کنار آمدن با مرگ حیوان خانگی خود: یک راهنمای مهم

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

حیوانات زندگی پدر و مادر حیوانات خانگی را بسیار شاد می کنند. این پیوند خاص ، از دست دادن اجتناب ناپذیر حیوان خانگی برای کنترل آن بسیار دردناک است. روزها و هفته های مربوط به مرگ یک حیوان خانگی حیوان خانگی هرگز آسان نیستند ، اما متخصصان مراقبت از حیوانات و دوستداران حیوانات دیگر می توانند از کاهش بار استفاده کنند. در اینجا آنچه والدین حیوانات خانگی هنگام استفاده از روند بهبودی می توانند انتظار داشته باشند ، است.

تصمیم برای اتانزای حیوان خانگی خود

در بسیاری از موارد ، والدین حیوانات خانگی باید تصمیم بگیرند که حیوان خانگی بیمار یا پیر را به خاطر تخفیف حیوانات اهانت کنند. این یک انتخاب دشوار است ، حتی وقتی حیوانی رنج می برد. دکتر لیزا موزس ، متخصص مراقبت تسکینی و درد در انجمن پزشکی پیشگیری از ظلم به حیوانات در آنجل ماساچوست در بوستون ، می گوید: شرایط برای والدین حیوان خانگی معمولاً پر از عدم اطمینان است.

موسی می گوید: "ما واقعاً هیچ تصمیم دیگری در زندگی نمی گیریم که مشابه آن باشد." "مردم انتظار دارند که در مورد آن احساس واضح کنند و بدانند که چه موقع احساس خوبی خواهد داشت. اما اگر منتظر آن لحظه باشید ، ممکن است رنج های غیر ضروری را طولانی کنید."

میشل پیچ ، مشاور و مربی غم و اندوه دامپزشکی در بیمارستان دامپزشکی رایان دانشگاه پنسیلوانیا ، فیلادلفیا می گوید ، هرچقدر تصمیم دشوار باشد ، اتانازی می تواند مهربانترین گزینه برای حیوانی باشد که رنج می برد.

او توضیح می دهد: "در مورد دادن و گرفتن پیوند انسان و حیوان در مورد آن فکر کنید: گاهی اوقات آنها بیشتر برای ما اینجا هستند ، و گاهی اوقات ما بیشتر برای آنها." "اوتانازیا صاحب حیوان خانگی است که تصمیم می گیرد درد عاطفی ناشی از اجازه دادن به عزیزان خود را تحمل کند تا از بروز درد جسمی در حیوان خانگی آنها جلوگیری کند."

موسی توضیح می دهد که بین دانستن از نظر عقلی که زندگی یک حیوان در انتها است و احساس آمادگی برای انتخاب اتانازی تفاوت وجود دارد. جای تعجب نیست که اکثر مردم آن را به تعویق می اندازند. در یک حرفه 30 ساله ، موسی فقط سه نفر را به او گفته است که احساس می کنند خیلی زود حیوان خانگی خود را تحریم می کنند.

موسی می گوید والدین حیوانات خانگی اغلب امیدوارند که حیوان خانگی در خواب به آرامش بمیرد ، اما به ندرت این اتفاق می افتد و حیوان خانگی معمولاً رنج می برد. "من نمی توانم برای آنها تصمیم بگیرم. اما در صورت لزوم می توانم طرفدار بیمار خود باشم که اولین اولویت من است."

کیفیت زندگی حیوان خانگی خود را در نظر بگیرید

از نظر موسی ، تصمیمات در مورد اوتانازی به کیفیت زندگی کاهش می یابد. او می گوید: "وقتی من با بیمار جدیدی برای مراقبت تسکینی یا مشاوره درد ملاقات می کنم ، ما همیشه با ارزیابی کیفیت زندگی شروع می کنیم و در مورد آنچه که به نفع بیمار است به توافق می رسیم." "من فکر می کنم که به عنوان یک موضوع جداگانه از آنچه که من ممکن است بخواهم یا آنچه که صاحب حیوان خانگی ممکن است بخواهد. آنچه حیوان خانگی می خواهد متفاوت باشد."

