چگونه از کودک گکو مراقبت کنیم - کودک مراقبت از مارمولک

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

توسط لوری هس ، DVM ، دیپلمات ABVP (تمرین پرندگان)

گکو یکی از محبوب ترین گونه های مارمولک است که به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می شود. بچه گچ ها می توانند به هر خانواده موارد شایان توجهی اضافه کنند و در صورت نگهداری و تغذیه مناسب می توانند بزرگسالانی مقاوم باشند که سالها زندگی می کنند. نکته اصلی این است که قبل از به دست آوردن خود به آنها آموزش دهید تا بتوانید از همان ابتدا آنها را تنظیم کنید.

بیش از 2 هزار گونه گکو ، در رنگ و پوست و الگوهای مختلف ، در سراسر جهان شناخته شده است. از رایج ترین گونه های مارمولک های خانگی حیوانات اهلی پلنگی و گلوهای تاجی است. گکوهایی که کمتر نگهداری می شوند شامل گکوهای روز و گکوهای توکای هستند.

هنگام تولد ، گکوهای جوجه ریزی معمولاً 3 تا 4 اینچ طول دارند. گکوهای پلنگ ماده بالغ به 7 تا 8 اینچ رشد می کنند ، در حالی که نرها به 8 تا 10 اینچ می رسند. گکوهای تاج دار بزرگسالان از هر دو جنس به طور معمول 4.5-5 اینچ طول دارند.

بسیاری از فروشگاه ها و پرورش دهندگان حیوانات اهلی حیوانات بچه گکو می فروشند تا صاحبان بتوانند در سنین جوانی با حیوانات خانگی خود پیوند برقرار کرده و رشد آنها را مشاهده کنند. گرچه بچه گکوها از نظر اسکلتی و سیستم ایمنی کاملاً رشد نکرده اند و از این رو نسبت به همتایان پیر خود مستعد ابتلا به بیماری های خاص هستند. بنابراین ، برای جلوگیری از پیشرفت بیماری های شایع نوجوانان ، باید هنگام تغذیه و نگهداری مناسب آنها.

هنگامی که محفظه های آنها به درستی تنظیم شد و رژیم تغذیه ای ایجاد شد ، مراقبت از بچه گکوها نسبتاً آسان است.

ساخت خانه ای برای کودک خود Gecko

گکوها به طور معمول در آکواریوم های شیشه ای 10 تا 20 گالنی قرار می گیرند. از جعبه های پلاستیکی مخصوص نگهداری ژاکت نیز می توان استفاده کرد ، به شرطی که جعبه حداقل یک فوت ارتفاع داشته باشد تا از بیرون پریدن سوسمار جلوگیری کند. مخازن بیست گالنی برای بزرگسالان بزرگتر بهتر است یا اگر بیش از یک گکو در همان مخزن قرار گرفته باشد.

مخازن بزرگتر از 20 گالن ممکن است به سختی گرم و مرطوب نگه داشته شوند و ممکن است گکو را از نشستن زیر نور گرما و اشعه ماوراio بنفش (UV) جلوگیری کند. برای جلوگیری از فرار و ایجاد تهویه مناسب ، کلیه محفظه ها باید دارای یک سر مش مشبک باشند. یک جعبه پلاستیکی وارونه و کوچک با یک درب برش خورده ، پر از خزه مرطوب یا ورمیکولیت ، می تواند در داخل محفظه به عنوان یک جعبه مخفی استفاده شود تا به حفظ رطوبت به اندازه کافی بالا کمک کند تا گکو بتواند پوست خود را به درستی بریزد. گیاهان زنده یا مصنوعی نیز می توانند به محفظه اضافه شوند تا به حفظ رطوبت و برآوردن میل گکو برای صعود کمک کنند.

Geckos کودک به گرما و رطوبت نیاز دارد

انواع گکوها ، صرف نظر از گونه ها ، در محفظه های خود به گرمای اضافی احتیاج دارند. گرما را می توان با یک لامپ حرارتی بیش از مخزن یا یک تشک حرارتی زیر مخزن قرار داد که در یک انتهای مخزن قرار گرفته است. سنگ داغ توصیه نمی شود ، زیرا ممکن است بسیار گرم شود و خزندگان اغلب قبل از سوختن از آنها جدا نمی شوند.

