نژاد سگ Harrier ضد حساسیت ، سلامت و طول عمر

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

هاریر در انگلیس به عنوان یک شکارچی بسته تولید شد. طعمه اصلی آن خرگوش بود ، بنابراین باید فعال ، قوی ، خستگی ناپذیر و منطقی سریع بود. نژاد در واقع یک Foxhound کوچک است.

مشخصه های فیزیکی

ساخت طولانی و استخوانی هاریر جلوه ای بزرگ به آن بخشیده است. چون یک سگ شکاری معطر است ، کاملاً با سگهای دیگر اجرا می شود و برای مدت طولانی در هر نوع زمین خستگی ناپذیر شکار می کند. کت سخت و کوتاه دارد. وقتی هریر هیجان زده می شود ، حالت هوشیاری دارد و هنگام استراحت به حالت ملایمی تغییر می کند. می توان Harrier را به عنوان نوع کوچکتر Foxhound انگلیسی توصیف کرد و برای شکار خرگوش مناسب است.

شخصیت و خوی

هاریر رفتار خوبی با بچه ها دارد و دوستانه و بردبار است. شکار ، استشمام و دنباله روی چیزی است که سگ آن را دوست دارد. بیشتر حامیان دریایی بسیار ناشناخته در افراد ناشناخته هستند و ممکن است هنگام خلوت یا خستگی پارس یا خلیج شوند. این سگهای بازیگوش و خروج به ورزش روزانه در یک منطقه بسته احتیاج دارند.

مراقبت

این نژاد فقط در صورت تهیه تختخواب و سرپناه گرم می تواند در آب و هوای سرد در فضای باز بماند. ورزش روزانه برای هریر ضروری است. همچنین اگر برای بازی در فضای باز ، آهسته دویدن یا پیاده روی طولانی خارج شود ، بهترین کار است. در ضمن ، کت سگ فقط به مسواک زدن گاه به گاه برای از بین بردن موهای مرده نیاز دارد. از آنجا که این نژاد علاقه شرکت دارد ، دوست ندارد تنها بماند. بسیاری از هیریرها هنگام بازی با سگهای دیگر در بهترین حالت خود هستند.

سلامتی

هاریر که به طور متوسط 12 تا 14 سال طول عمر دارد ، مستعد ابتلا به مشکلاتی مانند صرع و فیستول پریانال است. مهمترین مسئله بهداشتی که این نژاد را تحت تأثیر قرار می دهد ، دیسپلازی مفصل ران (CHD) است. برای شناسایی برخی از این موارد ، دامپزشک ممکن است معاینه ران و چشم را برای این نژاد سگ توصیه کند.

تاریخچه و پیشینه

هریر نام خود را از واژه نورمن harier گرفته است ، به معنی سگ یا سگ شکاری ، در نتیجه تشخیص اصل و نسب واقعی نژاد دشوار است. با این حال ، حدس می زنند که هاریر ممکن است یک بوی عطر قدیمی باشد ، و منابع آن به انگلستان قرن سیزدهم برمی گردد. برخی تصور می کنند که این نژاد ممکن است از سگهای شکاری سنت هوبرت و تالبوت ، Brachet یا Basset فرانسوی باشد. از این اصل و نسب حدس زده می شود که هاریر سگی بود که می توانست بو و بو آنقدر خرگوش را دنبال کند که شکارچیان بتوانند به راحتی سگ را با پای پیاده دنبال کنند.

نه تنها افراد نجیب زاده ، بلکه شکارچیان ضعیف از سگها استفاده می کردند. شکارچیان به طور کلی سگهای خود را برای تهیه یک بسته خوب ترکیب می کنند. ممکن است در اوایل قرن نوزدهم فاکس هاوندهای کوچک انگلیسی برای تولید سگ های شکار سریعتر و پا بلندتر با هاریرز پرورش داده شوند.

Harrier از زمان استعمار در ایالات متحده شناخته شده است ، اما سگ به رغم اندازه مفید و نسبت های کلاسیک ، به عنوان حیوان خانگی یا سگ نمایشی محبوبیت خاصی کسب نکرده است.