این نکات در مورد آموزش سگ می تواند به توله سگ شما کمک کند تا بر واکنش لیش غلبه کند

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

توسط ویکتوریا شاد

پیاده روی با سگ معمولاً یک تجربه پیوند آرامش بخشی است ، اما اگر اتفاقاً یک سگ واکنش پذیر به بند داشته باشید ، ممکن است طاقت فرسا باشد. سگ های واکنش دهنده به بند توسط محرک های محیطی تحریک می شوند ، و با رفتارهای فوق العاده ای که سطح استرس را برای والدین حیوان خانگی ، سگ و همه در فاصله پارس افزایش می دهد ، پاسخ می دهند. خوشبختانه تکنیک های ساده و دوستانه سگ برای مقابله با واکنش گرگ وجود دارد که می تواند به بازگشت آرامش به گردش های روزانه شما کمک کند.

آیا این تجاوز به لیش است یا چیز دیگری؟

"واکنش پذیری" لیش یک توصیف جذاب برای رفتارهایی است که می تواند از ترس تا ناامیدی تا پرخاشگری واقعی باشد.

سگی که پارس می کند ، می پرد ، می لنگد و غر می زند در حالی که روی بند سگ است ، ممکن است به نظر برسد که می خواهد با هر آنچه که باعث تحریک او می شود غرغرو کند ، اما بسیاری از سگها با تلاش برای افزایش فاصله خود از محرک تحریک کننده ، این نوع واکنش ها را از خود نشان می دهند.

واکنش می تواند مانند پرخاشگری به نظر برسد ، اما بسیاری از سگ های واکنش دهنده به عنصر با اضطراب یا ترس دست و پنجه نرم می کنند و آنها برای جلوگیری از محرک از نمایشگرهای انفجاری استفاده می کنند. این یک استراتژی دفاعی است که توسط سگهای ترسناک برای جلوگیری از برخوردهای بعدی استفاده می شود.

در برخی موارد ، سگهایی که بیش از حد از بند استفاده می شوند در واقع ناامید می شوند زیرا قادر به تعامل با سگهای دیگری نیستند که با آنها روبرو می شوند. این سگها درصورتی که فرصتی برای استقبال از سگهای دیگر داشته باشند کاملاً مناسب هستند ، اما وقتی از انجام رفتارهای عادی اجتماعی مانند حرکت آزادانه در اطراف یکدیگر و استشمام جلوگیری می شود ، به نمایشگرهای پوستی متوسل می شوند.

اگر سگی سابقه رفتار نامناسب یا درگیری با سگهای دیگر را داشته باشد ، ممکن است ریشه واکنش گره در پرخاشگری واقعی باشد.

چه عواملی باعث واکنش واکنش تار می شوند؟

واکنش سلولی ممکن است به دلایل زیر یا ترکیبی از آنها ناشی شود:

فقدان جامعه پذیری اولیه

سگهایی که فرصت کاوش در جهان را از دست می دهند ، با افراد جدید و حیوانات ملاقات می کنند و در طی دوره توله سگها انواع مختلفی از تجربیات مثبت را تجربه می کنند ، احتمالاً واکنش تار و پودر خود را نشان می دهند. دلیل این امر این است که آنها از نحوه پردازش شرایط جدید مطمئن نیستند.

داشتن یک تجربه بد در طول پیاده روی

اگر یک سگ با سگ دیگری فرار منفی داشته باشد یا در طول پیاده روی ، مانند یک کامیون با سرعت ، از چیزی ترسیده باشد ، ممکن است این تجربه را به همه سگها یا کامیون هایی که با آنها روبرو می شود تعمیم دهد.

مجازات شدن برای واکنش

سگهایی که به دلیل واکنش در برابر ماشه در هنگام پیاده روی با تجهیزات منفی ، مانند یقه خفگی ، "اصلاح" شده اند ، ممکن است ارتباط بین درد و وجود ماشه را ایجاد کنند و واکنش پیشگیرانه نشان دهند.