مخازن Gecko باید دارای یک محدوده دما با انتهای گرم و انتهای خنک باشند. دامنه مناسب دما برای یک گکو به گونه بستگی دارد. گچهای پلنگ باید دارای یک منطقه گرم (حاوی جعبه پنهان) باشد که حدود 90 درجه فارنهایت و یک منطقه خنک باشد که کمتر از درجه پایین 70 درجه فارنهایت نباشد. گکوهای تاجی در دماهای کمی پایین تر عمل می کنند ، در حالی که منطقه گرم در 70s بالا تا 80 ° F پایین و منطقه خنک کمتر از 70 ° F نیست.

درجه حرارت مخزن باید روزانه با اسلحه های درجه حرارت "point and shoot" ، که در اکثر فروشگاه های حیوانات خانگی موجود است ، یا با نوارهای دما یا دماسنجهای سنتی که روی دیواره های داخلی مخزن قرار دارند ، کنترل شود. مقدار گرمای ارائه شده بسته به دمای محیط اتاقی که مارمولک در آن قرار دارد ، ممکن است نیاز به تغییر فصلی داشته باشد.

همچنین رطوبت باید با سنجهایی به نام رطوبت سنج کنترل شود. در حالت ایده آل ، رطوبت باید بین 50-70 درصد حفظ شود تا اطمینان حاصل شود که مارمولک ها رطوبت رسانی کرده و پوست آنها را به درستی ریخته اند. مه زدگی روزانه مخزن به حفظ رطوبت کافی کمک می کند.

اکثر گونه های گکو در طبیعت شبانه هستند و شب ها فعال هستند بنابراین در معرض تابش زیاد آفتاب نیستند. در نتیجه ، برخی از پرورش دهندگان خزندگان و دامپزشکان احساس می کنند که گچ ها به نور ماورا UV بنفش نیاز ندارند. تأمین نور ماورا UV بنفش به گکو بحث برانگیز است و دامپزشکان خاصی (از جمله این نویسنده) احساس می کنند که گکوها بهتر عمل می کنند و کمتر ممکن است به بیماری های اسکلتی مانند بیماری متابولیک استخوان مبتلا شوند ، زیرا هر روز در معرض چند ساعت قرار می گیرند از اشعه ماورا بنفش از لامپ ماورا بنفش تمام طیف ، به خصوص اگر کاملاً در داخل منزل نگهداری شود.

اگرچه گکوها در طبیعت ممکن است روی ماسه یا خاک زندگی کنند ، اما این بسترها معمولاً در محفظه حیوان خانگی توصیه نمی شوند ، زیرا حیوان ممکن است ناخواسته آنها را بلعیده و دچار انسداد یا انسداد دستگاه گوارش شود. ملافه های مبتنی بر کاغذ ، مانند گلوله های کاغذی بازیافتی که به طور معمول برای خوکچه های هندی و خرگوش استفاده می شود ، یا روزنامه خرد شده ، بهتر است ، زیرا در صورت مصرف قابل هضم هستند.

برای داشتن ظاهری طبیعی تر ، ممکن است از تکه های فرش خزنده که در فروشگاه های حیوانات خانگی فروخته می شود به عنوان ملافه استفاده شود. با این حال ، فرش خزندگان باید مرتباً عوض شود ، زیرا به سرعت با مواد غذایی و مدفوع آلوده می شود.

چه چیزی به کودک Gecko خورانده شود

گلوهای پلنگ گوشتخوار هستند. آنها گیاهان یا سایر مواد گیاهی را نمی خورند بلکه حشرات زنده مانند کرم های کنجاله ای و جیرجیرک ها را می خورند. گکوهای تاجدار علاوه بر حشرات ، مقدار کمی میوه در طبیعت نیز می خورند.

می توان روزانه جیرجیرک های کوچک و کرم های خوراکی به گکوهای کودک ارائه داد. به طور کلی حشرات نباید از عرض سر گکو بزرگتر باشند. وقتی مارمولک ها به اندازه بزرگسالان نزدیک می شوند ، می توانند هر روز در میان با حشرات تغذیه شوند و به آنها حشرات بزرگتری مانند کرم مومی ، کرم فوق العاده و سوخاری دوبیا پیشنهاد شود.

