاف) گاهی اوقات لاک پشت ها را از قدم زدن و برخورد به دیواره های مخزن منصرف می کنند. گرما را می توان با لامپهای حرارتی استاندارد ، لامپهای حرارتی مادون قرمز (قرمز) یا گسیل کننده های حرارتی سرامیکی تأمین کرد تا دمای شستشو بین 95 تا 100 درجه فارنهایت حفظ شود و بقیه محفظه کمتر از 80s پایین نباشد. لامپ های طیف کاملی که نور UVB را تأمین می کنند برای سنتز ویتامین D3 و متعاقبا برای متابولیسم مناسب کلسیم در رژیم غذایی برای این خزندگان ضروری است.

لاک پشت های روسی عاشق حفاری و سوراخکاری هستند ، بنابراین باید به آنها بستر عمیق مانند محصولات گلوله ای کاغذ بازیافت شده یا کاغذهای خرد شده داده شود. در صورت تغییر مکرر برای جلوگیری از رشد کپک ، ممکن است از بسترهای دیگری مانند گلوله خرگوش یا مالچ سرو استفاده شود. یک جعبه پنهان مانند نیم چوب وارونه یا جعبه چوبی می تواند سرپناه و امنیت را فراهم کند.

این حیوانات گونه های کویری هستند که تمایل زیادی به مصرف آب ندارند. آنها را باید هفته ای دو بار در آب گرم کم عمق خیسانده تا آب آنها را حفظ کند و در صورت انتخاب می توانند به یک ظرف کم عمق آب تمیز دسترسی داشته باشند.

لاک پشت های روسی گیاه خواری هستند که انواع سبزیجات تیره ، برگ دار ، از جمله کاهو رومایی ، یقه ، بالای هویج ، کلم پیچ ، سبزی خردل و سبزی چغندر ، به علاوه مقادیر کمتری هویج ، کدو و فلفل دلمه ای را می خورند. مقادیر کمی میوه ، مانند سیب ، موز ، گلابی و توت ، می تواند گاه گاهی به عنوان خوراک تغذیه شود اما نباید بیش از 10 درصد از رژیم غذایی را تشکیل دهد.

رژیم های تجاری لاک پشت نیز موجود است که می تواند همراه با سبزیجات و میوه ها استفاده شود. چمن و یونجه تازه نیز ممکن است عرضه شود. هدف ارائه هرچه بیشتر تنوع در رژیم غذایی است. غذا باید یک روز در میان با پودر کلسیم و در روزهای بین مدت با پودر کلسیم حاوی ویتامین D کمی پاشیده شود. همچنین یک وعده ویتامین باید دو بار در ماه روی غذا غبار گرفته شود. به طور کلی ، تا زمانی که پاهای آنها با یک سطح جامد در تماس باشد ، این خزندگان ملایم از دست زدن لذت می برند و حیوانات اهلی بسیار آرام هستند.

قورباغه های Pacman

به طور کلی ، مراقبت از دوزیستان به طور معمول دشوارتر از بیشتر خزندگان است ، بنابراین بیشتر دوزیستان برای خانواده های دارای فرزند ایده آل نیستند. با این حال ، قورباغه های Pacman در صورت نگهداری صحیح می توانند حیوانات خانگی عالی بسازند. این دوزیستان آمریکای جنوبی که قورباغه های شاخدار آرژانتینی یا زینتی نیز نامیده می شوند ، در رنگهای مختلف (زرد ، سبز ، نارنجی و قهوه ای) و الگوهای (راه راه و خالدار) وجود دارند و از اندازه یک چهارم به دو و نیم رشد می کنند- و نرها به طول چهار اینچ و زنان چهار تا هشت اینچ بعد از یک و نیم سال. با مراقبت مناسب ، این قورباغه ها می توانند 15 سال عمر کنند.

قورباغه های Pacman باید به صورت جداگانه در مخازن پلاستیکی یا شیشه ای 10 تا 20 گالنی با درپوش های روی صفحه و بستر مرطوب (بستر برگ یا خزه گلدان) و همچنین نقاط مخفی مانند پشت گیاهان زنده نگهداری شوند. این قورباغه ها عاشق سوراخ شدن هستند و فقط چشمهایشان را در بالای زمین قرار می دهند. بنابراین ، بستر مخزن باید عمیق باشد. یک ظرف آب کم عمق نیز ممکن است برای خیساندن آنها تهیه شود اما باید روزانه تعویض شود تا آلوده نشود.

دمای مخزن باید بین 72 تا 85 درجه فارنهایت حفظ شود. این قورباغه ها ممکن است در صورت گرم شدن بیش از حد خشک شده و از کمبود آب بدن خود استفاده کنند ، بنابراین اگر یک عنصر گرم کننده برای حفظ درجه حرارت مخزن لازم باشد ، یک پد حرارتی زیر مخزن یا یک لامپ شبانه قرمز یا بنفش بهترین قدرت است. مه زدگی روزانه و تهیه ملافه های مرطوب (اما نه مرطوب) به آنها کمک می کند تا بدن خود را مرطوب نگه دارند. تأمین نور ماورا species بنفش برای این گونه بحث برانگیز است ، زیرا این قورباغه ها در طبیعت به طور معمول زیر برگ ها در کف جنگل دفن می شوند. با این حال ، اگر مخزن از شش اینچ بلندتر است ، یک لامپ فلوئورسنت 5.0 جمع و جور برای کمک به تشکیل ویتامین D و متابولیسم کلسیم توصیه می شود.

قورباغه های پکمن عاشق غذا خوردن هستند و اگر فرصتی فراهم شود پرخوری می کنند. به طور کلی ، آنها عمدتا جیرجیرک و سوخاری می خورند ، اما همچنین می توانند کرم های کنجاله زنده ، کرم مومی ، کرم های ابریشم ، کرم خاکی ، ماهی تغذیه کننده و حتی موش های ریز منجمد ، ذرات ملخ ، ملخ و حلزون بخورند. غذا باید با پودر کلسیم همراه با ویتامین D3 پاشیده شود و یک مولتی ویتامین هفته ای یکبار روی غذا گردگیری شود. قورباغه های بزرگ و بزرگ Pacman نباید روزانه تغذیه شوند یا چاق می شوند.

به عنوان دوزیستان ، قورباغه های Pacman پوستی نازک و شکننده دارند که به سرعت خشک می شوند و اگر به طور خشن رفتار نشوند به راحتی آسیب می بینند. آنها همچنین سموم و میکروب ها را از طریق پوست خود جذب می کنند ، بنابراین باید تا آنجا که ممکن است کمتری با آنها رفتار شود و هنگام دست زدن به آنها فقط با دستکش مرطوب و نه با پوست برهنه لمس شوند.

صرف نظر از گونه ها ، همه خزندگان و دوزیستان به طور بالقوه می توانند باکتری سالمونلا را حمل كنند ، بنابراین این حیوانات اهلی برای كودكان بسیار كوچكی كه ممكن است آنها را اداره كنند و سپس دستان خود را در دهان خود بگذارند ، نیستند. هنگام مراقبت از خزندگان و دوزیستان باید بر همه کودکان نظارت شود و خانواده ها حتماً قبل از آوردن کودک به خانه خود ، درمورد نیازهای مراقبت از خزندگان یا دوزیستان تحقیقات کاملی انجام دهند.