جک راسل تریر نژاد سگ های ضد حساسیت ، بهداشت و زندگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

جک راسل تریر یک تریر کوچک است که معمولاً با پارسون راسل تریر اشتباه گرفته می شود. پارسون راسل تریر دارای اندام کوتاه تر و پا بلندتر است ، در حالی که جک راسل تریر با اندام بلندتر و پا کوتاه تر است. این هنوز یک نژاد رسمی توسط AKC شناخته نشده است. UKC هر دو جك و پارسون را تحت نژاد راسل تریر تا سال 2009 به رسمیت شناخت و NKC جك را به رسمیت می شناسد اما پارسون را نمی شناسد.

مشخصه های فیزیکی

سگ جک راسل یک تریر کوچک ، چابک و شکار است. بدن آن کمی بلندتر از قدش است. تقریباً با قطر 10 تا 15 اینچ ، بدنه ای جمع و جور و دم کوتاه. قفسه سینه مهمترین ویژگی جک راسل است. این باید کم عمق و باریک باشد ، در حالی که پاهای جلویی آن چندان از هم دور نیستند و به آن ظاهری ورزشی می دهند تا سینه ای سنگین. جک راسل برای شکار روباه قرمز پرورش داده شد. بر این اساس ، قد و قامت آنها باید مجهز باشد تا در گودالهای کوچکی که روباهها به آنجا فرار می کنند وارد شوند و کار کنند.

کت جک راسل می تواند سیم کشی یا صاف باشد اما همیشه یک کت دو نفره متراکم است. رنگ آمیزی آن به طور کلی سفید یا سفید با علامت های برنز ، قهوه ای یا سیاه است. وزن جک راسل تقریباً 14 تا 18 پوند است. سر پهن و مسطح ، دارای فک قدرتمند حاوی نیش قیچی ، و دندانهایی صاف و کمی بزرگ است. جک راسل با یک راه رفتن آرام و مطمئن حرکت می کند که شخصیت نژاد را به تصویر می کشد.

شخصیت و خوی

جک راسل تریر به طور مشخص دارای انرژی بالا و بسیار محرک است. سگهای جک راسل حتی با اندازه کوچک ، به دلیل نیاز به ورزش و تحریک به افراد آپارتمانی توصیه نمی شود. در صورت عدم تحریک کافی ، آنها می توانند بی قرار و مخرب شوند. به طور کلی ، آنها نژادی شاد و فداکار هستند.

آنها همچنین سگهایی بسیار باهوش ، ورزشکار ، نترس و خوش صدا هستند. آموزش اطاعت بسیار توصیه می شود زیرا آنها تمایل به لجبازی و پرخاشگری در بعضی مواقع دارند. این ، با وجود صدای بلند و پر انرژی آنها ، آنها را سگ محافظ عالی می کند.

مراقبت

بزرگترین نگرانی مراقبت از جک راسل این است که آنها ورزش کافی داشته باشند. خارج از آن ، مراقبت از آنها نسبتاً ساده است. جک راسل به دلیل کت کوتاه فقط در مواقع لزوم باید غسل شود. شانه زدن و مسواک زدن منظم با استفاده از برس سفت توصیه می شود.

برای به دست آوردن یک نمایش جک راسل تریر ، کت آن باید برداشته شود تا اینکه قیچی شود. این باعث ایجاد یک پوشش کوتاهتر و نرمتر می شود که برخلاف کتهای بریده شده ، در برابر آب و لک مقاوم است.

سلامتی

مسائل مشترک بهداشتی که نژاد جک راسل را تحت تأثیر قرار می دهد شامل بیماری های ارثی چشم و ناشنوایی است. لگ پرتس نوعی بیماری در مفصل ران است که بیشتر در سگهای نژاد کوچکتر اتفاق می افتد ، شامل جک راسل است. همچنین مستعد دررفتگی درپوش های زانو هستند.

جک راسل به دلیل داشتن زندگی طولانی و سالم به خوبی شناخته شده است ، زیرا پرورش دهندگان از استخر ژن محافظت کرده و از تولید مستقیم درون خط جلوگیری می کنند. با توجه به مراقبت مناسب ، امید به زندگی به طور متوسط حدود 15 سال ، احتمالاً حتی بیشتر است. مسائل مشترک بهداشتی مرتبط با جک راسل به طور کلی به ژن های مغلوب برخی از خطوط تولید شده برمی گردد.

تاریخچه و پیشینه

کشیش جان راسل یکی از فرزندان با علاقه به شکار روباه در قرن نوزدهم بود. وی نژادی از تریرهای سفید شکار روباه را از نژاد سفید تریر انگلیسی که اکنون منقرض شده است ، ایجاد کرد ، نژادی که به رنگ سفید پرورش داده شد تا بتوان آنها را از معادن استخدام شده دنبال کرد. این خط نژادی سرانجام به پارسون راسل تریر و جک راسل تریر شکسته شد.

پس از جنگ جهانی دوم ، نیاز به سگ های شکاری به شدت کاهش یافت و با این وجود ، تعداد جک راسل تریر افزایش یافت. در آن زمان ، نژاد به طور فزاینده ای در درجه اول به عنوان خانواده و سگ های همراه نگهداری می شد.

باشگاه جک راسل تریر آمریکا در سال 1976 توسط یکی از اولین پرورش دهندگان جک راسل تریر در ایالات متحده ، Ailsa Crawford تشکیل شد. در اواخر دهه 1990 AKC اقدام به شناسایی جک راسل به عنوان یک نژاد رسمی کرد ، اما باشگاه جک راسل تریر آمریکا با این اقدام مخالفت کرد زیرا آنها مایل به حفظ ویژگی های کارایی جک راسل بودند. در نمایش ، جک راسل تریرها به دلیل خصوصیات جسمانی شایسته آنها به روش نژادهای غیر شاغل قضاوت نمی شوند ، بلکه به دلیل خصوصیاتی که آنها را همراهان کاری عالی می کند ، قضاوت می شوند. آنها به دلیل اغراق یا گسل هایی که توانایی کار آنها را مختل می کند ، امتیازاتی را از دست می دهند.