حشراتي كه از گكو تغذيه مي كنيد بايد قبل از عرضه به گكوها از جيره اي تغذيه شوند كه با كلسيم ، ويتامين ها و مواد معدني غني شده باشد (فرآيندي به نام بارگذاري روده) تا مارمولك تغذيه متعادلي داشته باشد. اگر حشرات خود را برای تغذیه پرورش می دهید ، حشرات باید سه بار در هفته با پودر کلسیم ، دو بار در هفته پودر کلسیم با ویتامین D3 اضافی و یک بار در هفته با یک مکمل معدنی پوشانده شوند ، قبل از اینکه به گکو تغذیه شوند.

حشرات را می توان در ظرف های کم عمق کوچکی که گکوها می توانند برای خوردن آنها بالا بروند در اختیار گکوهای کودک قرار داد. اگر یک مارمولک بچه خیلی کوچک است که نمی تواند داخل ظرف برود ، می توان هر بار یک حشره را با دست تغذیه کرد تا اینکه آنقدر بزرگ شود که خودش بخورد. فقط باید تعدادی حشره که یک گکو در یک نشست می خورد ، در یک نوبت ارائه شود ، در غیر این صورت حشرات باقیمانده ممکن است پوست مارمولک را بجوند. علاوه بر این ، گکوها باید روزانه از یک ظرف کم عمق که می توانند از آن بنوشند با آب شیرین تغذیه شوند. ظرف آب همچنین با تبخیر آب به افزایش رطوبت محیط کمک می کند.

کبک های تاجدار مانند گلوهای پلنگی حشرات را نیز می خورند اما می توان از آنها محصولی به نام رژیم غذایی Repashy Superfoods Crested Gecko به عنوان رژیم اصلی برای تغذیه حشرات استفاده کرد. این رژیم غذایی با دو قسمت آب مخلوط می شود و گکو به همان اندازه که در یک نشست سه بار در هفته از یک ظرف کم عمق بخورد ، از این مخلوط ارائه می شود. رژیم غذایی مختلط قبل از برداشتن می تواند تا 24 ساعت در محفظه بماند. به کاکوی کرچوی خورده شده Repashy ممکن است هفته ای یکبار حشرات همراه با مقدار کمی میوه (مانند موز یا انبه) یا غذای کودک میوه از یک شیشه به عنوان یک ماده غذایی ارائه شود.

چگونه یک بچه گکو را در آغوش بگیریم

بچه گکوها می توانند بسیار ریزبین باشند ، بنابراین دست زدن به آنها هنگام کوچک بودن می تواند به آنها کمک کند تا آنها را لمس کند و ترس آنها را کاهش دهد. با این حال ، تا زمانی که حداقل سه اینچ طول نداشته باشند ، هنگام دست زدن به آنها آسیب می بینند ، بنابراین بهتر است قبل از برداشتن منظم ، اجازه دهید کمی رشد کنند. همچنین ، برای دو هفته اول بعد از ورود به محفظه جدید ، بهتر است از عهده آنها برنیایید تا بتوانند خود را به خانه جدیدشان وصل کنند. پس از آن ، 5 تا 15 دقیقه در روز دست زدن باید کافی باشد تا آنها را به دست گرفتن عادت دهد ، اما فشار زیادی برای آنها ایجاد نمی کند.

علاوه بر این ، خزندگان باکتری ها ، سایر میکروب ها و مواد شیمیایی سمی را از طریق پوست خود جذب می کنند ، بنابراین ضروری است هر کسی که یک گکو را اداره کند این کار را فقط با دست تمیز انجام دهد. برعکس ، از آنجا که خزندگان باکتری های بیماری زا مانند سالمونلا را بر روی پوست خود حمل می کنند که می تواند در حین دست زدن به افراد منتقل شود ، همچنین بسیار مهم است که افرادی که جکوزی را اداره می کنند پس از لمس دستان خود را کاملا بشویند.

سرانجام ، از آنجایی که کاکوها به طور طبیعی "می ریزند" و یا دم آنها را آزاد می کنند تا هنگامی که دم آنها توسط شکارچیان گرفته می شود ، فرار می کنند ، هرگز نباید گک ها را با دم آنها اداره کرد ، در غیر این صورت ممکن است از بین بروند. بسیاری از گکوها در صورت شکستن دوباره دم خود را رشد می دهند ، اما ناحیه شکستگی مستعد ابتلا به عفونت است و ممکن است دم جدید رنگ و شکل کاملاً متفاوتی از دم اصلی داشته باشد. بنابراین بهتر است کودک گکو را به آرامی در کف دست صاف نگه دارید در حالی که از دست دیگر استفاده می کنید تا از پریدن یا فرار از آن جلوگیری کند.