موسی برای رسیدن به بهترین تصمیم ، به والدین حیوانات خانگی کمک می کند تا عناصر مهم زندگی حیوان خانگی را تشخیص دهند و تشخیص دهند که وقتی این موارد از دست می روند ، کیفیت زندگی بسیار کاهش می یابد. به عنوان مثال ، موسی یک بیمار 18 ساله داشت که همیشه عاشق اتومبیل سواری بود ، اما این دوچرخه سواری از نظر جسمی برای او ناخوشایند بود و باعث اضطراب شد. او می گوید: "این دیگر لذت همان لذت او را نداشت."

موسی به والدین حیوانات خانگی توصیه می کند که به دلیل نشانه های پایین آمدن کیفیت زندگی ، از تغییرات ظریف در رفتار و رفتار حیوان خانگی خود آگاه باشند. چنین تغییراتی می تواند شامل ایستادن در لبه پارک سگها باشد ، دیگر از نوازش کردن ، تمام مدت خوابیدن یا تغییر در الگوی خواب لذت نبرید (به عنوان مثال شب بیدار باشید و روز بخوابید). وی توصیه می کند که داشتن یک رابطه خوب با یک دامپزشک معتمد ، که می تواند چشم انداز ارزشمندی را ارائه دهد ، بسیار مهم است.

موسی می گوید: "برای حفظ دیدگاه با افرادی که به شما و حیوانتان اهمیت می دهند صحبت کنید." "وقتی افرادی که به شما اهمیت می دهند به شما می گویند همه چیز تغییر می کند ، توجه کنید."

وقتی حیوان خانگی غیر منتظره می میرد

برای برخی از والدین حیوانات خانگی ، مرگ غیرمنتظره یا طبیعی آسان تر است ، زیرا آنها مجبور نیستند تصمیمی برای اتان شدن بگیرند. برای دیگران ، این شوک فقط ضرر را دشوارتر می کند.

پیچ می گوید: "مردم تمایل به احساس گناه دارند." "هنگامی که یک حیوان به طور طبیعی می میرد ، برخی از افراد احساس می کنند که شاید باید علائم را زودتر گرفته و می توانستند حیوان خانگی خود را نجات دهند. وقتی حیوان مورد اتهام قرار می گیرد ، گناه متمرکز بر درست بودن زمان آن است."

صحبت با کودکان در مورد مرگ یک حیوان خانگی خانگی

موسی معتقد است كه حضور كودكان هنگام ترك حیوان خانگی ، اغلب تجربه ای مناسب و حتی مثبت است. او می گوید: "اگر شما صادق و روراست باشید ، آنها به خوبی از عهده این کار بر می آیند - اگر در سنی باشند که دلیل وقوع آن را بفهمند و نگران نباشند که برای شخصی اتفاق بیفتد."

پیچ موافقت می کند که صادق بودن با کودکان بسیار مهم است. وی توصیه می کند از اصطلاح "خواباندن" در کودکان زیر 8 سال استفاده نکنید ، زیرا آنها ممکن است این امر را با زمان خواب مرتبط کنند و نمی خواهند بخوابند. او می گوید: "اگر بچه ها به اندازه کافی بزرگ هستند و نمی توانند با حیوان خانگی پیوند برقرار کنند ، آنقدر بزرگ هستند که می توانند از دست دادن آن با خبر شوند."