ناامیدی مانع

برخی از سگ ها می خواهند در هنگام پیاده روی با سگهای دیگر ارتباط برقرار کنند و در صورت عدم توانایی پارس یا پرش کنند. همچنین ، اگر افسار سفت شود و آنها قبل از اینکه آماده سلب شوند ، از سگ دیگر دور شوند ، این می تواند باعث واکنش پذیری آنها نیز شود.

مقابله با واکنش لیش با استفاده از روش های آموزش آرام سگ

هسته اصلی بازپروری یک سگ واکنشی واکنش پذیر ، تغییر در درک سگ شما از عامل استرس زا است. به جای احساس اطمینان یا تهدید ، سگ شما یاد می گیرد که ارتباط مثبت تری با محرک داشته باشد.

برای شروع ، شما به خوراکی های ارزشمندی مانند تکه های مرغ کوچک و یک "نشانگر" - یا یک کلیک سگ یا یک نشانگر کلامی کوتاه مانند کلمه "yup" نیاز خواهید داشت. صدای کلیک به ویژه در سناریوهای واکنش تار م effectiveثر است زیرا صدای واضح صدای محیط را کاهش می دهد.

منطقه بافر را تنظیم کنید

ابتدا "منطقه بافر" سگ خود را تعیین کنید یا فاصله ای را که سگ شما می تواند محرک را ببیند اما به آن واکنش نشان ندهد. این مرحله مهم است ، زیرا اگر به طور تصادفی بیش از حد به ماشه نزدیک شوید ، سگ شما احتمالاً واکنش نشان می دهد و نمی تواند آموزش را پردازش کند.

هدف شما این است که همیشه سگ خود را "زیر آستانه" نگه دارید ، یا در زیر نقطه ای که او به ماشه واکنش نشان می دهد ، حتی اگر این به معنای اردک زدن در پشت اتومبیل ها یا پیاده روی در یک مسیر برای حفظ بافر باشد. اگر سگ شما قادر به تمرکز روی شما نیست و از رفتارهای ارزشمند سگ امتناع می ورزد ، احتمالاً خیلی به ماشه نزدیک هستید.

برخورد شریک با ماشه

برنامه آموزش ساده است: لحظه ای را که سگ شما ماشه را از فاصله دور با یک کلیک یا "yup" می بیند ، علامت گذاری کنید ، سپس بلافاصله به سگ خود درمان کنید. این روند را با حفظ منطقه بافر و علامت گذاری و پاداش دادن سگ خود به دفعات ادامه دهید ، تا زمانی که ماشه از دید خارج شود. به یاد داشته باشید ، شما در حال ایجاد ارتباطی بین ظاهر ماشه و سینه های خوش طعم هستید ، بنابراین هر زمان که با عامل استرس زا روبرو شوید ، این روند را تکرار کنید ، تا زمانی که قابل مشاهده است.

اگر ثابت قدم باشید ، سگ شما به زودی متوجه خواهد شد که ظاهر ماشه به این معنی است که اتفاق خوبی رخ می دهد ، و احتمالاً در دومی که عامل استرس زا را در افق می بیند ، به شما نگاه می کند. این یک مرحله مثبت است ، این بدان معنی است که سگ شما شروع به ایجاد ارتباط بین چیز ترسناک و غذا کرده است.

فاصله از راه انداز را کاهش دهید

در این مرحله ، شما می توانید به آرامی در طول پیاده روی فاصله سگ خود را با ماشه کاهش دهید ، همیشه مطمئن شوید که سگ شما آرام است و با نزدیکتر شدن می تواند غذاهای مناسب بخورد.

به خاطر داشته باشید ، اگر متوجه شدید که سگ شما در دور کردن ماشه مشکل دارد یا از درمان سگ امتناع می ورزد ، ممکن است خیلی فشار بیاورید.

قدم زدن در یک سگ واکنش گرگ ممکن است شرم آور باشد و ممکن است سگ شما برچسب تهدید شود ، حتی اگر از ترس یا ناامیدی واکنش نشان دهد. اما با درک منطقه بافر سگ شما و افزایش اعتماد به نفس او با استفاده از روش های آرام آموزش سگ ، به مرور ، او ممکن است به کمیته استقبال محله تبدیل شود.