روش "راه رفتن دستی" ، که در آن گکو ، روی یک کف عمودی کشیده نشسته است ، کف دست دیگر را مستقیماً در مقابل آن قرار می دهد تا به آن اجازه دهد بارها و بارها بپرد یا به کف دوم برود (فکر کنید اسلینکی) ، همچنین می تواند مورد استفاده قرار گیرد برای تشویق بچه گکوها به استفاده از دست زدن.

کودک گکووس چه بیماری هایی پیدا می کند؟

متأسفانه بسیاری از دارندگان گکو قبل از آوردن خانه به خود در مورد آنچه مارمولک های آنها از نظر مسکن یا تغذیه نیاز دارند ، آموزش نمی دهند. به عنوان مثال ، صاحبان گکو معمولاً نمی دانند که باید حشرات را روده بار کنند یا آنها را با مکمل های ویتامین و مواد معدنی غبارروبی کنند قبل از اینکه به حیوانات خانگی خود تغذیه کنند. در نتیجه ، گکوهای نوزاد (به ویژه آنهایی که در داخل خانه و بدون دسترسی به هرگونه اشعه ماورا بنفش که در ساخت ویتامین D3 برای کمک به جذب کلسیم از طریق غذا کمک می کند) در داخل خانه نگهداری می شوند ، می توانند به بیماری متابولیک استخوان دچار شوند. در این شرایط ، نسبت کلسیم به فسفر در بدن مارمولک معمولاً کمتر از نسبت ایده آل 2 به 1 است. در نتیجه ، استخوان های آنها هرگز استخوان نمی شوند بلکه نرم و اسفنجی می مانند و ممکن است چین خورده یا شکستگی پیدا کنند. آنها ضعیف می شوند و از حرکت و غذا خوردن دست می کشند. این حیوانات در صورت عدم درمان ، اغلب می میرند.

دارندگان گکو که هر یک از این علائم را در حیوانات خانگی خود مشاهده می کنند باید آنها را در اسرع وقت به دامپزشک برسانند تا درمان با کلسیم و ویتامین D را شروع کنند. با درمان زودهنگام ، این حیوانات می توانند بهبود کامل پیدا کنند.

بیماری دیگری که در گکوهای بچه شایع است ، عدم تأثیر دستگاه گوارش (GI) و انسداد با ملافه های ماسه ای است. این مارمولک های کوچک هنگام خوردن حشرات ناخواسته تکه های ماسه مصرف می کنند و ماسه به تدریج در دستگاه GI جمع می شود تا اینکه انسداد ایجاد شود. این حیوانات خانگی غذا را متوقف می کنند ، ضعیف می شوند ، برای دفع مدفوع فشار می آورند و در نهایت به طور کلی دفع آن را متوقف می کنند. دارندگان مارمولک که این علائم را می بینند باید حیوانات خانگی خود را سریعاً توسط دامپزشک معالجه کنند. با وجود مایعات زیر جلدی ، تنقیه و ملین های خوراکی ، بسیاری از این مارمولک ها می توانند نجات پیدا کنند.

یک بیماری نهایی که به طور معمول در بچه گچ ها رخ می دهد ، احتباس ریزش پوست از کمبود رطوبت است. گکوهایی که در رطوبت خیلی کمی نگه داشته می شوند کمبود آب پیدا می کنند و تکه های پوستی در اطراف انگشتان پا (جایی که می تواند گردش خون را تنگ کند و منجر به از بین رفتن رقم شود) و اطراف چشم (که در بینایی و توانایی آنها برای گرفتن حشرات تداخل ایجاد می کند) حفظ می کنند. در نتیجه ، آنها از خوردن دست می کشند ، وزن کم می کنند و اغلب می میرند. مداخله زودهنگام دامپزشک برای استخراج پوست ریخته شده در چشم ، آبرسانی به حیوان خانگی و شروع تغذیه با زور تا زمانی که حیوان خود بخورد ، می تواند تفاوت بین مرگ و زندگی را ایجاد کند.

مربوط

7 خطر تراریوم برای خزندگان