تب دره در سگ ها: هر آنچه باید بدانید

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

توسط جنیفر کوتس ، DVM

اگر در جنوب غربی ایالات متحده آمریکا زندگی می کنید ، احتمالاً نام Valley Fever را شنیده اید ، اما آیا با چگونگی شایع و شدید بودن بیماری در سگ ها آشنا هستید؟ و اگر قصد سفر یا نقل مکان به این قسمت از کشور را دارید ، باید از این بیماری برای محافظت از اعضای خانواده سگ خود یاد بگیرید. در اینجا راهنمای شما برای دره تب در سگ ها است.

تب دره چیست؟

تب دره بیماری است که در اثر عفونت با نوعی قارچ به نام Coccidiodes immitis ایجاد می شود. این بیماری همچنین ممکن است کوکسیدیوئیدومایکوزیس ، بیماری کالیفرنیا ، روماتیسم صحرا یا تب San Joaquin Valley نامیده شود. این بیماری در آریزونا در جنوب مرکزی بسیار شایع است اما در سایر مناطق آریزونا و در مناطق بیابانی نیومکزیکو ، جنوب غربی تگزاس ، کالیفرنیا ، نوادا و یوتا نیز به کرات تشخیص داده می شود. بخشهایی از مکزیک و آمریکای مرکزی و جنوبی نیز تحت تأثیر قرار گرفته اند. مردم و سگها معمولاً با تب تب تشخیص داده می شوند ، اما بیشتر پستانداران (از جمله گربه ها) می توانند آلوده شوند.

چگونه سگ ها به تب تب دچار می شوند؟

ارگانیسم های کوکسیدیود در خاک های بیابانی زندگی می کنند و رشته های بلندی تولید می کنند که حاوی اسپورهای عفونی است. هنگامی که خاک آشفته می شود ، به عنوان مثال در اثر کندن سگ ، ساخت و ساز و یا در هنگام طوفان باد ، هاگ در هوا منتقل می شوند و می توانند استنشاق شوند. تصور می شود که سگ ها به دلیل اینکه در فعالیت های عادی و روزمره خود معمولاً مزاحمت ایجاد می کنند و بو را بو می کنند ، بسیار مرتباً دچار دره تب می شوند.

اسپورها پس از داخل ریه ها ، بالغ می شوند و در ساختارهای کوچک "اسفرول" تولید مثل می شوند که بسیاری از "اندوسپورها" در آنها ایجاد می شود. با گذشت زمان ، پارگی اسفرول ها باعث آزاد شدن اندوسپورها می شود که می تواند عفونت را در داخل ریه ها یا بقیه بدن گسترش دهد.

علائم تب دره در سگ ها

بسیاری از سگهایی که در معرض Coccidiodes immitis قرار دارند ، علائم بیماری پیدا نمی کنند. در این موارد ، سیستم ایمنی سگ قادر است موجودات را قبل از تولید مثل و ایجاد بیماری مهار کرده و از بین ببرد. اما هنگامی که یک سگ در معرض تعداد زیادی هاگ قرار دارد یا سیستم ایمنی ضعیفی دارد ، دره تب می تواند خود را کنترل کند.

علائم معمول عفونت که به ریه محدود می شود عبارتند از:

• سرفه کردن
• بی حالی
• تب
• اشتهای ضعیف
• کاهش وزن

علائم اضافی هنگام گسترش عفونت در خارج از ریه ها مشاهده می شود. لنگش معمول نیست زیرا مفاصل و استخوانها معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند. اگر مغز درگیر شود ممکن است تشنج ایجاد شود. سایر علائم احتمالی شامل درد در ناحیه کمر یا گردن ، آبسه ، زخم های پوستی است که طبق انتظار بهبود نمی یابند ، تورم غدد لنفاوی ، ناهنجاری های چشم ، نارسایی قلبی و موارد دیگر.

در آریزونا ، به نظر می رسد که بیشترین خطر قرار گرفتن در معرض Coccidiodes immitis در ماه های خشک ژوئن ، ژوئیه ، اکتبر و نوامبر رخ می دهد ، اما ممکن است در سایر مناطق کشور اینگونه نباشد. علائم عفونت ممکن است هفته ها ، ماه ها یا حتی سال ها پس از مواجهه رخ دهد.