این حیوان خانگی اعم از این که به او معترض شده باشد یا به طور طبیعی مرده باشد ، پیچ به والدین توصیه می کند از گفتن اینکه حیوان خانگی فرار کرده یا به یک مزرعه رفته است تا از احساسات آنها جلوگیری کند ، خودداری کنند. او می گوید: این دروغ های سفید ممکن است باعث شود کودکان سال ها به دنبال حیوان خانگی خود باشند تا اینکه اجازه دهند این درد را بکشند. همچنین ، می تواند برای کودکان خوب باشد که والدین خود را غمگین کنند تا آنها یاد بگیرند که ناراحت بودن از دست دادن و ابراز این احساسات طبیعی است ،

احساسات پس از مرگ حیوان خانگی

صرف نظر از شرایط مرگ حیوان خانگی ، عواقب بلافاصله می تواند یک غلتک عاطفی باشد. پیچ می گوید: "اغلب احساس بی حسی و حتی گاهی اوقات تسکین می یابد که حیوان دیگر رنج نمی برد."

موسی می گوید والدین حیوانات خانگی اغلب پس از مرگ حیوان در ترک بدن مشکل دارند ، یا می خواهند یک قسمت از بدن (گوش یا قطعه دم) را حفظ کنند ، که به خصوص برای کارکنان بیمارستان ناراحت کننده است.

پیچ ، که گروه های پشتیبانی از دست دادن حیوانات خانگی را در دانشگاه پنسیلوانیا تسهیل می کند ، می گوید مردم اغلب پس از مرگ حیوان خانگی ، خانه را بسیار آرام توصیف می کنند ، حتی اگر افراد دیگری در خانه باشند. در ابتدا ممکن است افراد برای جلوگیری از یادآوری ، احساس راحتی کنند که مشغول کار هستند یا از خانه بیرون می روند.

پیچ می گوید: "درد عاطفی معمولاً از چند روز تا چند هفته بیشتر از روز اول احساس می شود." "این برای بسیاری از مالکان تعجب آور است ، اما این بدان معناست که واقعیت و دوام اوضاع در حال شروع است."

داغدار از دست دادن حیوان خانگی خانگی

پیچ می گوید که مراحل غم و اندوه پس از از دست دادن حیوان خانگی شبیه مواردی است که مردم هنگام از دست دادن یکی از عزیزان انسانی خود تجربه می کنند.

مرحله اولیه ، انکار ، می تواند در زمان تشخیص نهایی انجام شود و در نتیجه ویزیت دامپزشکی را به تعویق بیندازد. همچنین می تواند پس از از دست دادن ، در دور ماندن از خانه برای جلوگیری از مقابله با عدم حضور حیوان خانگی رخ دهد.

عصبانیت بعدی است و می تواند به سمت خود وی یا دامپزشک (به دلیل عدم توانایی نجات حیوان خانگی) یا حتی به سمت حیوان خانگی برای زنده ماندن معطوف شود. پیچ می گوید ، این امر می تواند به طور غیرمستقیم ظاهر شود ، به عنوان بی حوصلگی با خانواده ، دوستان یا همکاران.

والدین حیوانات خانگی همچنین ممکن است احساس گناه کنند ، وقایعی را که منجر به مرگ حیوان خانگی شده و خودشان را حدس بزنند دوباره تکرار کنند. بدون توجه به اینکه آیا فرد سابقه افسردگی دارد ، ممکن است احساس افسردگی را به دنبال داشته باشد ، زیرا والدین حیوان خانگی متوجه می شوند که این ضرر دائمی است.

سرانجام ، Pich می گوید ، سرانجام ، مردم در جایی که بهبودی رخ دهد ، به مقبولیت می رسند. این مرحله شامل غم و اندوه است اما با قدردانی از تمام شادی که زندگی حیوان خانگی آنها به همراه آورده است.

یافتن راه های مقابله با از دست دادن حیوان خانگی

گفتگو با دیگران که فهم ضرر را دارند و حامی و صبور هستند می تواند کمک کند ، پیچ می گوید. روزنامه نگاری ، یوگا ، مراقبه ، پروژه های هنری یا مسافرت نیز ممکن است مفید باشد. وی توصیه می کند: "مهمترین چیز این است که [والدین حیوان خانگی] با خود صبور باشند و انتخاب هایی را انجام دهند که با خودشان مهربان باشند."

