اسب اسب استوریایی ضد حساسیت ، سلامت و دامنه زندگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

آستوریایی ، نژادی نادر از اسب که عمدتا در شمال اسپانیا و به ویژه در آستوریاس و گالیسیا یافت می شود ، یک انتخاب محبوب در میان پرورش دهندگان اسب برای بسته بندی و اسب سواری است. اخیراً ، این نژاد به نابودی نزدیک شده است اما انجمن هایی برای محافظت از آن تشکیل شده است.

مشخصه های فیزیکی

این اسب دارای سر کوچک ، گوشهای کوچک ، چشمان بزرگ و گردنی باریک و بلند است. زیبایی آستوریایی در یال طولانی و روان آن نهفته است. ایستاده در حدود 11.2 تا 12.2 عقب دست (44-48 اینچ ، 112-122 سانتی متر) ، آستوریایی قوی است و با پژمردگی کمی مرتب ، شانه های شیب دار و کروپ و دم کم تنظیم شده است.

اگرچه استوریایی بیشتر به رنگ سیاه دیده می شود ، اما گاهی اوقات در خلیج دیده می شود. با این حال ، هرگز نباید علامت گذاری سفید داشته باشد.

شخصیت و خوی

آستوریایی دارای مزاجی آرام است که آن را از جد خود ، سورایای اسپانیایی به ارث برده است. همین مزاج است که آن را به یک کوه ایده آل برای خانم ها تبدیل می کند.

تاریخچه و پیشینه

اصل آستوریایی از قسمت شمال غربی اسپانیا بوده است. اکثر کارشناسان معتقدند که این ماده از تلاقی اسب سوررایا از شبه جزیره ایبریا و گارانو موجود در پرتغال و اسپانیا ایجاد شده است. همچنین اعتقاد بر این است که سلتیک تسویه حساب همچنین در ایجاد ژنتیکی آستوریایی نقش مهمی دارد زیرا دارای راه رفتن آمبولین است ، که نه صفتی در سورایا و نه گارانو است.

رومی ها به عنوان asturcones نامیده می شوند ، به دلیل سواری راحت و راحت در قرون وسطی در بین فرانسوی ها محبوب بود. بر خلاف بیشتر اسبهای دیگر ، استوریایی (یا هاوبینی در بین فرانسوی ها) دارای راه رفتن آمبلینگ و یک قوس معمول بود. در نتیجه ، آستوریایی به جای اسب به یک اسب برای زنان تبدیل شد ، یک "اسب سرگرمی" واقعی.

امروزه زبان آستوریایی در ارتفاعات کوههای آستوریایی مانند سیرا د سوئو یافت می شود ، اما بزرگترین گروه در قسمت غربی آستوریا متمرکز شده اند.