تشخیص تب دره در سگ ها

دامپزشکی که در آن دره تب گسترده است ، کاملاً با این بیماری آشنا هستند و معمولاً آزمایش آن را در سگهایی با علائم معمول انجام می دهند. اگر اخیراً به منطقه ای سفر کرده اید که در آن معمولاً تب دره تشخیص داده می شود و سگ شما حال خوبی ندارد ، شما باید در مورد تاریخچه سفر سگ خود به دامپزشک خود بگویید و یا به طور خاص از او بپرسید که آیا باید آزمایش دره یا تب انجام شود.

رایج ترین روش برای آزمایش والی تب با آزمایش تیتر است که سطح آنتی بادی های ضد کوکسیدیودها را در یک نمونه خون اندازه گیری می کند. به عبارت دیگر ، یک آزمایش تیتر تعیین می کند که آیا یک سگ در معرض کوکسیدیودها قرار گرفته است یا خیر. دامپزشکان نتایج تیتر یک سگ را با سایر آزمایش های تشخیصی (شمارش کامل سلول های خونی ، پانل های شیمی خون ، اشعه ایکس و غیره) و علائم و سابقه سگ ترکیب می کنند تا در مورد اینکه آیا سگ دارای دره تب است یا نه ، تعیین نهایی کند. انواع دیگری از آزمایشات موجود است و می تواند برای تشخیص موارد پیچیده استفاده شود.

درمان تب دره در سگ ها

به سگهایی که مبتلا به Fever Valley تشخیص داده شده اند ، داروهای ضد قارچی داده می شود که از رشد ارگانیسم های کوکسیدیود جلوگیری می کند و به سیستم ایمنی سگ امکان کنترل و از بین بردن عفونت را می دهد. داروهایی که معمولاً استفاده می شوند شامل فلوکونازول ، ایتراکونازول و کتوکونازول هستند. سایر گزینه ها برای سگ های مبتلا به عفونت شدید یا آنهایی که به درمان های سنتی پاسخ نمی دهند در دسترس است. دامپزشکان همچنین ممکن است داروهای ضد التهابی ، تسکین دهنده درد ، حمایت از تغذیه ، مایع درمانی و سایر درمان ها را بر اساس مشخصات مورد سگ تجویز کنند.

تب دره به درمان طولانی مدت نیاز دارد. به طور معمول حداقل شش ماه تا یک سال به سگ ها داروهای ضد قارچ داده می شود ، اما برخی از آنها ممکن است برای جلوگیری از عود مجدد به درمان طولانی مدت یا حتی مادام العمر نیاز داشته باشند. دامپزشکان بهترین زمان برای قطع داروهای ضد قارچ را بر اساس پاسخ سگ به درمان و آزمایش پیگیری تعیین می کنند و سپس از نزدیک عود بیماری را کنترل می کنند.

پیش بینی و پیشگیری

طبق گزارش دانشگاه آریزونا ، بیش از 90 درصد سگهایی که تحت درمان با تب دره قرار می گیرند زنده می مانند. سگهایی که علائمی شامل چندین قسمت از بدن (به ویژه مغز) دارند یا به داروهای ضد قارچ پاسخ خوبی نمی دهند ، پیش آگهی بدتری دارند. متأسفانه ، عودها حتی با درمان مناسب نیز معمول هستند ، بنابراین نظارت دقیق بر سگها بسیار مهم است. به طور کلی ، سگ هایی که عود می کنند واکنش خوبی به درمان نشان می دهند اما ممکن است لازم باشد تا آخر عمر خود را تحت یک داروی ضد قارچ قرار دهند.

اگر در منطقه بومی Valley Fever زندگی می کنید یا از آن بازدید می کنید ، برای محافظت از سلامتی سگ خود گام بردارید. برای کاهش مواجهه با خاک و گرد و غبار موجود در هوا ، آنچه می توانید انجام دهید. به عنوان مثال ، سگ خود را به همان اندازه که عملی است در خانه نگه دارید و با پیاده روی او را در پیاده روهای آسفالته پیاده روی کنید. اما اگر سگ شما دچار دره گرما شود ، دیگر لازم نیست نگران انتقال بیماری به شما یا سایر حیوانات خانگی باشید. تب دره با استنشاق اسپور موجود در خاک و گرد و غبار منتقل می شود ، نه از طریق تماس با یک حیوان یا شخص بیمار.