گاهی اوقات از دست دادن حیوان خانگی می تواند منجر به "غم و اندوه پیچیده" ، یا احساس غم و اندوه شدید و طولانی مدت شود که زندگی روزمره را مختل می کند. وی می گوید ، این نوع غم و اندوه می تواند پس از مرگ نزدیكان به طور پی در پی ، هنگامی كه فقدان جدیدی فرد را به یاد یك بزرگتر می اندازد ، یا هنگامی كه مراقب خواستار مرگ پیچیده است ، آشكار شود.

پیچ می گوید ، گروه های پشتیبانی از دست دادن حیوانات خانگی ، جایی که مردم با دیگران صحبت می کنند و درد آنها را درک می کنند ، می توانند روند عادی شدن را عادی کنند. مشاوره فردی یا خانوادگی نیز ممکن است لازم باشد. خطوط تلفنی پشتیبانی از غم و اندوه حیوان خانگی می تواند تماس گیرندگان را با یک شنونده دلسوز ارتباط برقرار کند. وی تأکید می کند: "از درخواست کمک نترسید".

یادبود حیوان خانگی درگذشته

پیچ می گوید ، برخی افراد مراسم تشییع جنازه یا یادبودهایی را انتخاب می كنند كه اهمیت ضرر را تأیید كنند. به عنوان مثال ، ممکن است دوستان یا خانواده برای جمع آوری داستان یا تصویری از حیوان جمع شوند. پیچ خاطرنشان می کند ، این تلاش ها حیوان خانگی را ارج می نهد و ممکن است به مردم کمک کند تا کنار بیایند ، به ویژه برای صاحبان آن که فرصتی برای خداحافظی با حیوان خانگی نداشته اند. وی اضافه می کند که کودکان ممکن است بخواهند درگیر شوند ، و به آنها راهی سالم برای ابراز احساسات می دهند.

برای زنده نگه داشتن حافظه حیوان خانگی ، عکس ها ، نقاشی ها یا نقاشی های قاب دار را در نظر بگیرید. ایجاد دفترچه های یادداشت یا جعبه های سایه ؛ چاپ پنجه سفالی ساخته شده در دامپزشک را دریافت کنید. پیچ پیشنهاد می کند یا خاکستر را در مکان خاصی در خانه نگهداری کنید یا آنها را پراکنده کنید. دیگران ممکن است ترجیح دهند پول را به نام حیوان خانگی به یک م charسسه خیریه حیوانات اهدا کنند یا لوازم حیوانات خانگی دیگر را به پناهگاه حیوانات ندهند.

دریافت حیوان خانگی جدید پس از ضرر

موسی توصیه نمی کند که به محض مرگ حیوان خانگی جدید تهیه شود. "بسیار وسوسه انگیز است ، اما من هرگز کسی نبودم که بتواند چنین کاری کند. احساس می کردم نسبت به رابطه با حیوانی که از دست داده ام بی احترامی است. "او می گوید ، در نهایت این یک تصمیم فردی است. توصیه او این است که صبر کنید و سعی کنید با درد همراه باشید ، هرچند ناراحت کننده باشد.

پیچ موافقت می کند که زمان مناسبی برای تهیه حیوان خانگی جدید وجود ندارد. یک نفر ممکن است یک هفته بعد آماده باشد ، در حالی که ممکن است دیگری به یک سال زمان نیاز داشته باشد. برخی از افراد با پرورش حیوان خانگی انگشتان پا را به عقب فرو می برند. یک زن در یکی از گروه های پشتیبانی پیچ ، این جمله را خلاصه کرد و گفت: "شما می دانید که وقتی می توانید حیوان خانگی جدیدی را به خانه بیاورید آماده هستید و انتظار ندارید که آن مردی باشد."

توسط کارول مک کارتی