نژاد سگ Elkhound نروژی ضد حساسیت ، بهداشت و زندگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

Elkhound نروژی با استقامت بی نظیر ، حتی در زمین های ناهموار ، یک سگ شکاری با وقار ، مستقل و به طور کلی دوستانه با موهای خاکستری نقره ای زیبا باقی مانده است. جالب اینجاست که شکارچیان اسکاندیناوی هنوز در طول شکارهای طولانی و طاقت فرسای مرغ از این نژاد استفاده می کنند.

مشخصه های فیزیکی

Elkhound نروژی شبیه نژادی اسپیتز مانند در شمال است: جسمی با جفت نزدیک و متناسب با مربع ، با دم محکم حلقه شده ، گوشهای بلند و سر پهن. این سازه برای استقامت و چابکی بیش از سرعت مناسب است. راه رفتن آن بدون دردسر است ، قادر به شکار طعمه های بزرگ و حملات طفره برنده است.

در همین حال ، پوشش ضخیم و صاف سگ از زیرپوشهای پشمی و موهای بیرونی مستقیم تشکیل شده است و از آن در برابر برف و هوای سرد بسیار محافظت می کند.

شخصیت و خوی

سگ Elkhound نروژی مستقل ، هوشیار ، جسور ، بازیگوش و سرحال ، ترکیبی از کیفیت سگهای شکارچی و سگهای شکاری است. همیشه در جستجوی یک ماجراجویی ، بازی در فضای باز در آب و هوای سرد بسیار خوشحال کننده است.

اگرچه پارس زیادی می کند ، اما با غریبه ها دوستانه است. برخی از سگهای الخاند نروژی ممکن است با سگهای عجیب مبارزه کنند. برای جلوگیری از تخریب و سرخوردگی سگ ، یک برنامه روزانه ورزشی برای او فراهم کنید. الخاندزهای بدون آموزش ممکن است هنگام قرار دادن بند نیز بکشند.

مراقبت

Elkhound می تواند در برابر آب و هوای خنک و معتدل مقاومت کند و در فضای باز زندگی کند ، اما ترجیح می دهد در کنار خانواده خود بماند. از آنجا که سگ در طول روز حتی در شرایط دشوار برای شکار تربیت می شود ، باید به او ورزش منظم داد. یک پیاده روی طولانی یا یک آهسته دویدن خوب و بازی پرانرژی ، سگ را کاملا راضی نگه می دارد. کت دوتایی به مسواک زدن هر روز در فصل ریزش و دو بار در هفته در غیر این صورت نیاز دارد.

سلامتی

این سگ نروژی Elkhound که به طور متوسط 10 تا 12 سال طول عمر دارد ، گاهی اوقات از اپیتلیوم قرنیه سازی داخل جلدی ، التهاب کشکک ، سندرم فانکونی و آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) رنج می برد.

جدی ترین عارضه ای که بر آن تأثیر می گذارد ، دیسپلازی مفصل ران (CHD) است ، در حالی که مشکلات جزئی جسمی مانند دیسپلازی کلیه ، لکه های گرم و کیست های چربی شایع است. آزمایش لگن ، چشم و ادرار برای این نژاد سگ مناسب است.

تاریخچه و پیشینه

در اصل ، Elkhound نروژی یک رایحه بود که از قدرت ردیابی خود برای شکار حیوانات بزرگ و گوزن شمالی استفاده می کرد. یک سگ شکاری عجیب و غریب که شباهت زیادی به نژادهای قدیمی اسپیتز دارد ، از زمان وایکینگ ها نیز به عنوان نگهبان ، مدافع ، شکارچی و گله دار عمل می کرد.

دو نوع الخاند وجود دارد: بانده ، که بو را ردیابی می کند و توسط یک صف طولانی به شکارچی متصل می شود و لوشوند ، که جلوتر از شکارچی حرکت می کند و به معدن سنگ حمله می کند. لوشوند در حین خلیج کردن نیز ارکان را نگه می دارد و حتی در صورت فرار با شجاعت به دنبال طعمه می رود. اگر گوزن بایستد ، لوشوند با پارس خشمگین شکارچی را آگاه می کند. با این حال ، هیچ یک از الخاند الک را نمی کشد. آنها فقط برای تعیین مکان بازی استفاده می شوند.

Elkhound نروژی ، نژادی مقاوم ، در شکار در مکانهایی با برف انبوه ، دمای زیر صفر ، کوههای ناهموار و جنگل های انبوه عالی عمل می کند. قرن ها است که برای شکار گوزن یا گوزن پرورش داده می شود ، اما شجره ها فقط در اواخر قرن نوزدهم نگهداری می شدند. از آن زمان ، Elkhound نروژی در بسیاری از نمایشگاه های سگ در سراسر اسکاندیناوی ، انگلیس و ایالات متحده به نمایش گذاشته شده است.

کلوپ لانه های آمریکایی شناخت الخاند نروژی را به عنوان یک استاندارد در دهه 1930 آغاز کرد. در اسکاندیناوی ، انجام شکارهای گوزن گیر خسته کننده با Elkhound هنوز هم معمول است.